درست است که حرکت سیدجلال و مسعود شجاعی، کاپیتانهای دو تیم پرسپولیس و تراکتورسازی پیش از بازی دیروز را باید ستود، اما این حرکت آنها نشان از وخیمتر شدن اوضاع فرهنگی و اخلاقی روی سکوهای ورزشگاهها در مسابقات لیگ فوتبال دارد.
دو کاپیتان پیش از بازی دیروز با هم قرار گذاشتند اگر شعارهای قومی و قبیلهای و توهینهای بازیهای قبلی دو تیم تکرار شد، دست از بازی بکشند و تیمهایشان را از زمین بیرون بیاورند. این اقدام ستودنی است، اما چیزی از وظایف کمیته اخلاق و کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال و حتی نقش باشگاهها با پسوند فرهنگی را کم نمیکند.
امروز دیگر کار از کریخوانی و رجزخوانی بین هواداران تیمها گذشته و عملاً شاهد هستیم که حتی منافع ملی نیز زیر پا گذاشته میشود، به عقاید و قومیتها توهین میشود و به راحتی همه چیز زیر سؤال میرود. امروز شاهد آن هستیم که در درگیریهای لفظی بین هواداران تیمها کار به زد و خورد و بعضاً قتل کشیده میشود، اتفاقی که اصلاً در شأن تماشاگران فوتبال ایران نیست. حال سؤال اینجاست که کجا و چه ارگانی باید جلوی این افسارگسیختگی را بگیرد. اتفاقاتی که وحدت ملی را نشانه رفته و حالا جنبه فرافوتبالی هم پیدا کرده است. جالب اینکه این اتفاقات در روزهایی رخ میدهد که کیلومترها آنطرفتر و درست در آن سوی کره زمین شاهد زد و خورد و بیاخلاقیهایی هستیم که در نوع خود بیسابقه است. امروز ما تصاویر ناآرامیهای بوئنوس آیرس در جریان بازی دو تیم ریورپلاته و بوکاجونیورز را میبینیم و متعجب میشویم،، اما از این غافل هستیم که اگر دیر بجنبیم خود نیز ظرفیت رسیدن به این وضعیت را داریم.
شنیدن خبر کشته شدن هواداران فوتبال در چند نقطه از کشور، آن هم به سبب کلکل فوتبالی امروز بسیار ناراحتکننده است، اما اگر قرار بر تکرار باشد، آن وقت است که خیلی زودتر از آنچه تصورش را میکنیم با حوادث دیدار دو تیم بزرگ آرژانتین روبهرو میشویم.
اینکه تصور کنیم باید به فرهنگسازی روی بیاوریم، اقدامی درست است، اما باید توجه داشت که اتفاقات ریز و درشت امروز دیگر با فرهنگسازی حل و فصل نمیشود. فرهنگسازی باید برای نسل بعد صورت گیرد، اما آنکه امروز وحدت ملی ما را به اسم حمایت از تیمهای فوتبال نشانه گرفته باید با اقدامی عاجل، ضربتی و محکم سر جایش نشاند. البته این اتفاق نمیافتد، مگر اینکه ارگانهای ذیربط از نهادهای امنیتی گرفته تا کمیتههای مربوط در فدراسیون فوتبال و باشگاهها وارد میدان شوند و با متخلفان در هر لباس و رنگی بدون کوچکترین اغماضی برخورد کنند.
امروز که با خیال راحت رسوایی فوتبال آرژانتین را به تماشا نشستهایم و تصاویر آن را میبینیم، نباید فراموش کنیم که در فوتبال خودمان نیز با همین بحران در مقیاس کوچک آن روبهرو هستیم و اگر دنبال رفع و رجوع آن نباشیم، آن وقت دیری نمیپاید که تصاویر رسوایی ما نیز روی سایتها قرار میگیرد. البته با این تفاوت که فوتبال آرژانتین اینقدر ظرفیت دارد که بتواند به لحاظ فنی و تکنیکی بعد از این بحرانها و رسواییها دوباره خود را سرپا کند، اما فوتبال مثلاً حرفهای ما با کوچکترین تلنگری از هم خواهد پاشید و چیزی از آن باقی نخواهد ماند.
حرکت سیدجلال و شجاعی را باید به فال نیک گرفت، برای بیدار شدن مسئولان و حتی تماشاگران و هواداران تیمها، هوادارانی که بر این باوریم خارج از محیط فوتبال به واقع با هم برابر و برادرند، اما باید این دو فاکتور مهم را در میدان فوتبال و روی سکوهای ورزشگاهها نیز نشان دهند.