لذا این مهم می‌طلبد با توجه به وجود این گنجینه بزرگ‌ترین موزه در اصفهان ایجاد شود؛ مسئله‌ای که بار‌ها مطرح شده، اما برخی از بی‌توجهی‌ها موجب شده است این مهم به فراموشی سپرده شود؛ موضوعی که باعث شد رئیس انجمن موزه‌داران استان اصفهان با گلایه‌مندی از بی‌توجهی به این مسئله اعلام کند: «با وجود اینکه موضوع ساخت موزه ملی اصفهان با پنج استاندار و مدیران وقت میراث فرهنگی مطرح شد و حتی به رئیس‌جمهور دولت دهم هم نامه زده شد، اما تاکنون در این خصوص اتفاق خاصی رخ نداده است.»
اصفهان، با پهنه‌ای حدود ۲۵۰ کیلومترمربع، همواره یکی از استان‌های مهم کشور در زمینه آثار فرهنگی و باستانی بوده که مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته است. در زمان اولین حکمرانان صفوی در قرن دهم هجری بود که اصفهان به یکی از مراکز مهم تجارت، فرهنگ و صنعت تبدیل شد و از آنجا که در اوایل قرن یازدهم (۱۰۰۶ ه. ق.) پایتخت شاه عباس از قزوین به اصفهان انتقال یافت و قریب یک قرن و نیم این شهر پایتخت سلسله صفویه بود، لذا این مهم سبب شهرت جهانی آن شد.
این مهم در حالی بود که وجود عمارت عالی قاپو، مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام (مسجد شاه)، کلیسای وانک، منارجنبان، کاخ چهل ستون، کاخ هشت بهشت، چهار باغ، آتشگاه، گورستان قدیمی تخته فولاد، بازار تاریخی اصفهان، میدان نقش جهان، باغ پرندگان، پل خواجو، پل شهرستان، سی و سه پل (پل الله وردی خان) و... سبب شد تا این شهر از لحاظ دارا بودن آثار فرهنگی و تنوع صنایع دستی به یکی از شهر‌های مهم فرهنگی جهان خصوصاً اسلام تبدیل شود، به طوری که در سال ۲۰۰۵ به عنوان نخستین پایتخت فرهنگی کشور‌های اسلامی در میان مردم جهان مشهور شد و گردشگران بسیاری را به سوی خود کشاند.
صنایع دستی بی‌بدیل
درکنار مکان‌های تاریخی و دیدنی اصفهان که بسیاری را جذب خود کرده است نمی‌توان از صنایع دستی غنی اصفهان نیز یاد نکرد. قالیبافی، نگارگری، منبت‌کاری، نمدمالی، تراش مس، صحافی، ضریح‌سازی، معرق، سرمه‌دوزی، میناکاری، قلم‌زنی، پارچه قلمکار، خاتم‌کاری، فیروزه‌کوبی و ملیله‌سازی از جمله صنایع دستی به شمار می‌روند که محصول دست هنرمندان این استان بوده که طرفداران بسیاری در بین هنردوستان و علاقه‌مندان به صنایع دستی ایجاد کرده است.
یکی از کارشناسان صنایع دستی در این خصوص می‌گوید: «صنایع دستی اصفهان، قدمتی طولانی دارد به بلندای تاریخ که اوج رونق و شکوفا شدن این هنر‌های زیبا به دوران صفویه باز می‌گردد.» محمدرضا همتی می‌افزاید: «از آن زمان تا به امروز این مهارت از هنرمندان و استادان بزرگ، با روش استاد شاگردی، نسل به نسل منتقل شد.» این کارشناس صنایع دستی با اشاره به اینکه صنایع دستی شهر اصفهان پستی بلندی‌های زیادی داشته است، ادامه می‌دهد: «پس از رونق دوران صفویه، بازار این حرفه در زمان قاجاریه از رونق افتاد و بعد از انقلاب مشروطه، جان تازه‌ای گرفت.»
اصفهان در انتظار موزه ملی
با وجود آثار باستانی متعدد و میراث فرهنگی به جای مانده از گذشتگان که به شدت نیازمند است تا در مکانی مناسب نگهداری شود، اما بی‌توجهی به این مهم سبب شده است مهم‌ترین استان تاریخی و غنی از فرهنگ از این مهم بی‌بهره باشد. حدود دو دهه قبل بود که دست‌اندرکاران صنایع دستی اصفهان از مسئولان میراث فرهنگی استان خواستند با ساخت مکانی به عنوان موزه از آثار به جا مانده از ادوار گذشته پاسداری کنند و آن‌ها را در معرض دید عموم قرار دهند.
رئیس انجمن موزه‌داران استان اصفهان یکی از کسانی می‌باشد که پیگیر ایجاد موزه ملی در اصفهان است در این خصوص می‌گوید: «نیاز به داشتن موزه‌ای کامل در اندازه ملی از جمله خواسته برحق کسانی است که سال‌ها در زمینه هنر و آثار باستانی استان زحمت کشیده و حافظ آن‌ها بودند، لذا این مهم می‌طلبد تا با ایجاد یک موزه ضمن حفظ آثار آن‌ها را در معرض دید عموم قرار داد.» عباس نکویی با اشاره به بی‌توجهی دست‌اندرکاران دراین زمینه بیان می‌کند: «با وجود اینکه موضوع ساخت موزه ملی اصفهان با پنج استاندار و مدیران وقت میراث فرهنگی مطرح شد و حتی به رئیس‌جمهور دولت دهم هم نامه زده شد، اما تاکنون دراین خصوص اتفاق خاصی رخ نداده است.»
وی ادامه می‌دهد: «اهمیت این موضوع درحدی بود که با مدیران وقت میراث فرهنگی اصفهان مطرح شد و حتی نامه‌ای به رئیس‌جمهور دوره دهم برای مشخص شدن تکلیف موزه ملی اصفهان داده شد و هنرمندان زیادی از استان آن را امضا کردند و در زمان مدیرکل قبل میراث، زمینی در خیابان فرایبورگ با مبلغی برای بحث موزه بزرگ اصفهان پیشنهاد داده شد، اما آن اتفاق هم رخ نداد.» این اظهارات درحالی مطرح می‌شود که به گفته بعضی از مطلعان برخی اختلافات برای ایجاد این مرکز مهم فرهنگی از جمله دلایل تأخیر در ایجاد آن بوده است.
رئیس انجمن موزه‌داران استان اصفهان با اشاره به اینکه پس از رد درخواست ساخت موزه در خیابان فرایبورگ، کارخانه ریسباف به عنوان مکانی برای ایجاد موزه ملی اصفهان معرفی شد، می‌گوید: «به همین منظور دو کارگروه کشوری و استانی در این زمینه تشکیل شد و حتی کارخانه ریسباف ثبت ملی شد و قرار شد مسابقه بین‌المللی پلان کارخانه برگزار شود که محقق نشد.» نکویی می‌افزاید: «مسئولان شاید به این فکر هستند که محل کارخانه ریسباف را همانند دیگر مجموعه‌ها به صورت مجزا به فروش برسانند و سود مقطعی ببرند، اما باید توجه داشت که احداث موزه یک سود دائمی خواهد داشت.»
