سرویس فرهنگی جوان آنلاین: به روال معمول این هم‌اندیشی، بعد از اکران فیلم، جلسه نقد و بررسی فیلم با حضور کیوان امجدیان منتقد و کارشناس سینما و حضور علاقه‌مندان و مخاطبان فیلم برگزار شد. کارگردان و عوامل فیلم نیز قرار بود در این جلسه حضور داشته باشند که اعلام شد به دلیل گرفتاری امکان حضورشان فراهم نشده است.
کیوان امجدیان، کارشناس و منتقد سینما در ابتدای جلسه به عدم حضور کارگردان و دیگر عوامل فیلم اشاره کرد و گفت: "کاش عوامل فیلم نیز در جلسه حضور داشتند، چون آن چیزی را که سینماگران دنبال آن هستند را در اینگونه جلسات بهتر می‌توان دریافت کرد. ببینندگان در این جلسات، عموماً مخاطبان حرفهای فیلم و دارای دیدگاه هستند و نقطه نظرات آنها، برای سینماگران راهگشا خواهد بود. "
امجدیان در ادامه بر خلاف برخورد سایر منتقدان جشنواره فیلم فجر، فیلم را اثر بدی ندانست و گفت: "فیلم ابتدا و انتها داشت، ساختار داشت، قصه معقولی را روایت کرد و گپ خاصی هم نداشت. " وی در ادامه به دلایل انتقاد‌ها از فیلم هم اشاره داشت و گفت: " دلیل بسیاری از انتقاد‌ها از فیلم این بود که چرا مثل کار‌های دیگر رضویان و بازی‌های او نشده است. اگر اسم رضویان و شاید هم اسم طنز فیلم را بردارید احتمالاً نوع نگاه به فیلم تغییر خواهد کرد. این فیلم، فیلم طنزی نبود. فیلم رئالی بود که موقعیت‌های طنز هم داشت. "
امجدیان ریشه این اشتباه را علاوه بر ذهنیت مردم از کار‌های قبلی و طنز رضویان، مصاحبه یکی از عوامل فیلم دانست که قبلاً اعلام کرده بود در حال ساخت یک کمدی موقعیت هستیم.
همراهی دوربین و کارگردان با شخصیت مداح فیلم
این منتقد سینما در ادامه به قرارگرفتن شخصیت اصلی فیلم که یک مداح است اشاره کرد و گفت: "دوربین و کارگردان با شخصیت اصلی فیلم همراه هستند و از او حمایت می‌کنند. شخصیت اصلی فیلم، به صورت ناخواسته در موقعیت‌های فاسدی قرار می‌گیرد که تا قبل از آن، هیچ تجربه و شناخت قبلی ندارد. اما چون قلب روشن و پاکی دارد، از همه آن موقعیت‌ها سربلند بیرون می‌آید. " وی افزود: "این همراهی دوربین و کارگردان با پرسوناژ اصلی، این انتقاد را بلاوجه می‌کند که عده‌ای می‌گویند قراردادن شخصیت‌های مذهبی در موقعیت‌های فاسد و در کنار افراد ناهنجار، قبح این کار را می‌شکند. "
وی در ادامه فیلم رسوایی را نیز دارای موقعیتی مشابه دانست و گفت:"در رسوایی با منقلب شدن شخصیت خانم فیلم روبرو هستیم، اما در این فیلم، این اتفاق رخ نداد و شخصیت خانم فیلم سعی کرد از موقعیت رخ‌داده، گره‌های زندگی‌اش را حل کند. شخصیت اصلی هم آدم مقدسی نبود، آدم خوبی بود و دوست داشت مشکلات مردم را تا جایی که می‌تواند حل کند؛ بنابراین جایگاه شخصیت مذهبی تضعیف نشده بود. "
دوربین فیلمبرداری آینه نیست
امجدیان در مقام مقایسه، بدون اسم بردن از فیلمی خاص، به آثاری د. رجشنواره فجر اشاره داشت که به باور وی کثافت از آنها می‌ریخت. وی گفت: "اینجا، اما با نقد اجتماعی روبرو هستیم. دوربین فیلمبرداری آینه نیست که مثل بعضی از آثار، فقط بدی‌ها را انعکاس دهد. در زهرمار، کارگردان شما را با این آینه تنها نمی‌گذارد و راه‌های جایگزین را نیز نشان می‌دهد. "
صحبت پایانی امجدیان، به انتقاد از فضای نقد در جشنواره اختصاص یافت و گفت: "فضای بدی در ایام جشنواره رخ می‌دهد. بعضی از منتقدین با به کاربردن افراطی اصطلاحات تخصصی نقد و سینما، به دنبال به رخ کشیدن سوادشان به مردم هستند و عده‌ای دیگر هم دنبال بعضی جریان‌های حزبی و سیاسی راه می‌افتند. همین رفتار‌ها است که باعث می‌شود مردم از منتقدین فاصله بگیرند. باعث می‌شود در نقد فضای دیکتاتوری حاکم شود. به قدری با فضای دیکتاتوری در نقد روبرو هستیم که اگر من نوعی فی‌المثل از فیلمی مثل زهرمار خوشم آمده باشد به دلیل انتقاد‌های دیگران، جرات بیان آن را ندارم. فضای نقد ما هم بیمار است و هم مسموم. "
