به گزارش خبرنگار ما، سال 95 مأموران پلیس پایتخت از درگیری مسلحانه در خودروی تاکسی حوالی شهرری باخبر و راهی محل شدند. در اولین بررسیها مشخص شد مرد میانسالی با شلیک گلوله راننده تاکسی به نام فرامرز را از ناحیه کتف مجروح کرده است. دوست فرامرز که در محل حاضر بود در توضیح به مأموران گفت: «ساعتی قبل مرد میانسال با فرامرز تماس گرفت و به بهانه کاری با ما قرار گذاشت. آن مرد وقتی سوار خودرو شد با شلیک گلوله قصد کشتن فرامرز را داشت که تیر به کتف او اصابت کرد. بلافاصله با اورژانس تماس گرفتیم و او را به بیمارستان منتقل کردیم.».
با این توضیحات مرد میانسال بازداشت شد. او در توضیح به مأموران گفت: «فرامرز و دوستش که آرمان نام دارد دخترم را آزار دادند به همین دلیل به فکر انتقام افتادم. آنها مستحق مرگ هستند.»
بعد از ان بود که زن جوان از دو متهم به جرم آدمربایی و آزار شکایت کرد و گفت: «روز حادثه در میدان شهرری منتظر ماشین بودم که يک خودروی تاکسی توقف کرد. به جز راننده مردي در صندلي جلو سوار بود. من هم در صندلي عقب سوار شدم و راننده حرکت کرد. بعد از طي کردن مسافتي راننده ناگهان تغيير مسير داد که اعتراض کردم اما او توجه نکرد. راننده و مردي که در صندلي جلو سوار بود با تهديد به من تعرض کرده و از رابطه شان فيلم گرفتند و تهديد کردند اگر شکايت کنم فيلم را منتشر خواهند کرد. شاکی در حالیکه گریه میکرد گفت: «به خاطر اختلاف با شوهرم با هم قهر بودیم و من در خانه پدرم زندگی میکردم. روز حادثه وقتی به خانه برگشتم خیلی مضطرب و پریشان بودم به همین دلیل مجبور شدم ماجرا را برای پدرم تعریف کنم. پدرم بعد از حرفهای من عصبانی شد و اصرار کرد تا آن دو نفر را به او نشان دهم.»
با طرح شکایت فرامرز تحت بازجویی قرار گرفت اما جرمش را انکار کرد و گفت: «نیره دروغ میگوید. روزی که او را به عنوان مسافر سوار کردم بعد از دقایقی سر حرف باز شد و شروع به صحبت کرد. نیره نگفت که متأهل است به همین دلیل پیشنهاد دوستی دادم و او هم قبول کرد. این شد که مدتی بعد از آشنایی با هم قرار گذاشتیم و با آرمان سر قرار رفتم. نیره به میل خودش سوار ماشین شد و با میل خودش به خانهمان آمد. ما مست بودیم و حال عادی نداشتیم.» متهم در آخر گفت:«بعد از ماجرا پدر نیره تماس گرفت و به بهانهای با من قرار گذاشت. او را نمیشناختم و روز قرار با آرمان به دیدنش رفتم. آن مرد به محض سوار شدن با اسلحه به دستم شلیک کرد به همین خاطر من نیز از او شکایت دارم.» سپس آرمان نیز تحت بازجویی قرار گرفت و او نیز جرمش را انکار کرد.
با طرح شکایت متهم، پرونده مرد میانسال به دادگاه نظامی فرستاده شد و او در آن دادگاه محاکمه شد.
دو متهم با انکار جرمشان اما بنا به شواهد و قرائن موجود روانه زندان شدند و به اتهام تهیه عکس و فیلم در دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه و به 5 سال حبس محکوم شدند. سپس پرونده به اتهام آدمربایی و تجاوز به شعبه نهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و در اولین جلسه رسیدگی به پرونده دو متهم بعد از آخرین دفاعیات از اتهام آدمربایی تبرئه و به خاطر رابطه نامشروع به شلاق و دوسال تبعید محکوم شدند.
این حکم به دیوان عالی کشور فرستاده شد اما به دلیل نقض در تحقیقات بار دیگر به همان شعبه ارجاع داده شد.
به این ترتیب دو متهم صبح دیروز از زندان اعزام و در همان شعبه به ریاست قاضی کشکولی محاکمه شدند. ابتدای جلسه شاکی بار دیگر شکایت خود را مطرح کرد و گفت: «آنها دروغ میگویند. متهمان روز حادثه مرا با حیله به خانهشان بردند سپس با گرفتن فیلم و عکس مرا رها کردند.»
در ادامه دو متهم با انکار آدمربایی و تجاوز، در آخرین دفاعشان گفتند: «شاکی با میل خودش به خانه ما آمد. ان روز ما مشروب خورده بودیم و مست بودیم به همین دلیل روی رفتارمان کنترلی نداشتیم.»
در پایان هئیت قضایی جهت صدور رأی وارد شور شد.
