رئیس پارک علم و فناوری ایلام با بیان اینکه محققان این پارک موفق به تولید محصولی فناورانه برای حفاظت فلزات از خوردگی شدهاند، یکی از مهمترین چالشهای پیش روی شرکتهای دانشبنیان را بازارسازی برای محصولاتشان دانست و ضمن تأکید بر لزوم رونق یافتن فنبازارهای استانی و منطقهای، خاطرنشان کرد: ارائه خدمات به این شرکتها باید به صورت بلاعوض باشد و طوری نباشد که آنها را در آستانه ورشکستگی قرار دهد؛ در این مورد ارگانهای مربوطه باید به فعالیت جزیرهای خود پایان داده و بستر مناسبی را برای ادامه فعالیت این شرکتها فراهم کنند.
کامران طاهرپور با بیان اینکه مجوز این پارک از سوی وزارت علوم برای استان صادر شده و تمام حمایتهای مالی و تشکیلاتی آن نیز از سوی این وزارتخانه تأمین میشود، پارک ایلام را یک پارک جوان توصیف کرد و گفت: مجوز ما از اواخر سال ۹۲ صادر شده؛ این در حالی است که فعالیتهای ما بر اساس برنامه و اساسنامه پنجساله از ابتدای سال ۹۴ شروع شده است.
تولید ۱۷ محصول دانشبنیان
وی از استقرار ۸۵ واحد و شرکت فناور در این پارک خبر داد و تشریح کرد: از این تعداد، ۶ واحد دانشبنیان هستند و ۱۷ محصول دانشبنیان تولید کردهاند. در کنار اینها محصولات خوبی داریم که هم قابل عرضه و هم قابل رقابت در عرصه ملی و منطقهای است.
طاهرپور با اشاره به اینکه امسال لیست اقلامی را که شرکتهای ما تولید میکنند در اختیار استان قرار دادیم، ادامه داد: با توجه به اقتصاد مقاومتی خریداری این محصولات را به ادارات پیشنهاد کردیم. همچنین نمونه این محصولات را در قالب نمایشگاه دائمی محصولات شرکتها، در پارک به نمایش گذاشتیم.
وی تأکید کرد: تمام هم و غم ما این است که تمام مسائل اداری، مشکلات، حمایتها و مشاورههای تخصصی برای ارتقای محصول و... پیگیری شود. در عرض سه سال و اندی فعالیت، دهها محصول تولید کردهایم که ۱۷ مورد آنها نشان دانشبنیان دارند.
رئیس پارک علم و فناوری ایلام وضعیت فوق را امیدوارکننده دانست و تصریح کرد: نمونه اولیه هر محصولی که توسط شرکتهای مستقر در پارک ایلام تولید میشود را پارک خریداری میکند و اجازه نمیدهیم مشابه محصولی که به وسیله شرکتهای خودمان تولید میشود، از جای دیگر خریداری شود.
طاهرپور با بیان اینکه استان ایلام با ۸/۰ جمعیت کشور و دارا بودن ۱۱ درصد منابع نفتی- گازی آن، میتواند نقشی مهم در توسعه منطقه و کشور داشته باشد، گفت: پیشنهاد خرید محصولات را در جلسات اقتصاد مقاومتی مطرح کردهایم و امیدواریم در سطح استان پیگیری شود. اگر حمایتهای ما درست، عمیق و به صورت منسجم باشد، در این زمینه حرفهای زیادی برای گفتن داریم.
استقرار ۸۵ واحد فناور در پارک
وی اعلام کرد: در سند راهبردی پنج ساله که در وزارت علوم به تصویب رسیده، معین شده که تعداد واحدهای فناور ما باید در پایان سال ۱۳۹۹ به ۶۴ واحد برسد. این در حالی است که تعداد واحدهای فناور پارک در حال حاضر به ۸۵ رسیده است و پیشبینی میشود تا پایان امسال این تعداد سه رقمی شود. طاهرپور اضافه کرد: زمانی که فضای کُریدور صادرات را ایجاد میکنیم، باید استانداردها را بالا برده و در کنار آن روی رونق صنایع داخلی هم کار کنیم. تحقق اقتصاد مقاومتی یا دانشبنیان بدون توسعه زیرساخت های لازم امکانپذیر نیست. وی تأکید کرد: هیچ ایرادی ندارد که بتوانیم محصولات دانشبنیان خود را در تمامی استانها ارائه کنیم. برگزاری نمایشگاهها و فنبازارهای محلی و منطقهای و... باید به قدری رونق داشته باشد که چنین امکانی فراهم شود، ضمن آن که هزینه شرکت در این نمایشگاهها نیز به گونهای نباشد که شرکتهای نوپا جهت شرکت در آنها دچار فشار مالی شوند.
تولید ترکیبی برای حفاظت از فلزات در برابر خوردگی
طاهرپور سپس با شرح یک مثال به بحث بازاریابی برای محصولات شرکتهای دانشبنیان پرداخت و توضیح داد: یکی از شرکتهای ما که در آستانه دانشبنیان شدن است، ترکیبی تولید کرده که از خوردگی فلزات جلوگیری کرده و حفاظت در برابر خوردگی را تضمین میکند. این محصول میتواند کمک شایانی به اقتصاد و صنعت کشور بکند. وی صاحب این ایده را دانشجوی دکترای مکانیک دانشگاه صنعتی شریف معرفی و تشریح کرد: در استان ما، گاز منطقه بیجار معروف است. در منطقه بیجار گازی هست که ترش است، خوردگی آن بالاست و هر چند وقت یکبار انفجاری در تأسیسات آن رخ میدهد. در چنین زمانهایی مجبورند تجهیزات را به صورت نو مجدداً خریداری کنند یا در بازههای زمانی مشخص، پیش از بروز حادثه، قطعات را عوض کنند. قصد من از شرح این توضیحات این است که بگویم بهرغم وجود همه این مسائل، هنوز نتوانستهایم ارگانهای مربوط را مجاب کنیم محصول این شرکت را خریداری کنند. طاهرپور ضمن تأکید مجدد بر مشکل بازاریابی محصولات، گفت: قوانین مناقصه وجود دارد. یکی از قوانین مناقصه این است که باید بخشی یا درصدی از مبلغ مناقصه به صورت پول، چک یا ضمانتنامه بانکی برای شرکت در مناقصه پرداخت شود که غالب شرکتهای نوپای پارکی و دانشبنیان که مدیران آنها یک دانشجو یا استاد جوان دانشگاه است، معمولاً امکان چنین تأمینی را ندارند.