انداختن کار امروز به فرداحرفهای وزیر ورزش در مجمع عمومی کمیته ملی المپیک بسیار نگرانکننده است به خصوص آنجا که از موکول شدن برگزاری مجمع انتخاباتی برخی فدراسیونها به سال آینده خبر میدهد! سالی که به لحاظ ورزشی اهمیت بسیار بالایی دارد و باید از خیلی پیشترها برای آن برنامهریزی میشد. اهمیت سال آینده برای ورزش ایران بر کسی پوشیده نیست. سال آینده، سال کسب سهمیه المپیک و از همین حیث بسیار حائز اهمیت است نه فقط برای ورزش ایران که برای همه کشورهایی که میخواهند در بزرگترین رویداد ورزشی دنیا حضور داشته باشند. حضوری که البته نیازمند یک برنامهریزی حساب شده و اصولی است. مسئلهای که البته به نظر میرسد مسئولان ورزش ایران توجه چندانی به آن ندارند که اگر غیر از این بود، سلطانیفر به عنوان متولی ورزش از برگزاری مجمع انتخاباتی برخی فدراسیونها در سال آینده خبر نمیداد. فدراسیونهایی که این روزها باید همه هم و غمشان برنامهریزی برای کسب سهمیه المپیک باشد، اما به لطف بیتوجهیهای آقایان، همچنان با سرپرست اداره میشوند!
اگرچه برخی سرپرستان فدراسیونها این روزها به خوبی کار میکنند و در تلاش هستند تا کوچکترین خللی در امور و کارهای فدراسیونهای تحت اختیار آنها ایجاد نشود، اما واقعیت این است که سرپرستها موقت هستند و به همین دلیل مهم هم هست که نمیتوانند برنامهریزی بلند مدتی برای کسب موفقیت داشته باشند و تنها میتوانند به رتق و فتق امور بپردازند تا زمانی که رئیس جدید انتخاب میشود، کارها از جریان اصلی خود خارج نشود، اما کار کردن اصولی برخی سرپرستان دلیل قانع کنندهای نیست برای تعلل در برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیونها برای مشخص شدن رئیس و پیگیری اصولی و قانونی کارها. ضمن اینکه برخلاف برخی سرپرستان که کارها را به بهترین شکل ممکن پیش میبرند، برخی دیگر در همین اندک زمان کوتاهی که زمام امور را به دست گرفتند داد همه ورزشکاران و مربیان را با تصمیمات غیراصولی خود در آورده و فرصتهای زیادی را هدر دادند. به طوریکه در برخی رشتهها شاهد آن بودیم که ورزشکاران به دلیل ندانم کاریهای همین سرپرستان موقت، حضور در مسابقاتی که نتایج آن تأثیر مستقیمی در کسب سهمیه المپیک داشت، بازماندند! اتفاقی که دود آن به طور مستقیم به چشم ورزش ایران میرود، اما گویا این مسئله برای آقایان مسئول و تصمیم گیرنده محلی از اعراب ندارد که بیتوجه به اهمیت سال آینده برای ورزش ایران میگویند که مجمع انتخاباتی برخی فدراسیونهای ورزشی سال آینده برگزار میشود و ابایی هم از تأیید این بلاتکلیفی ندارند! آنهم در حالی که این بلاتکلیفی به ضرر ورزش ایران به خصوص رشتههایی است که به دلیل روشن نبودن وضعیت مدیریتی، فرصتهای مهم و حیاتی را از دست میدهند. فرصتهایی که دیگر جایی برای جبران آن نخواهد بود.
آقایان درحالی بیتفاوت از کنار روشن کردن تکلیف فدراسیونهایی که بدون رئیس اداره میشوند عبور میکنند که بهرغم این بیتوجهیهای فاحش، شعارهای قابل توجهی در خصوص اهمیت سال کسب سهمیه المپیک میدهند و جلساتی را هم در همین راستا برای پیگیری کارهای لازم برای مهیا کردن شرایط برای فدراسیونهای المپیکی برگزار میکنند، اما جلسات که کمترین سودی ندارد وقتی مثل همیشه اصل ماجرا رها شده و آقایان خود را مشغول فرعیات میکنند تا زحمات ورزشکاران به سادگی هرچه تمامتر بر باد برود و دست آخر هم این ورزشکاران و نهایتاً مربیان آنها هستند که مورد نقد قرار میگیرند. حال آنکه کوتاهی اصلی را همانهایی کردند که از روی بیتوجهی کار امروز را به فرا سپردند.