مترجم: رضا محمدی
بسیاری از موجودات به صورت طبیعی این توانایی را دارند که خودشان را ترمیم کنند. در حال حاضر، ماشینآلات تولید شده قادر به تقلید این خصوصیت خواهند بود. محققان دانشگاه کارنجی ملون مواد خوددرمانکنندهای تولید کردهاند که بهتنهایی خود را تحت آسیبهای شدید مکانیکی تعمیر میکنند.
این مواد کامپوزیت نرم ترکیبی از قطرات مایع فلزی معلق در یک الاستومر نرم هستند. هنگام آسیبدیدگی، قطرات تخریب میشوند تا اتصالات جدید با قطرات همسایه ایجاد کنند و سیگنالهای الکتریکی را بدون وقفه تغییر دهند. مدارهای تولیدشده با ردیابی رسانا از این ماده زمانی که سوراخ میشود یا به شدت آسیب میبیند، به طور کامل و به طور مداوم عمل میکنند.
موارد کاربرد این ماده عبارتند از: روباتیک الهامگرفته از زیستشناسی، تعامل انسان و ماشین و محاسبات پوشیدنی. از آنجا که این ماده دارای هدایت الکتریکی بالا نیز هست و زمانی که تحت کشش قرار میگیرد این خصوصیت تغییر نمیکند، استفاده از آن به منظور انتقال قدرت و داده ایدهآل است.
کارمل مجیدی، استادیار مهندسی مکانیک گفت: «تحقیقات دیگر در الکترونیک نرمافزاری باعث ایجاد مواد انعطافپذیر و قابل تغییر شکل شده است، اما هنوز این مواد در برابر آسیب مکانیکی که باعث شکست الکتریکی میشود، آسیبپذیر میباشد.»
«سطح بینظیری از قابلیتهای مواد مراقبت از خود ما قطعات الکترونیکی نرمافزاری و ماشینآلات را قادر میسازد تا انعطافپذیری فوقالعاده از بافتهای بیولوژیکی و ارگانیسمهای نرم نشان دهند. اگر میخواهیم ماشینهایی تولید کنیم که بیشتر با بدن انسان و محیط طبیعی سازگار باشند، باید این کار را با انواع جدیدی از مواد شروع کنیم.»
منبع: ساینس دیلی