ورزش یکی از سرگرمی‌های جذاب و امنی است که جوامع بشری اهمیت زیادی به آن می‌دهند و تجربه نشان داده که سرمایه‌گذاری روی این مقوله به نفع مردم و کشور است. در بین رشته‌های ورزشی قاعدتاً فوتبال هواداران بیشتری دارد و تمایل جوانان به مستطیل سبز در بسیاری از کشور‌ها از جمله ایران بیشتر از سایر رشته‌هاست. با این حال علاقه مردم به فوتبال نباید وسیله‌ای برای توجیه سوءمدیریت‌ها و بی‌تفاوتی به معضلات و تخلفات گسترده باشد.
وزیر ورزش روز گذشته صراحتاً هزینه یک‌سال کل لیگ برتر را ۵۰۰میلیارد تومان عنوان کرد و مدعی شد فوتبال با این همه هزینه ۵۰میلیون ایرانی را سرگرم می‌کند! سلطانی‌فر بحثی را مطرح کرده که می‌توان ساعت‌ها در موردش حرف زد و به نکات آشکار و پنهانش اشاره‌کرد. همانطور که اشاره شد ورزش و به ویژه فوتبال یکی از سرگرمی‌های جمعیت زیادی از مردم کشور به حساب می‌آید، جمعیتی که نتایج لیگ‌برتر و تیم‌های محبوبشان و همچنین اخبار مختلف فوتبال ایران را پیگیری می‌کند. تأکید می‌کنیم که مردم اخبار ریز و درشت فوتبال کشور را رصد می‌کنند و برای این قشر علاقه‌مند قطعاً مهم است که هزینه‌های هنگفت صرف چه اموری شده و می‌شود.
با این حساب همان ۵۰میلیون مورد اشاره سلطانی‌فر منتظرند تا یک‌بار برای همیشه او به عنوان مرد اول مدیریت ورزش کشور در خصوص دخل و خرج‌های فوتبال ایران شفاف‌سازی کند. برای مردمی که فشار‌های اقتصادی را تحمل می‌کنند ۵۰۰میلیارد نجومی‌تر از آن چیزی است که وزیر در موردش حرف می‌زند. ایجاد شادی و نشاط در جامعه و پرکردن اوقات فراغت مردم از جمله مواردی است که معمولاً برای توجیه خرج‌های نجومی فوتبال به آن اشاره می‌شود. اما با این حرفهای عامه پسند نمی‌توان منکر بی‌برنامگی، هرج و مرج و تخلفات گسترده شد. ۵۰۰میلیارد تومان خرج همان رشته‌ای می‌شود که پرونده فسادش در مجلس شورای اسلامی بررسی شد و خیلی‌ها منتظر شنیدن نتایج بررسی آن هستند. رقم مورد اشاره آقای وزیر صرف رشته‌ای می‌شود که در حسرت شفاف‌سازی مانده و فقط ارقام قراردادهایش حرفهای شده است.
همانقدر که توجه به اوقات فراغت و سرگرم کردن مردم است، توجه به شفافیت مالی و پاک بودن فوتبال نیز اهمیت زیادی دارد. تا وقتی که فوتبال اسیر دست‌های پشت پرده، بدهی‌های نجومی، تخلفات مالی سنگین، مبهم بودن قراردادها، سوءمدیریت و چالش‌های مخربی از این دست است نمی‌توان با افتخار از هزینه ۵۰۰میلیاردی آن سخن گفت و آن را ابزاری سالم خواند. ضمن اینکه بی‌تفاوتی به فساد و تخلفات موجود در فوتبال ضربه مهلکی به این رشته می‌زند.
خصوصی بودن اکثریت قریب به اتفاق تیم‌های لیگ برتری و تأمین منبع اعتبارات آن‌ها بدون استفاده از منابع دولتی و از طریق سامانه‌های هواداری ادعایی است که سلطانی‌فر یک‌بار دیگر در صحبت‌هایش بر آن‌ها تأکید کرده است.ای‌کاش آقای وزیر در ادامه صحبت‌هایش توضیحی هم در خصوص تأمین ارز دولتی و ثانویه برای برخی تیم‌های به اصطلاح خصوصی آن هم در این وانفسای بازار ارز ارائه کند! ضمن اینکه باید این سؤال را مطرح کرد که سامانه‌های هواداری مذکور چرا در زمان تأمین بودجه برای پرداخت بدهی‌ها و سایر موارد قدمی برای آن تیم‌ها برنمی‌دارند؟
هزینه هنگفت لیگ برتر موضوعی است که سلطانی‌فر خودش برای مطرح کردن آن پیشقدم شده است. حال که وزیر به شکل خودجوش این بحث را پیش کشیده می‌تواند شخصاً در مورد مسائل مختلف فوتبال شفاف‌سازی کند. سهم مدیران بی‌کفایت در چالش‌های کهنه فوتبال ایران پررنگ‌تر از آن است که بتوان به سادگی آن را کتمان کرد. البته اعتراف به اشتباه و پذیرفتن آن فاکتوری است که در ورزش ما به سختی پیدا می‌شود.
