وقتی جان توشاک به عنوان سرمربی تراکتورسازان در لیگ هجدهم انتخاب شد، هیچکس فکرش را نمیکرد مرد ولزی که قراردادی سه ساله و کارنامهای قابل قبول داشت تنها بعد از شش بازی مجبور به جدایی توافقی از این تیم شود. این بار لیکنز بلژیکی که قراردادش ۲ /۵ ساله امضا شده به عنوان ناجی به تبریز آمده تا شاید حواشی این تیم پرطرفدار به حداقل برسد.
لیکنز معمار
لقب معمار نسل طلایی فوتبال بلژیک را به او دادهاند و مدیران تراکتورسازی نیز احتمالاً به خاطر سوابق خوبش به لیکنز اعتماد کردهاند. جرج لیکنز دو بار به عنوان سرمربی هدایت تیم کشورش را برعهده داشته است. مرد ۶۹ ساله علاوه بر اینکه هفت بار عنوان بهترین مربی سال بلژیک را کسب کرده، تجربه هدایت تیمهای باشگاهی اندرلخت، شارلوا، کلوب بروژ، ترابوزان اسپور و الهلال عربستان، تیم ملی تونس، الجزایر و مجارستان را نیز در کارنامه دارد. لیکنز زمانی که در سال ۲۰۱۰ مسئولیت سرمربیگری تیمملی بلژیک را قبول کرد، به بازیکنان جوانی، چون هازارد، کورتوا، لوکاکو، کمپانی و دیبروین فرصت عرض اندام داد و همین بازیکنان هنوز هم مهرههای کلیدی بلژیک به شمار میروند. با آمدن پاتریک دی وایلد بلژیکی به تبریز معلوم میشود که لیکنز برخلاف توشاک حاضر به پذیرفتن دستیار اول ایرانی نشده است.
چالش ایرانی
برنامه سرخپوشان برای تعطیلات نیم فصل هنوز قطعی نشده و قرار است، تازه امروز مراسم معارفه سرمربی جدید برگزار شود. گفته میشود جزیره کیش یا ترکیه مقصد تراکتورسازی برای اردوی زمستانی باشد. جرج لیکنز اگرچه تاکنون هدایت تیمهای مختلفی را در سراسر جهان برعهده داشته، اما الهلال تنها تجربه آسیایی او به شمار میرود و تنها آشنایی لیکنز با فوتبال کشورمان به شناختن چند بازیکن ایرانی شاغل در بلژیک ختم میشود: «در لیگ بلژیک بازیکنان ایرانی حضور دارند و من به واسطه آنها با بازیکنان ایرانی آشنایی دارم. با یک چالش بزرگ روبهرو هستیم. همه با هم باید تلاش کنیم و دست به دست هم دهیم تا بتوانیم تراکتورسازی را در ادامه لیگ به موفقیت برسانیم.»
پیشتاز تغییرات
در روزهایی که تیمهای مدعی لیگ برتری تمریناتشان را آغاز کردهاند و برای موفقیت در نیمفصل دوم میکوشند، سرخپوشان تبریزی همچنان اسیر تغییرات متوالی مدیریتی و فنی هستند. قرار بود توشاک تیمی قدرتمند را راهی مسابقات کند و علاوه بر کسب سهمیه آسیایی جام هم برای تراکتورسازی به دست بیاورد، آنقدر ضعیف عمل کرد که بیشتر از شش بازی دوام نیاورد. محمد تقوی دستیار توشاک بهترین گزینه دمدستی برای این تیم بود؛ تقوی برخلاف توشاک تراکتورسازی را دوباره به جمع مدعیان بازگرداند تا جایی که این تیم نیم فصل اول را با قرار گرفتن در رده چهارم به پایان رساند. مربی موقت انتظار داشت با این نتایج راضیکننده لااقل تا پایان فصل به عنوان سرمربی تراکتورسازی به کارش ادامه دهد، اما اعلام اینکه تراکتورسازی به مربی بزرگ نیاز دارد آب پاکی را روی دست تقوی ریختن تا او نیز پیش از آمدن سرمربی خارجی استعفایش را اعلام کند.
البته رفتوآمدهای سرخپوشان فقط به نیمکت خلاصه نمیشود و تراکتورسازی در تغییرات مدیرعامل نیز گویسبقت را از سایر تیمها ربوده است. در ابتدای فصل زنوزی مالک باشگاه صادق درودگر را به عنوان مدیرعامل انتخاب کرد، اما درودگر دو سه هفته بیشتر دوام نیاورد و علیرضا اسدی دبیرکل سابق فدراسیون فوتبال جانشین آن شد. اسدی هم چند روز پیش از مدیرعاملی تراکتورسازی کنار رفت و علت رفتن اسدی بحث بازنشستگی او اعلام شد! فعلاً مدیرعامل جدید انتخاب نشده است و تا آن زمان الیاسی رئیس هیئتمدیره این مسئولیت را برعهده دارد.
پرهزینه، اما بیبرنامه
با خصوصیشدن تراکتورسازی این تیم مشکلی از بابت هزینههای نجومی ندارد، اما در نیم فصل اول مشخص شد که برنامه حرفهای برای خرجکردن بودجه زیاد این باشگاه در نظر گرفته نشده است. آوردن توشاک به ایران و جدایی توافقیاش هزینه هنگفتی روی دست باشگاه گذاشت ضمن اینکه چند بازیکن خارجی تراکتورسازی نیز نیامده رفتند و عملاً سودی برای تیم نداشتند. هری اروین مهاجم اسکاتلندی بعد از زدن سه گل به ذوبآهن به کشورش سفر کرد و دیگر حاضر به بازگشت به تبریز نشد. اروین مدعی شده، به خاطر افسردگی نمیتواند به تمرینات تراکتورسازی بازگردد. با این حال از تبریز خبر میرسد که مسئولان باشگاه همچنان برای بازگرداندن او تلاش میکنند. آنتونی استوکس مهاجم ایرلندی هم که به نشانه قهر ایران را ترک کرده بود با اصرارها و مذاکرات تقوی دوباره در تمرینات تراکتورسازی حاضر شد. کوین کنستانت جدیدترین خرید قرمزهاست و به نظر میرسد زنوزی به خرید بازیکنان خارجی علاقه زیادی دارد ضمن اینکه قوچاننژاد نیز در لیست خرید تراکتورسازان قرار دارد.