سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: محمدرضا عباسیان در گفت و گو با «ایرنا»، میگوید: «مصرف مواد و مشروب و روابط خارج از عرف به شکل غیرقابل باوری در حال عادیسازی شدن است. زمانی که میگوییم اثری پروانه ساخت از وزارت ارشاد دارد یعنی نباید این مسائل را در سریال ببینیم.ای کاش حداقل بگویند پروانه ساخت از وزارت ارشاد نداریم. سازمان سینمایی در چند سال اخیر ضربه زیادی به خاطر همین مسائل خورد. باید راهکارهای جدیدی انتخاب کرد و به استانداردهایی در این حیطه رسید تا اگر اثری خلق میشود محتوای خوبی داشته باشد و بتواند به سازمان سینمایی کمک کند نه اینکه تیشه به ریشه خود بزند.»
افزایش حجم محصولات شبکه نمایش خانگی و سرازیر شدن محصولات بیکیفیت سینما به چرخه انتشار در فضای شبکه نمایش خانگی، باعث افت شدید کیفیت و همچنین توزیع آثار نامطلوب شده است. مدیرعامل اسبق موسسه رسانههای تصویری که بخش عمدهای از تولیدات شبکه نمایش خانگی از مجرای آن موسسه توزیع میشود، میگوید: سینمای ایران در یک سال ۱۰۰ فیلم تولید میکند. از میان این فیلمها فقط ۱۰ درصد پیروز گیشه هستند و ۱۰ درصد دیگر نیز زیانده نیستند. پس میتوان گفت: ۸۰ درصد فیلمها گیشه خوبی نداشته و زیانده بودهاند که اتفاقاً فیلمهایی با محتوای خوب و فاخر جزو همین ۸۰ درصد هستند. قرار بود این فیلمهای ناموفق در گیشه در سبد خرید مردم قرار بگیرد و مخاطبان برای دیدن فیلمهایی که خوب بودند، اما خوب فروش نرفتند در شبکه خانگی هزینه کنند تا این چرخه جریان داشته باشد.
وی ادامه میدهد: زمانی که ما این سبد را پر کنیم از سریالها، انگار سعی داریم سینمای ارزشمند را زمین بزنیم و راه تنفس فیلمهای سینمایی خوبی را بستهایم که در فروش موفق نبودهاند و در شبکه نمایش خانگی میخواستند نفس بکشند.
مدیرعامل اسبق موسسه رسانههای تصویری، تأکید میکند: گفت: تولید و پخش حجم زیاد سریال خیانت به سینمای خوب و با محتواست. گفته شده است این نگاه سیاسی مدیران است و میخواهند اینگونه رقابت کنند با تلویزیون، اما من عقیده دارم انتخاب این راه یک رقابت اشتباه است. اگر سریالسازی در نمایش خانگی محدود شود، صنعت سریالسازی در ایران دچار اختلال نمیشود، چون محل پخش آن تلویزیون است، اما اگر فیلمهای خوب سینما برای عرضه دچار مشکل جدی شوند، دیگر جایی در هیچ کجا ندارند.