سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: با تمام شدن امتحان مدارس، فصل تعطیلات و تابستان شروع میشود؛ فصلی که در روزهای گرم و بلندش فرصت خوبی برای استراحت و تفریح برای همه بچهها است. اما با این تعطیلی، دغدغه والدین برای اوقات فراغت فرزندانشان و اینکه چگونه تابستانشان را بگذرانند هم شروع میشود. برخی از والدین با برنامهریزیهای فشرده اجازه نفس کشیدن به فرزندانشان را هم نمیدهند، درحالیکه تابستان فصل استراحت و تفریح است و بهتر است اجازه دهیم فرزندانمان بعد از یک دوره ۹ ماهه تحصیلی، در کنار کلاسها و برنامههای آموزشی کمی استراحت کرده و با آرامش و انرژی سال جدید تحصیلی دیگری را شروع کنند. اما در این میان برخی از والدین هم هستند که بدون هیچ برنامهریزی خاصی برای فرزندانشان اجازه میدهند آنان روزهای تابستان خود را به بطالت و بیهودگی بگذرانند. نه به شوری آن دسته از والدین که با برنامههای فشرده اجازه نفس کشیدن به فرزندانشان نمیدهند نه به بینمکی این گروه از والدین که بیاهمیت از کنار فرصت خوبی که این روزهای تعطیل در اختیار بچهها برای یادگیری و تجربه کردن هر کار و نکته تازه قرار میدهد، میگذرند. بهتر است تعادل را رعایت کرده و از یک ور بام نیفتیم. روزهای داغ تابستان فرصت خوبی برای یادگیری تجربههای جدید و همچنین تخلیه انرژی برای بچهها است. با برنامهریزی صحیح بهترین استفاده و بهره را از آن ببریم.
تابستان را سه ماه تحصیلی نکنیم
بسیاری از والدین تصور میکنند که تابستان بهترین فرصت برای آموزش دروس سال آینده است. درواقع به پیشواز سال جدید تحصیلی میروند. حتی اگر فرزندمان در درسی ضعیف است و نیاز به کلاس تقویتی دارد در تابستان این ظلم را در حق فرزندانمان نکنیم. تابستان زمان استراحت است. وقتی ما با کلاسهای آموزش دروس، اوقات تابستان فرزندمان را پر میکنیم قطعاً فرزند با تن و روحی خسته سال تحصیلی جدید خود را آغاز میکند. با برنامهریزی اشتباه خود روال طبیعی زندگی بچهها را مختل نکنیم. آموزشهای دروس برای همان ۹ ماه تحصیلی است و چنانچه دانشآموزی در شرایط خاص نیاز به مرور دروس دارد تا با ذهنی خالی وارد سال تحصیلی جدید نشود میتوان برای او یک برنامه درسی سبک تعریف کرد. اصولاً چه دلیلی دارد فرزند ما درسهای سال بعد خود را زودتر از سایر بچههای کلاس یاد بگیرد. این رفتار میتواند انگیزه او به فراگیری و میزان دقت به مفاهیم درسی را تا حد زیادی کاهش دهد. ضمن اینکه آموختن موضوعات درسی جلوتر از برنامه نظام آموزشی موجب میشود تا این مفاهیم به گوش وی آشنا بوده و با دقت لازم به آنچه معلم برای وی توضیح میدهد گوش نکند. اینجاست که نه تنها ما نتوانستهایم برنامهریزی مناسبی برای فرزندمان داشته باشیم بلکه موجب شدهایم تا هم خستگی به تن وی باقی بماند هم یکسری مفاهیم درسی را به نحو طوطیوار بیاموزد. وقتی فرزندمان به اجبار ما در تابستان درس بخواند، چون در کنار درس هیچ کلاس و برنامه تفریحی نداشته که موجب تحرک و نشاط او شده باشد، قطعاً سال تحصیلی جدید خود را با روحیه خسته و کسل و در مواردی دلزده از مدرسه شروع میکند. قرار است این همه شتاب و عجله فرزند ما را به کجا برساند؟! ما باید با برنامهریزی صحیح در جهت رشد فکری و جسمی فرزندانمان به آنها کمک کنیم تا مسیر طبیعی و درست زندگی خود را طی کنند.
کلاسهای تابستانی با چه هدفی؟
قبل از هر نوع برنامهریزی برای فرزندانمان با خود خلوت کرده و دلیل هر برنامه و کلاسی که قرار است برای فرزندمان در نظر بگیریم را یک بار برای خود مرور کنیم. از خودمان بپرسیم که ما فرزندمان را به کلاسهای ورزشی، هنری، فرهنگی و ... میفرستیم تا به رشد جسمی و ذهنی او کمک کند، یا نه، چشم فامیل را از تعدد کلاسهای تابستانی که برای فرزندمان در نظر گرفتهایم از حدقه درآوریم؟ واقعاً قرار است ما و فرزندمان از حضور در این برنامههای تابستانی چه نتیجه و چه دستاوردهایی داشته باشیم؟ دغدغه والدین برای پر کردن اوقات فراغت فرزندانشان به یکی از موضوعات مهم خانوادهها تبدیل شده است، زیرا این پر کردن اوقات فراغت هزینههای بسیاری را بر دوش خانوادهها میگذارد. مثلاً یک کلاس ورزشی برای سه ماه تابستان کمتر از یک میلیون نیست و با این اوضاع اقتصادی حاکم بر جامعه و شرایط سخت خانوادهها، اگر پای چشموهمچشمی هم در میان باشد که شرایط بسیار سختتر میشود. سوا از هزینههای سنگین این کلاسها که کمر خانوادهها را خم میکند، خود بچهها را هم عصبی و خسته و کلافه میکند.
بگذاریم بچهها نفس تازه کنند
با یکی از دوستان درباره برنامه تابستانی فرزندمان صحبت میکردیم. وقتی او از کلاسهایی که برای فرزندش در نظر گرفته و ثبتنام هم کرده بود صحبت میکرد، متوجه شدم هیچ روز خالی برای این بچه بیگناه باقی نگذاشته است. تازه در کنار این برنامهها، یک کلاس ریاضی با معلم خصوصی هم در نظر گرفته بود و قرار بود یک روز در هفته معلم خصوصی به فرزندش ریاضی سال بعد را تدریس کند. با تعجب از این همه برنامه فشرده به او گفتم: «جای نفس کشیدن هم برای این بچه میگذاشتی! این چه تابستانی است که برای او در نظر گرفتی؟ این بچه گناه دارد! بچه باید در تابستان نفس تازه کند.» گفت: «خیلی هم برنامهریزی خوب و مفیدی است. تمام دوستانش در تابستان همین برنامهها را دارند. چه دلیلی دارد بچه من این کلاسها را نرود. در ضمن بیکار توی خانه بنشیند که چه بشود؟ اینطوری سرگرم هم هست.» با ناراحتی و در عین حال عصبانی به دوستم گفتم: «تو فقط به خاطر اینکه از بقیه مادرها عقب نمانی تابستان بچهات را خراب میکنی! هیچ بچهای از نظر جسمی و روحی شبیه دوستان و همکلاسیهای خودش نیست. شاید یک بچه توانایی و انرژی زیادی داشته باشد که والدینش برای خالی شدن این همه انرژی، برنامههای فشردهای برایش در نظر بگیرند. چه دلیل دارد فرزند خودت را با بچههای دیگر مقایسه کنی و هر کاری آنها انجام میدهند تو هم انجام دهی؟ با این برنامهای که تو برای فرزندت در نظر گرفتهای قطعاً او را خسته میکنی.»
ببینیم بچهها چه چیزی دوست دارند
برنامهریزی برای تابستان بچهها قطعاً لازم و ضروری است، ولی نه یک دنیا کلاس و آموزش که از صبح تا شب بچهها را درگیر کند که حتی وقت استراحت و تفریح هم نداشته باشند. کلاسهایی را برایشان در نظر بگیریم که با میل و درخواست خود آنها باشد. اگر دوست دارند کلاس ورزشی بروند همان ورزشی که دوست دارند ثبتنامشان کنیم. اگر کلاس هنری دوست دارند همان هنری که دوست دارند ثبتنامشان کنیم، نه اینکه هر آنچه بچههای فامیل و دوست و آشنا میروند فرزند ما هم برود.
در اکثر شهرها و بهویژه در تهران در مناطق و محلهها فرهنگسراها، سراهای محله و خانههای فرهنگ وجود دارد که برای اهالی همان منطقه برنامههای جالبی دارند. ثبتنام در این مراکز فرهنگی و هنری هم از لحاظ هزینه برای خانوادهها صرفه اقتصادی دارد و هم از لحاظ مسافت برای خانواده بهصرفهتر است. بد نیست ما والدین به همراه فرزندمان سری به این مراکز بزنیم و از نزدیک از برنامههای متنوع تابستانی که دارند باخبر شویم و فرزندمان را با توجه به علاقه او ثبتنام کنیم.