در حال حاضر تنها دانشگاهی که در کشور وظیفه تربیت معلم را بر عهده دارد، دانشگاه فرهنگیان است و بالعکس دانشگاههایی که با نام تربیت معلم تأسیس شدهاند، وضعیت مبهمی دارند.
علی الهیار ترکمن، معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزشوپرورش هم روز گذشته دراینباره گفت: دانشگاههای تخصصی را برگردانید؛ نمیتوانیم از طریق دانشگاه فرهنگیان به تنهایی نیروی انسانی معلم را تأمین کنیم.
دانشگاههای تربیت دبیر مدتهاست که قربانی رفتار سلیقهای در سیستم آموزشوپرورش شدهاند و امروز همین سیستم با کمبود حدود ۱۰۰ هزار معلم، تاوانش را پس میدهد.
در دی ماه سال گذشته هم رئیسجمهور لایحه اصلاح و دائمی کردن قانون خدمات کشوری را به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه، تقدیم رئیس مجلس شورای اسلامی کرد. در بندهایی از این لایحه دولت تعهدات خود را به دبیران و دانشجویان تربیت معلم لغو کرده است.
همچنین در این لایحه عملاً مزایای دورههای تربیت معلم و دبیر که شروع سنوات بازنشستگی از آغاز تحصیل بود، از بین رفته است و در درجه اول باید منتظر عواقب این تصمیم برای کاهش انگیزه داوطلبان دانشگاه فرهنگیان برای شغل مقدس معلمی بود.
اکنون از دانشگاه تربیت معلم تنها یک نام باقی مانده است که آن هم منشأ تمامی مشکلات برای دانشجویان و مسئولان دانشگاه است.
سایر دستگاهها هم احساس میکنند که وظیفه دانشگاه تربیت معلم تنها تربیت معلم است و هیچ فعالیت پژوهشی در این دانشگاه صورت نمیگیرد. در حالیکه تمامی کارهای یک دانشگاه جامع توسط دانشگاه تربیت معلم صورت میگیرد.
هماکنون مدیران و دانشجویان دانشگاههای تربیت معلم شهید رجایی، تربیت معلم سبزوار و تربیت معلم تبریز از وضعیت خود گلایهمند هستند؛ چراکه متأسفانه تصور بیرونی مردم از دانشگاه تربیت معلم نادرست است.
مردمی که دانشگاه را نمیشناسند گمان میکنند سطح علمی این دانشگاه از دانشگاههای دیگر پایینتر است، درحالی که نهتنها تفاوتی ندارد، بلکه حتی در بعضی از رشتهها بهتر هم است.
بیشتر دانشجویانی که در انتخاب رشته دانشگاه تربیت معلم را انتخاب میکنند، گمان میکنند که بعد از پایان تحصیل جذب آموزشوپرورش میشوند و وقتی که میآیند و میبینند اینگونه نیست سرخورده میشوند. پیش از این محمد مهدی زاهدی، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس از ارائه پیشنهاد به شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره حذف عنوان تربیت معلم از دانشگاههای تربیت معلم خبر داده بود.
وی با اعلام مشکلات دانشگاههای تربیت معلم طی نامهای تحلیلی به شورای عالی انقلاب فرهنگی گفته بود که دو پیشنهاد مشخص درباره دانشگاههای تربیت معلم به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه شد که یا این دانشگاهها عنوان تربیت معلم را داشته باشند یا نداشته باشند.
اگر قرار است عنوان تربیت معلم بر دانشگاههای تربیت معلم وجود داشته باشد، نباید عنوانی صوری و ظاهری باشد، بلکه میطلبد که دولت و شورای عالی انقلاب فرهنگی برنامه ویژهای برای این دانشگاهها انجام پذیرد. این درحالی است که در حال حاضر حتی هیچ تضمینی برای استخدام دانشآموختگان دانشگاههای تربیت معلم در آموزشوپرورش وجود ندارد.