دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا، از روز اول روی خوشی به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا ناتو نشان نداد و حتی قبل از ورود به کاخ سفید گفته بود که این پیمان دیگر کهنه شده و امریکا نمی‌تواند با ماندن در آن جور دیگر کشور‌ها را برای تأمین بودجه ناتو و حفاظت از امنیت آن‌ها بکشد. هرچند که به نظر می‌رسد او در این یک سال و نیم اخیر کمتر در این مورد حرف زده و همین هم تا اندازه‌ای اعضای ناتو را برای بقای این پیمان تسکین می‌داد، اما خبر این روز‌ها از نامه ترامپ به ناتو باعث شده تا موضع منفی ترامپ بار دیگر به صورت جدی مطرح شود، آن هم در زمانی که سران این پیمان خود را برای تشکیل جلسه در روز‌های چهار شنبه و پنج شنبه آینده آماده می‌کنند. آن‌ها با این نامه باید منتظر یک رو در رویی سخت با ترامپ باشند همانند رو در رویی که تعدادی از آن‌ها در جلسه یک ماه قبل گروه هفت با ترامپ داشتند.
یک وجه از این رو در رویی سخت، تحقیری است که ترامپ این وجه را از همین حالا و با نگارش این نامه به خصوص متوجه آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، کرده و در خطاب به او نوشته: «آنگلا مرکل! من بیش از این نمی‌توانم از تو و آلمان دفاع کنم. همه باید سهم خود را به طور برابر پرداخت کنند.» ترامپ در حالی این لحن تحقیرآمیز را به کار گرفته که مرکل چهار شنبه گذشته در نطق پارلمانی خود از افزایش بودجه نظامی ناتو حمایت کرده و گفته بود که بودجه نظامی ناتو با توجه به شرایط بحرانی مثل سوریه، افغانستان و شرق اوکراین افزایش یابد و به همین جهت هم آلمان با افزایش ۴ میلیارد یورویی، بودجه نظامی خود را برای سال آینده میلادی به میزان ۹۰/۴۲ میلیارد یورو رسانده است. با وجود این افزایش بودجه نظامی آلمان، روشن است که ترامپ به هیچ وجه راضی نیست و معتقد است که آلمان با عمل نکردن به توافق ۲۰۱۴ برای رساندن سهم عضویت در ناتو به میزان ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود، بر عملکرد دیگر کشور‌ها در این مورد تأثیر منفی داشته و به اعتقاد ترامپ، آلمان با این کار امنیت ناتو را تضعیف کرده، چون دیگر اعضا به این کشور همچون یک الگو نگاه می‌کنند و به همین خاطر هم حاضر نشده‌اند به تعهد خود عمل کنند و چنین چیزی نه برای دولت امریکا و نه کنگره این کشور قابل قبول نیست.
ترامپ با نامه‌های قبلی خود به کشور‌های کانادا، بلژیک و نروژ نشان داده بود که مشکلش تنها آلمان نیست بلکه مسئله او همان چیزی است که از اول در مورد ناتو گفته بود و حالا بعد از یک سال و نیم وقت آن رسیده که به حرفهای قبلی خود عمل کند. این اتفاق می‌تواند به معنای عزم او برای خروج از ناتو باشد به خصوص اینکه به نظر نمی‌رسد دیگر سران ناتو در نشست دو روزه آینده حاضر باشند سهم عضویت خود را در این پیمان به ۲ درصد مورد توافق در ۲۰۱۴ برسانند. واقعیت این است که آن‌ها با توجه به شرایط اقتصادی خود میزان سهم پرداختی به ناتو را تعیین می‌کنند و حتی کشوری مثل آلمان با توان اقتصادی بالا در مقایسه با دیگر اعضا هم تنها حاضر شده این سهم را تا ۲۰۲۵ به میزان ۵/۱ و نه ۲ درصد برساند. این حد از عمل به وعده برای ترامپ آن هم با توجه به پرداخت دوسوم بودجه ناتو به میزان ۶۸۶ میلیارد دلار از سوی امریکا، غیر قابل قبول می‌داند و همان طور که روزنامه نیویورک‌تایمز پیش‌بینی کرده؛ «هیچ کس انتظار ندارد که ترامپ در این نشست دو روزه با رهبران ۲۸ کشور دیگر سکوت پیشه کند.» انتظار و حتی نگرانی از رو در رویی رهبران ناتو با ترامپ تا آنجا پیش رفته که گمانه‌زنی بر سر فروپاشی ناتو به صورت جدی مطرح شده تا آنجا که حتی ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، سه هفته قبل و بعد از دیدار با نخست‌وزیر بریتانیا گفت که «هیچ‌کس نمی‌تواند تضمین بدهد اتحاد دفاعی دو سوی آتلانتیک شمالی برای همیشه باقی خواهد ماند.»این حرف او به معنای پیشگویی از فروپاشی ناتو آن هم از سوی بلند‌پایه‌ترین مقام اجرایی این سازمان است که نحوه رفتار ترامپ باعث آن شده و حتی احتمال دارد که نشانه‌هایی از این پیشگویی در نشست آینده دیده شود تا نگرانی دیگر رهبران ناتو از بقای این سازمان نظامی به واقعیت بپیوندد.
