در سالروز درگذشت علامه امینی، متفکر بزرگ دوران معاصر که حق بزرگی بر تبیین اثبات حقانیت تشیع دارد، علی دارابی، معاون امور استانهای رسانه ملی، یادداشتی را در کانال شخصیاش در فضای مجازی منتشر کرد. دارابی در این یادداشت، به اختصار به زندگی و شخصیت علامه امینی پرداخته است. متن یادداشت معاون رسانه ملی به این شرح است:
علامه عبدالحسین امینی نجفی مشهور به علامه امینی سراب ۱۲۸۱- تهران ۱۳۴۹. بزرگمردی که به جرئت میتوان گفت: نقشی بیبدلیل در تحقیق، نشر و تبلیغ ولایت حضرت علیبنابیطالب (ع) و اثبات حقانیت تشیع و ایجاد وحدت و یکپارچگی بین فرق اسلامی داشت و با نگارش کتاب معروف الغدیر ۱۱ جلد به زبان عربی و ۲۲ جلد با ترجمه فارسی داشت که ۹ جلد عربی آن هنوز چاپ نشده است.
این مصلح نستوه با ارادهای شگرف و مجاهدتهای علمی بیشمار برای نگارش این کتاب ۴۰ سال تمام توان و جوهر فکر خود را با مطالعات دقیق به کار گرفت و سفرهای متعددی به کشورهای عراق، ترکیه، سوریه، مصر، مغرب، پاکستان و هند داشت.
در خاطرات آیتالله خزعلی آمده است در حرم امام رضا (ع) از ایشان سؤال کردم شما که هند تشریف داشتید آنجا هوا گرم بود؟ ایشان مکثی توأم با فکر میکنند و میگویند انگار هوا گرم بود. گویی آنقدر غرق مطالعه و تحقیق بودند که متوجه هوای آنجا نشده بودند.
علامه امینی میفرمایند: برای تألیف الغدیر ۱۰ هزار جلد کتاب را از بای بسمالله تا تای تمت خواندهام و به یکصد هزار کتاب و نسخ خطی مراجعه مکرر داشتهام.
کتاب و کتابخانهای در این حوزه نبود که علامه به آن رجوع نکرده باشد. یکبار مدیر کتابخانه نجف هنگام عصر از کتابخانه بیرون میآید و در کتابخانه را قفل میزند، غافل از اینکه علامه داخل کتابخانه است. روز بعد میبیند علامه هنوز در حال مطالعه است.
علامه امینی فرموده بودند:روز قیامت با دشمنان امیرالمؤمنین مخاصمه خواهم کرد همانطور که آنها وقت آقا را گرفتند، وقت مرا هم گرفتند. وگرنه من میخواستم معارف امیرالمؤمنین را گسترش دهم، اینها آمدهاند مرا وادار کردند من در اثبات امامتش کتاب بنویسم! وقتی میگویند اول مظلوم عالم بیجهت نیست.
آقای چایچى از قول مرحوم حجتالاسلام دکتر محمد هادى امینى فرزند علامه امینى رحمهالله نقل مى کند: وقتى پدرم را دفن کردیم مرحوم علامه بحرالعلوم آمد و به من تسلیت گفت و معانقه نمود.
سپس فرمود:من در این فکر بودم ببینم مولا امیرالمؤمنین (ع) چه مرحمتى در مقابل زحمات و خدمات مرحوم امینى مى نمایند.
در عالم خواب دیدم حوضى است که آقا امیرالمؤمنین (ع) بر لب آن ایستادهاند. افراد مىآیند و مولا از آن حوض آب به آنها مىدهند.
گفتند این حوض کوثر است. وقتی آقاى امینى به نزدیک حوض رسیدند ظرف را گذاشتند، آستینها را بالا زدند و دستان مبارکشان را پر از آب کردند و به علامه آب خورانیدند و خطاب به او فرمودند: بَیّضَ اللّه وَجهک کما بَیَّضت وجهى:پروردگار رو سفید کند تو را کما اینکه مرا رو سفید کرد.
علامه میفرمود: هر گاه پشت میز مینشینم که الغدیر را بنویسم گویا علی (ع) را در کنار میز میدیدم که مطالب را به من دیکته میکند.
آن بزرگمرد که جان بر سر آرمان علوی خود نهاد و جاودانه شد در روز ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۹۰ (۱۲ تیرماه ۱۳۴۹) هنگام اذان ظهر دعوت حق را لبیک گفتند و جنازه آن اندیشمند فرزانه به نجف اشرف منتقل شد و در کنار کتابخانه بزرگی که خود بنا کرده بود، به خاک سپرده شد. روحش شاد و راهش پررهرو باد.
تقریظ مرجع بزرگ جهان تشیع حضرت آیتالله سیدعبدالهادی شیرازی رحمهالله بر کتاب الغدیر از حقایق بسیار روشن این است که کتاب ارزشمند الغدیر نوشته رهبر دینی بینظیر و مصلح کبیر و معلم اخلاق حجتالاسلام امینی نجفی از عالیترین چیزهایی است که دانشگاه بزرگ اسلامی و نجف اشرف به آن فخر میکند، چنانکه فخر تمام مسلمین است. اگر مؤلف عالیقدر این کتاب (علامه امینی) در میان ما نبود و نمیدیدیم که او به تنهایی اقدام به این عمل بزرگ نموده، جا داشت که گمان شود این کتاب اثر گروهی است... نویسنده آن در جهان دانش بینظیر است و کسی به پای او نمیرسد و اگر به این دائرةالمعارف الغدیر دست یافتی خود را در ساحل آب جوشانی خواهی یافت که هرگز تمام نمیشود و از آن بر نمیگردی مگر آنکه جانت را از معارف الهی و حافظه ات را از تعالیم قدسیه دینی پر خواهی دید.
علامه امینی، ما را ببخشای که توانایی آن وجود ندارد آنطور که شایسته توست به درک عظمت والای تو بپردازیم. والسلام