ریچارد کلایدرمن پیانیست فرانسوی که آثار زیادی از او به صورت رسمی در دنیا به عنوان محصولات فرهنگی رژیم صهیونیستی معرفی می‌شود، روز جمعه با همکاری وزارت امور خارجه، وزارت ارشاد و دفتر موسیقی این وزارتخانه نخستین اجرای خود را روی صحنه برد.
تابستان سال ۹۱ برای اولین بار نام ریچارد کلایدرمن در فضای رسانه‌ای کشورمان شنیده شد. قرار بود این پیانیست فرانسوی در تهران، پایتخت جمهوری اسلامی ایران روی سن برود، اما پس از اعتراض رسانه‌ها، این برنامه لغو شد. حالا بعد از چند سال برخی رسانه‌ها خبر اجرای این پیانیست حامی رژیم صهیونیستی را با یک آهنگ و ترانه نوستالژیک نزد مردم ایران و به صورت زرورق پیچ منتشر کردند. مدتی است که به دلیل ناکارآمدی مسئولان و مدیران دولتی اوضاع اقتصادی و ارزی کشورمان به شدت دستخوش تلاطم‌های مکرر و سونامی‌گونه شده است. در این آشفته‌بازار اوضاع مسکن، دلار، سکه و... برپایی کنسرت یک دوستدار صهیونیست‌ها در قلب‌ام‌القرای اسلام آن هم با بلیت‌های ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومانی آن هم به مدت یک هفته، چه پیامی را باید از پایتخت جمهوری اسلامی به دنیا و بالاخص کشور‌های غربی و اسرائیل مخابره نماید؟!
کلایدرمن که در سال‌های ۹۸ و ۱۹۹۱ میلادی اثر‌هایی را با عنوان «یهودی تنهای اسرائیل و ۵۰ سال برای اسرائیل» عرضه کرده، بار‌ها در جهت تأیید رویکرد این رژیم کودک‌کش به سرزمین‌های اشغالی سفر کرده و اجرا‌های بسیاری را انجام داده است. متأسفانه در حالی ناکارآمدی برخی مسئولان در حوزه‌های اقتصادی باعث به وجود آمدن نارضایتی‌هایی در بین اقشار مردم گردیده که وزارت خارجه برای تسهیل و انجام مقدمات سفر این موزیسین فرانسوی عاشق رژیم صهیونیستی، همه مساعی و هنر خود را به کار گرفته است. نهایت اسفبار بودن اقدام وزارت خارجه و وزارت ارشاد در دعوت از این فرانسوی صهیونیست نواز آنجاست که بسیاری از فعالان اقتصادی و تجار بزرگ کشورمان تقریباً به طور مداوم از عدم توجه و کنشگری لازم وزارت خارجه در تسهیل هر چه بیشتر انجام معاملات و تبادلات اقتصادی بین این افراد و دیگر کشورها، مشغول آه و ناله هستند.
از سوی دیگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای دعوت از موزیسینی که تاکنون بیش از هشت بار در بیت‌المقدس و تل‌آویو برای خدمتگزاری به اهداف ضدبشری و تأیید کشتار روزانه کودکان و زنان بی‌دفاع و بی‌گناه فلسطینی توسط اسرائیل، اجرا‌های متعددی را انجام داده چه توجیهی دارد؟
کلایدرمن که آلبوم‌های بسیاری را برای اسرائیل به عنوان محصولات فرهنگی این رژیم تهیه و منتشر کرده سال ۲۰۰۴ وقتی به سرزمین‌های اشغالی سفر می‌کند آهنگ «۵۰ سال برای اسرائیل» را با هیجان خاصی اجرا می‌کند و طرفه اینکه در تالار وزارت کشور که جایگاه ممتاز و البته حاکمیتی‌اش در بین دیگر سالن‌ها برای همگان آشکار و هویداست، ترانه و آهنگ «ای ایران» را که برای ما سرودی ملی میهنی محسوب می‌شود اجرا می‌کند. این دو اتفاق نمایانگر این موضوع است که وی نه تنها در بین دوستان غربی و صهیونیستش بلکه در بین تسهیل‌کنندگان و دوستان ایران‌شناسش هم مشاوران و مخبران آگاهی دارد که او را در چنگ زدن به ریشه‌های احساسی و ناسیونالیستی میزبانانش راهنمایی و ارشاد می‌کنند. شاید الان دغدغه اصلی مسئولان دست‌اندرکار دعوت از کلایدرمن این باشد که پول هنگفت و کلان این کنسرت‌ها را با توجه به تلاطم قیمت ارز در بازار چگونه تبدیل به دلار نمایند؟! این درآمد خوشمزه کلایدر من از قلب ایران را با دلار‌های دولتی ۴ هزارو ۲۰۰ تومانی چنج می‌کنند یا دلار‌های ۱۰ هزار تومانی که کف بازار و در دست مردم وجود دارد؟!
چطور می‌شود که وزارت خارجه به جای بررسی راه‌های دور زدن تحریم‌های ناجوانمردانه به دنبال دعوت و پهن کردن فرش قرمز زیر پای هنرمندان غربی است. آیا دعوت‌کنندگان وزارت خارجه و وزارت ارشاد برای کلایدرمن به دلیل تصویب قانون دولت ترامپ مبنی بر منع ورود به خاک امریکا برای افرادی که به ایران سفر کرده‌اند، نگرانی ندارند؟! یا اینکه قبلاً به صورت «خشکه» با او حساب کرده‌اند!
شعار دشمن ما همینجاست زیاد هم شعار ساختار شکنی نیست......بسته به تفسیر آن دارد ! 
