دبیر هفدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر عروسکی «تهران مبارک» معتقد است هنرمندان باید در شرایط اقتصادی موجود که مردم تحت فشار هستند، با فعالیتهای هنری روحیه آنها را بالا ببرند.
با وارد شدن به نیمه دوم مرداد به برگزاری هفدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر عروسکی تهران مبارک نزدیک میشویم؛ جشنوارهای که برای سومین دوره متوالی مرضیه برومند هنرمند نام آشنای سینما، تئاتر و تلویزیون را به عنوان دبیر همراه خود دارد.
اما دوره هفدهم جشنواره قرار است در شرایطی برگزار شود که جامعه تحت فشار اقتصادی قرار گرفته و اجرای فعالیتها و برگزاری رویدادهای هنری سختتر از پیش شده است. مرضیه برومند در گفتوگویی که با مهر انجام داد از دیدگاه خود درباره اهمیت فعالیتهای هنری در وضعیت کنونی جامعه سخن گفت و اینکه هنرمندان برخلاف برخی سیاسیون که به فکر مردم و جامعه نیستند، باید روحیه مردم را بالا ببرند.
برومند در پاسخ به این سؤال که این روزها شرایط اقتصادی مردم چندان مناسب نیست، از دیدگاه شما که همیشه اهمیت خاصی برای دنیای عروسکها قائل هستید، جشنواره تئاتر عروسکی در شرایط فعلی اجتماعی چه تأثیری میتواند روی مردم و مخاطب داشته باشد؟ اینگونه توضیح میدهد: این روزها بحث اغلب حوزههایی که در زمینه فرهنگی و هنری با مردم سر و کار دارند، بحث معیشت و شرایط اقتصادی است. این بحث تنها منحصر به حوزه تئاتر عروسکی و جشنواره تئاتر عروسکی نیست، مثلاً چند روز پیش به همراه آقای رضاداد و آقای ایلبیگی برای برنامهریزی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان در اصفهان بودم که در آنجا هم این بحث بود که الان شرایطی بحرانی را سپری میکنیم که فشار روی مردم و مسئولان زیاد است و نوسانات ارز معیشت مردم را هدف گرفته و به لحاظ روانی مردم را از هر سطحی از طبقه اجتماعی به هم ریخته است و مطرح شد که در این شرایط برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری چقدر ضرورت دارد. همه ما میدانیم که برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری ضرورت دارد و من با اصرار میگویم که برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری در حال حاضر ضرورت دارد و نباید بگذاریم جناحهای سیاسی از این قضایا برای ضربه وارد کردن به هم سوءاستفاده کنند.
به گفته وی، زمانی که «خونه مادر بزرگه» را میساختم هیچ وقت فکر نمیکردم که ۳۰ تا ۳۵ سال بعد نسلی که خود پدر یا مادر شدهاند، بیایند و به من بگویند ما وحشت جنگ و موشک باران را با «خونه مادر بزرگه» پشت سر گذاشتیم و این مجموعه به ما آرامش داد. از «مدرسه موشها» کسی چنین خاطرهای را نمیگوید زیرا در اوایل دوران جنگ پخش میشد ولی «خونه مادر بزرگه» حال و هوایش برای من هم جذاب است زیرا یادم نمیرود که این مجموعه را در زمان موشکباران و با چه مشکلاتی در شبکه ۲ آماده کردم. اکثر کارهای هنری در زمان جنگ با همین شرایط تولید میشدند و روی مردم نیز تأثیر گذاشت و بازتابش را امروز میبینیم. از کجا معلوم که بازتاب تولید آثار هنری در این شرایط پرفشار و سخت را بعدها نبینیم؟ یعنی بعدها متوجه شویم که با این کارهایمان چقدر به مردم کمک کردیم و روحیه دادیم. سیاسیون به جای اینکه در چنین شرایط پرفشاری با مردم مهربانتر باشند، بیشتر آنها را آزار میدهند و سعی نمیکنند که همدلی، اتحاد، با هم بودن و نشاط را در بین مردم بیشتر کنند.
برومند به این نکته اشاره میکند که اکثر کارهای هنری در زمان جنگ با همین شرایط تولید میشدند و روی مردم نیز تأثیر گذاشتند و بازتابش را امروز میبینیم. از کجا معلوم که بازتاب تولید آثار هنری در این شرایط پرفشار و سخت را بعدها نبینیم؟ در زمان جنگ در جبهههای جنگ به سربازان روحیه میدادند تا توان مبارزه را از دست ندهند و در حال حاضر باز هم به نوعی در شرایط جنگی به سر میبریم و نیاز داریم که روحیه خود و به ویژه بچه هایمان را حفظ کنیم. من معتقدم الان جامعه ما بیشتر نیاز به امید دارد و وظیفه هنرمندان است که در کنار اعتراض به اینکه چرا دولت برخلاف کسانی که ارز و سکه خریداری کردند ماجرای این ترامپ دیوانه را پیشبینی نکرد، باید به لحاظ معنوی مردم را حمایت کنند. وظیفه حمایت مالی بر عهده دولت است زیرا ابزار این حمایت در دستان دولت است ولی حمایت معنوی از سوی جامعه هنری صورت میگیرد زیرا ابزار آن را دارد.