در میان بغض و اشک، تصمیمی گرفته شد که بوی زندگی میداد؛ خانوادهای در دل سوگ، دست به کاری زدند که معنای واقعی انسانیت را زنده کرد. با اهدای اعضای بانوی ۴۵ ساله تبریزی، سه بیمار نیازمند از مرز مرگ عبور کردند و به زندگی سلامی دوباره گفتند؛ زهرا ناصری رفت، اما تپشهای زندگیاش در جسم سه انسان دیگر، همچنان ادامه دارد.