اگر کسی روند منتهی به پیروزی مشکوک و سؤال‌برانگیز دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا یا پیروزی همزمان جمهوریخواهان در انتخابات مجالس نمایندگان و سنای کنگره و همینطور در فرمانداری‌های ایالات را در سال ۲۰۱۶ به طور دقیق مطالعه و بررسی می‌کرد احتمالاً به این نتیجه دست می‌یافت که این پیروزی نه نتیجه طبیعی انتخابات بلکه ناشی از یک طرح و پروژه برنامه‌ریزی شده و مدیریت شده بود که در آن مخالفان سیاست‌های دولت وقت نقش داشتند. آنچه این احتمال را مطرح می‌کرد مخالفت‌های گسترده‌ای بود که راستگرایان حاکم بر تل آویو به رهبری نتانیاهو با سیاست‌های اوباما در زمینه‌های مختلف از قبیل: امضای توافقنامه هسته‌ای با ایران یا اجرای طرح دو دولت در سرزمین‌های اشغالی ابراز می‌کردند و کار به جایی رسید که نتانیاهو در سال ۲۰۱۵ بدون اجازه رئیس‌جمهور امریکا به این کشور سفر کرد و با ایراد سخنرانی در کنگره از آن‌ها خواست جلوی این سیاست‌ها را بگیرند که نوام چامسکی در اظهارات اخیر خود از آن به مصداقی از دخالت صریح و گسترده اسرائیل در انتخابات امریکا نام برده است که در امریکا نسبت به آن اغماض می‌شود، البته پیش از این نیز منابع رسانه‌ای امریکا از نقش مالی عربستان و امارات در شکست دموکرات‌ها و پیروزی جمهوریخواهان یا ترامپ پرده برداشته بودند که آن هم با وجود ارائه مدارک مستدل از سوی این منابع به سرعت به حاشیه رفت و در پیگیری‌های مربوط به نقش دخالت خارجی در انتخابات امریکا جایی برای خود پیدا نکرد، البته در کنار این عوامل نباید از نقش راستگرایان امریکایی یا صاحبان شرکت‌های نفتی نیز غافل بود که هر یک به دلایلی از سیاست‌های دولت وقت اوباما متضرر شده بودند و از پیروزی مجدد دموکرات‌ها احساس خطر می‌کردند، لذا همانند راستگرایان صهیونیستی یا عربستان و امارات انگیزه جدی برای شکست دموکرات‌ها و پیروزی جمهوریخواهان یا به فردی مثل ترامپ نیاز داشتند که به طور بی‌سابقه‌ای از دموکرات‌ها و به خصوص شخص اوباما نفرت دارد. بر این اساس زمینه لازم برای تشکیل ائتلاف بین بازندگان سیاست‌های اوباما وجود داشت و از این دید نتیجه انتخابات سال ۲۰۱۶ امریکا چه در عرصه ریاست جمهوری و چه کنگره و حتی فرمانداری‌ها می‌تواند حاصل این ائتلاف باشد. با این حال بعد از انتخابات تمام توجهات به نقشه روسیه متمرکز شده و این در حالی است که در هشت ساله دموکرات‌ها در دوره اوباما، روابط روسیه با امریکا و حتی غرب در مقایسه با دوره تشنج‌آمیز جمهوریخواهان در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ رو به بهبودی گذاشته بود و دیگر از رویارویی‌های نظامی بین دو طرف خبری نبود. بر این اساس این سؤال مطرح است که چرا در بین عوامل خارجی با نقش پررنگ عواملی مانند رژیم صهیونیستی یا عربستان و امارات در انتخابات امریکا اغماض می‌شود، اما برعکس بر نقش روسیه تمرکز و تأکید می‌شود؟ در پاسخ به نظر می‌رسد بخشی از دلایل این کار به همان مثلث اسرائیل، عربستان و امارات برمی‌گردد که با برجسته کردن نقش روسیه می‌خواهند برای خود حاشیه امن ایجاد کنند تا بتوانند به همین دخالت‌های خود در آینده نیز ادامه دهند و بخش دیگر آن از فضای ناشی از انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره ناشی می‌شود که دموکرات‌ها می‌خواهند از آن به عنوان عاملی برای تقویت موقعیت خود استفاده کنند.
