شکایت‌های پرتعداد بازیکنان خارجی از تیم‌های فوتبال ایران موضوع تازه‌ای نیست و بار‌ها در خصوص آن نقد‌های زیادی به رشته تحریر درآمده است، اما از آنجا که تاوان بی‌مسئولیتی و سوءمدیریت‌های پرتعداد در مستطیل سبز کشورمان از جیب مردم پرداخت می‌شود، پرداختن به این مسئله اهمیت خاصی پیدا می‌کند، به ویژه که این‌بار نیز مسئول یک باشگاه فرهنگی – ورزشی به اشتباه مدیران قبلی باشگاه اشاره کرده و اینکه با عقد قرارداد دو بازیکن خارجی چه کلاه بزرگی سر یک تیم رفته است.
قصه به خدمت گرفتن فوتبالیست‌های درجه چندم خارجی در فوتبال ایران سر دراز دارد و ریشه‌یابی و ریشه‌کن کردن این اتفاق، ورود جدی نهاد‌های نظارتی را می‌طلبد. بوبان و گومز همان دو بازیکن بی‌کیفیتی هستند که برای گرفتن حق و حقوق خود به فیفا شکایت کرده‌اند و باشگاه استقلال برای حل و فصل آن باید هرچه زودتر وارد عمل شود. به گفته فتحی، سرپرست باشگاه قرارداد گومز ۶۷۵ هزار دلار و قرارداد بوبان نیز ۴۰۰ هزار دلار ناقابل بوده و این در حالی است که قرداد فعلی این دو بازیکن ناشناخته یک‌دهم این مبالغ نیز نمی‌شود!
البته نکات تأسفبار این دو قرارداد به همین‌جا ختم نمی‌شود، چراکه گومز در همان ابتدا در تست پزشکی آبی‌ها رد شد و هرگز به میدان نرفت. بوبان نیز تنها چند دقیقه در ایران پایش به توپ خورد، اما هر دو نفر به خاطر قرارداد قانونی که در اختیار دارند برای رسیدن به حق و حقوق‌شان دست به دامن فدراسیون جهانی فوتبال شده‌اند.
پذیرش این واقعیت اگرچه برای هواداران و مردم سخت است، ولی از این دست قرارداد‌ها در کشورمان بار‌ها و بار‌ها ثبت شده و هیچ مدیری نیز احساس مسئولیت نکرده است. استقلال یکی از دو قطب اصلی فوتبال ایران پیش از این نیز با چنین پرونده‌هایی مواجه بوده و حالا هم مجبور است کم‌کاری مدیران قبلی را قبل از بیخ پیدا کردن ماجرا رفع و رجوع کند با این تفاوت که مشکلات اقتصادی ورزش‌مان را نیز تحت تأثیر قرار داده است. از طرفی این اولین باری نیست که به خاطر افرادی که اسم خود را مدیر حرفهای فوتبال گذاشته‌اند، مجبوریم هزاران دلار دودستی تقدیم فرنگی‌هایی کنیم که دستمزد واقعی‌شان به مراتب پایین‌تر از آن چیزی است که از تیم‌های ایرانی گرفته و می‌گیرند. در حقیقت بی‌دروپیکر بودن فوتبال ما این اجازه را به عده‌ای دلال و مدیرنما می‌دهد که هر زمان و هر کجا که بخواهند بازیکنان بی‌کیفیت را به تیم‌های ایرانی تحمیل کنند، آن هم با رقم‌هایی نجومی! در صورتی که در همه تیم‌های حرفهای، حتی تیم‌های عربی قبول شدن در تست پزشکی و جلب رضایت کادر فنی لازمه بستن قرارداد است.
با این حال هیچ‌کدام از این موارد در فوتبال ایران رعایت نمی‌شود و متأسفانه برخوردی نیز با مقصران هدر دادن پول بیت‌المال صورت نمی‌گیرد. بررسی اجمالی پرونده‌های زیاد شکایت از تیم‌های ایرانی در فیفا که اکثر غریب به اتفاق آن‌ها نیز به خاطر سوءمدیریت‌ها به وجود آمده، کار دشواری نیست. ضمن اینکه ادامه این بی‌تفاوتی‌ها و قراداد‌های بی‌حساب و کتاب تیشه به ریشه فوتبال کشورمان می‌زند. رشته‌ای که ادعا می‌کند خصوصی است و زیر نظر فیفا اداره می‌شود، در حالی که حتی پیش‌پا افتاده‌ترین اصول قوانین فیفا نیز در آن رعایت نمی‌شود و آقایان مدیر نیز از تمام این قانون‌گریزی‌ها مطلع هستند.
در روز‌هایی که اجرای قانون بازنشسته‌ها در ورزش با حساسیت خاصی پیگیری می‌شود، انتظار عموم مردم ایران که طعم مشکلات معیشتی را به خوبی چشیده‌اند، این است که نهاد‌های نظارتی، بازرسی و مجلس شورای اسلامی با قانون‌گریزی‌های متعدد فوتبال نیز با همان شدت برخورد کنند. شاید اگر نتایج پرونده فساد فوتبال اعلام می‌شد و با مدیران خاطی برخوردی صورت می‌گرفت، در این وانفسا بیش از این دلار‌های ایرانی صرف گرفتن رضایت از فوتبالیست‌های بی‌کیفیت خارجی نمی‌شد.
