همه ما دیده‌ایم که همواره بازار قرعه‌کشی‌های مختلف که در عمل فقط به نفع برگزارکننده قرعه‌کشی است، داغ است، اما سؤال اینجاست که مگر مردم حساب و کتاب نمی‌کنند؟
ماکس پلانک بعد از اینکه جایزه نوبل را در سال ۱۹۱۸ می‌گیرد یک تور دور آلمان می‌گذارد و در شهر‌های مختلف درباره کوانتوم مکانیک صحبت می‌کند. چون هر دفعه دقیقاً یک محتوا را ارائه می‌کند راننده اش احساس می‌کند که همه مطالب را یاد گرفته است.
رشد علمی ایران، از متوسط رشد علم در جهان شتابان‌تر است؛ اما بستگی این رشد سریع و فزاینده به انتشار مقالات علمی جامعه دانشگاهی ایران در نشریات خارجی، محل مناقشه است.
چاپ کتاب‌های درسی مدارس به همان شکل و هیئت و محتوا در مؤسسههای آموزشی و وادارکردن بچه‌ها به خرید این کتاب‌ها از سوی معلمان و یادگاری و تمیز نگهداشتن کتاب‌های چاپی وزارت آموزش و پرورش! یکی دیگر از بلایایی است که پول‌پرستی مؤسسههای آموزشی و همان مافیای پنهان بر سر نظام تعلیمی ما می‌آورد.
فضای غالب دیدگاه‌های روشنفکری – جامعه‌شناسی ایرانی این‌گونه جوانان ایرانی را بخش‌بندی می‌کند: بعضی اپورتونیست‌اند و از هر فرصتی برای نهایت انتفاع شخصی بهره‌برداری می‌کنند، عده‌ای اپیکور هستند و صرفاً دنبال لذت‌اند، بخشی از جوانان به وطن پشت کرده و مهاجر شده‌اند، عده‌ای دیگر هم در فکر و مترصد مهاجرت‌اند
تصور کنید اعضای خانواده‌ای فقط وقتی قانع می‌شوند که ریخت‌وپاش‌های خانه را جمع‌وجور کنند ـ آن هم نه جمع‌وجور کردن به مفهوم واقعی آن، بلکه بیشتر از جنس پنهان کردن آشفتگی‌ها، آبروداری ظاهری و در نهایت نوعی جارو کردن آشغال‌ها زیر فرش ـ که خبر برسد مهمانی مهم در راه خانه است.
قرار به کاهش حجم کتاب‌ها بود، یعنی کتاب‌هایی سبک‌تر و در عین حال کاربردی‌تر تا دانش‌آموزان فرصتی برای نفس‌کشیدن لا‌به‌لای انبوهی از حفظیات و تکالیف بی‌شمار داشته باشند. کمتر کارشناسی است که اعتراف نکرده باشد عمده محتوای کتب درسی، کوچک‌ترین کاربردی در زندگی و آینده دانش‌آموزان ندارد.
