جوان آنلاین: تیم ملی راهی قطر شد، آن‌هم بعد از برپایی یک اردو و مصافی تدارکاتی با بورکینافاسو که نتوانست خیلی امیدوار‌کننده باشد. البته یاران قلعه‌نویی امروز هم طبق برنامه در یک دیدار دوستانه پشت در‌های بسته برابر اندونزی به میدان می‌روند، اما آیا این تدارکات برای کسب موفقیت در هجدهمین دوره جام ملت‌ها کافی است و می‌توان امیدی به این تیم داشت؟
پاسخ را شاید بتوان در توصیف روز گذشته رسانه‌ها از تیم ملی در آستانه سفر به قطر یافت، توصیفی که عمدتاً ظاهر نونوار شده شاگردان قلعه‌نویی را نشانه رفته بود، به‌طوری‌که برخی پا را حتی از تعریف و تمجید هم فراتر گذاشتند و مدعی بودند که گنگ تیم ملی بالا رفته است. اما لابه‌لای تمام تعریف‌ها، خبری از بالا رفتن امید به موفقیت در قطر و شکستن طلسمی که حالا بیش از چهار دهه از عمر آن می‌گذرد، دیده نمی‌شد. این در حالی است که سرتاپای لیست تیم‌ملی را که نگاه کنیم مملو است از لژیونر‌هایی که این روز‌ها بهترین‌های تیم خود هستد و مهر‌ه‌های داخلی که قلعه‌نویی بی‌توجه به سن و سال، سعی در دستچین کردن آن داشته است، ولی حتی با یک‌دوجین ستاره و بازیکنانی که رسانه‌های دنیا نیز این روز‌ها روی آن‌ها زوم کرده‌اند هنوز نمی‌توان خیلی امیدوار بود که تیم ملی فوتبال ایران با دست پر از جام‌ملت‌های آسیا بازگردد و هنوز هم این جمله در پس‌زمینه ذهن بسیاری چرخ می‌خورد که آیا به راستی امیدی به این تیم هست؟
روی کاغذ صعود از مرحله گروهی کار چندان سختی نیست؛ نه امارات حریف قدری است و نه هنک‌کنگ و حتی فلسطین حرفی برای گفتن دارند، اما نتیجه فوتبال را نه روی کاغذ که عملکرد تیم‌ها درون مستطیل سبز است که مشخص می‌کند و چه بسا دستکم گرفتن حریف شرایطی را رقم بزند که عبور از هنگ‌کنگ و فلسطین سخت‌تر از مصاف با تیم‌هایی، چون کره و ژاپن باشد، حتی با داشتن مهره‌هایی، چون طارمی، آزمون و جهانبخش. کمااینکه این اتفاق تلخ را در مصاف امید‌های ایران با هنگ‌کنگ در بازی‌های آسیایی شاهد بودیم!
تیم ملی راهی قطر شد، آن‌هم با سر و ظاهری شیک و کم‌نقص، اما کاش آنچه که قرار است از ۲۲ دی‌ماه در این کشور شاهد باشیم همین اندازه جذاب و کم‌نقص باشد. هرچند که برای کم‌نقص بودن شرایطی لازم است و بی‌تعارف این شرایط برای سرمربی وطنی تیم‌ملی مهیا نبوده است، ولی این تیم با همین مهره‌ها و شرایطی به مراتب بهتر از این هم چندان امیدوار‌کننده ظاهر نشده و این شاید اصلی‌ترین دلیلی باشد که نمی‌توان در آستانه هجدهمین دوره جام ملت‌ها خیلی امیدوار به موفقیت بود.
