شاید آن روز که قانون مدارس غیرانتفاعی در وزارت آموزشوپرورش تهیه میشد این موضوع به ذهن خطور نمیکرد که روزی این مدارس باعث افت سطح آموزش در مدارس دولتی شود.
همزمان با فصل ثبتنام مدارس، یافتن یک مدرسهای که در شاخصهای آموزشی و تربیتی شرایط قابل قبولی دارد، مهمترین دغدغه خانوادههاست. شلوغی بیش از حد کلاسهای درس مدارس دولتی منجر به افت شاخصهای آموزشی و تربیتی شده است. خانوادهها با تصور فراهم کردن فرصتهای آموزشی با کیفیتتر، فرزندان خود را به سمت مدارس غیرانتفاعی سوق میدهند. مدارسی که به لحاظ معیارهای آموزشی در حد همان مدرسه دولتی هستند. این مدارس برخی موارد منفی مدارس دولتی از جمله جمعیت زیاد کلاسهای درس، فرصت نکردن معلم برای تدریس مناسب و پاسخگویی به سؤالات دانشآموزان و بالطبع عدم یادگیری خوب را ندارند و همین مسئله باعث میشود تا خودبهخود محیط مطلوبتری را داشته باشند که این به هیچ عنوان به منزله کارآمدی بیشتر آنها نیست. مدارس غیرانتفاعی زمینهای برای تبدیل مدارس دولتی به مدارس خاص از جمله هیئت امنایی، نمونه دولتی و استعدادهای درخشان شدهاند. از آن روزی که تدریس خصوصی در فضای آموزشوپرورش جان گرفت و بر تعداد مدارس غیرانتفاعی افزوده شد هر روز بیشتر از کیفیت آموزش در مدارس دولتی کاسته شد. بماند که عدالت آموزشی بیش از پیش قربانی شد. جالب اینکه مدارس غیردولتی سطح توقع بسیاری از دانشآموزان را هم بالا میبرد و آنها دائم از سفرهای خارجی و اوضاع مالی خوب همکلاسیهایشان میشنوند. به همین دلیل آنها به مرور احساس کمبود و تفاوت میکنند. روند فعلی مدارس دولتی به ویژه شلوغی بیش از حد کلاسهای درس باعث میشود تا سال به سال تعداد بیشتری از خانوادهها اعتماد خود را به کیفیت این مدارس از دست بدهند و حالا این انتظار را دارند که مسئولان با حمایت از مدارس دولتی و بهبود شاخصهای کیفی، شرایط مطلوبی را برای تحصیل دانشآموزان این مدارس که عمدتاً از طبقات متوسط یا ضعیف جامعه هستند، فراهم کنند. گسترش مدارس غیرانتفاعی و مدارس خاص یکی از دلایل ایجاد شکاف طبقاتی در تحصیل یاد میشود و شاید گسترش این نوع مدارس بود که به موضوع افت کیفیت آموزش در مدارس دولتی عادی دامن زد؛ درحالیکه طبق اصل قانون اساسی دولت موظف است امکانات تحصیل رایگان را برای تمام افراد فراهم کند، اما این روزها شاهد شکلگیری انواع مختلفی از مدارس هستیم که تمام آنها در یک موضوع آن هم دریافت شهریه مشترکند. تنوع مدارس موجود در کشور، توجه به مدارس و توزیع امکانات در مدارس غیردولتی که تنها قشر خاصی قادر به تأمین هزینههای آن هستند، هر روز بر اختلافات طبقاتی میان دانشآموزان دامن میزند. حال آنکه مطابق سند تحول بنیادین، عدالت آموزشی یکی از ارکان اصلی آموزش است.