سؤال مهمی که این روزها ذهن خیلیها را به خود مشغول کرده، این است که افتخارآفرینی و قهرمان از نظر مسعود سلطانیفر به عنوان وزیر ورزش چه معنایی میتواند داشته باشد و جناب وزیر چه تصوری از این دو مقوله دارند که اینقدر راحت دست به قلم میشوند و برای هفت ملیپوش فوتبال تقاضای معافیت سربازی میکنند؟!
از دید سلطانیفر این هفت ملیپوش کدام کار خارقالعاده را انجام دادهاند یا کدام سکوی جهانی را به دست آوردهاند که باید اینگونه مورد لطف و عنایت قرار بگیرند؟!
تیم ملی فوتبال در جام جهانی نتیجه خوبی گرفت، اما فقط نتیجهای خوب و آبرومندانه، نه کاری بیشتر انجام داد و نه کمتر. پاداش این نتیجه را هم نقداً گرفت. یک پاداش ۶۰۰ هزار دلاری برای یک برد، یک باخت، یک تساوی و عدم صعود به مرحله بعدی جام جهانی. حالا سؤال اینجاست که کجای این نتایج نشان از اراده آهنین، عظمت و قدرت ایران دارد؟! البته باز هم تأکید میکنیم که به هیچوجه منکر بازی و نتایج خوب تیم ملی نیستیم، اما این راهم تأکید میکنیم که این نتایج خوب بود، فقط خوب که باعث شادی مردم شد و پیام تشکر رهبر انقلاب را هم به دنبال داشت، اما اینها دلیلی بر درخواست معافیت از خدمت سربازی نمیشود.
باید از وزیر ورزش پرسید که آیا این نگاه و پشتکار را برای سایر رشتهها نیز دارد؟ برای قهرمانان کشتی، والیبال، تکواندو، کاراته و دیگر رشتههای مدالآور!
نگاه یکجانبه وزیر ورزش به فوتبال عملاً این رشتهها و قهرمانانش را کنار زده است. بچههای تیم ملی زحمت کشیدهاند و تمام مردم نیز بابت عرق ریختنها، دوندگیها و تلاشهایشان از آنها تشکر میکنند، اما آیا نباید نگاه وزیر ورزش به تمام رشتهها یکسان باشد و قانون برای همه به صورت یکسان اجرا شود؟ ولی گویا در وزارت ورزش رسم تبعیض و قانونگریزی روز به روز بیشتر جا میافتد!
فوتبالیستهای ایران چه ملیپوش و چه غیر از آنها با درآمدهای میلیاردی این روزها به اندازه کافی تافته جدا بافته هستند، پس لازم نیست با دادن امتیازی دیگر به آنها بیشتر نازپروردهشان کنید. جوانان این مرز و بوم از هر طیف و گروهی دو سال خدمت سربازی را با افتخار میگذرانند تفاوتی هم نمیکند، نخبه فرهنگی باشند یا نخبه علمی یا مدالآور جهانی، آسیایی و المپیکی با افتخار زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران سرباز میشوند و اتفاقاً در دوران خدمت هم بیشترین بهره را به کشور میرسانند.
درخواست سلطانیفر برای معافیت هفت بازیکن تیم ملی فوتبال نمونه بارز قانونگریزی و تبعیض است که البته امیدواریم این درخواست در مراجع ذیصلاح با دقتنظر بیشتری بررسی و تصمیم درستی در خصوص آن گرفته شود تا باعث دلسردی خیل عظیم جوانانی که همین حالا در حال گذراندن خدمت مقدس سربازی هستند یا در نوبت اعزام قرار دارند، نشود.
نکته قابل تأمل دیگر اینکه فوتبالیها با حضور در تیمهای نظامی عملاً چیزی به عنوان خدمت سربازی را درک نمیکنند. آنها دو سال در یک تیم بازی میکنند که اتفاقاً پول خوبی هم میگیرند، هرچند که طبق قانون تنها باید حقوق سربازیشان را دریافت کنند، اما همه میدانند که قراردادها و آپشنهای آنها سرجایش محفوظ است.
بنابراین به نظر میرسد حالا که اکثر بازیکنان تیم ملی با پیشنهادهای خوب خارجی هم روبهرو شدهاند، ارسال این نامه و درخواست معافیت ملیپوشان راه فراری است برای آنها که با خیال راحت به پیشنهادهای جدید خارجی خود فکر کنند، به خصوص که از جمع هفت نفره، سه نفر از آنها همین حالا هم در باشگاههای خارجی توپ میزنند.