سرويس دانشگاه جوان آنلاين: کانونهای فرهنگی دانشجویی ازجمله نهادهای دانشگاهی قلمداد میشوند که از نظر شکل کار ابعاد محدودتر و متمرکزتری نسبت به تشکلها دارند. از جهت دیگر کانونها مأمور به تکلیف فرهنگی، اجتماعی و هنری در دانشگاهها هستند و بار سنگین فعالیتهای فرهنگی دانشگاه بر دوش این کانونها قرار دارد. با توجه به فعالیتهای تشکلها آنچه بعد از آمدن اسم هر تشکلی در ذهنها نقش میبندد، فعالیتهای سیاسی آن تشکلهاست. تشکلها قبل از هر چیز نماینده تفکر سیاسی دانشجویان یک دانشگاه هستند. این درحالی است که کانونها عاری از فعالیتهای سیاسی میبایست به وضعیت فرهنگی، هنری و اجتماعی دانشگاه و محیط زندگی خود توجه ویژهای داشته باشند.
کانونهای ناشناخته
اگر به فعالیت دانشگاههای مطرح تهران و شهرهای مختلف توجه کنیم، به یک شاخصه برمیخوریم و آن هم ناشناخته بودن فعالیتهای این کانونها در مقابل تشکلهای دانشجویی است.
شاید یکی از دلایل این کمتر دیده شدن به محدود بودن فعالیت کانونها بازگردد. برای مثال تشکلها به دلیل اینکه در اقصی نقاط مختلف کشور دفتر دارند و هر دانشگاهی از تشکلی نماینده دارد، ارتباط گستردهای بین خودشان برقرار کردهاند که همین موجب انعکاس بیشتر فعالیتهایشان و همچنین قدرت بیشتر فعالیتهایشان میشود.
این همان موضوعی است که در کانونها بسیار کمتر دیده میشود. کانونهای دانشجویی اغلب در محدوده دانشگاه و دانشکده خود به فعالیت میپردازند و همین امر یکی از دلایل گسترده نشدن فعالیتهای آنها است.
فقط اسمی از تو مانده؛ غیر از آن هیچ
کانونهایی هستند که از کانون بودن یک اسم روی آنها باقی مانده است و جز معدود افرادی و یک دفتر غیرفعال چیزی از آنها باقی نمانده است. اگر سری به کانونهای دانشگاههای مختلف بزنیم دفترهای خالی و بدون فعالیت آنها را خواهیم دید.
این کانونها زیر نظر معاونت فرهنگی وزارت علوم، هرچند وقت یکبار جلسات شورای هماهنگی -که متشکل از دبیر کانونها و دبیر شورای هماهنگی کانونها هستند- را برگزار میکنند.
اگر به زمان تشکیل این جلسات دقت کنیم متوجه میشویم که فاصله زمانی زیاد برای برگزاری جلسات شورای هماهنگی خود میتواند یکی از عوامل کندی حرکت کانونها باشد.
پرهیز از ورود به مشارکت
غفاری معاون فرهنگی وزارت علوم درباره کانونها میگوید: «کانونها با توجه به گسترهای که دارند و امکان اتصال و پیوندی که با مجموعههای بیرونی میتوانند برقرار کنند، این موضوع را میطلبد که ما یک مشارکت حداکثری از کانونها خواستار شویم. درست است که عنصر رقابت یک عنصر تعیینکننده در فعالیتها میباشد، اما اگر خواسته باشیم همه مجموعه کانونها را در نظر بگیریم میبینیم که همه مجموعهها با نگاه اینکه نمیتوانیم رقابت کنیم از ورود به مشارکت پرهیز میکنند. در حالی که هدف ما این است که بیشترین مشارکت را بین کانونها داشته باشیم.»
با توجه به سخنان معاون فرهنگی وزارت علوم میتوان به این مسئله رسید که از دلایل کمتر دیده شدن فعالیت کانونهای فرهنگی، هنری و اجتماعی همین نبود مشارکت فعالانه درون مجموعهای آنها میباشد. درمجموع وقتی از بیرون به کانونها نگاه کنیم متوجه میشویم که فضای رو به رشد خوبی را دارد که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و پرورش یابد.