کد خبر: 912763
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۵:۱۱
حجت الاسلام وحید بهرامپور در سی وپنجمین نشست دریای معرفت گفت:
برنامه "با کلام علی(ع) " با هدف ترویج مطالعه و مراجعه به متون دینی (قرآن، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه و...)وبا موضوع شتاب در تربیت فرزند ویژه علاقمندان برنامه های قرآنی در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی مراکز فرهنگی هنری منطقه8 و فرهنگسرای گلستان؛ حجت الاسلام والمسلمین وحید بهرامپور، کارشناس تفسیر قرآن در این جلسه به ادامه شرح نامه 31 نهج البلاغه و اهداف تربیتی آن پرداخت، و در ابتدا یادآورشد این سیر انبیاء الهی است که در قرآن نیز به آن پرداخته شده است و نصایح لقمان حکیم از آن دسته است.

فرزند ارشد استاد ابوالفضل بهرامپور با اشاره به نصایح لقمان حکیم در قرآن گفت از آیه شریفه: وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ» چهار نکته فهمیده می شود: الف) نمی توان از جوان غافل شد. ب) در شکل برخورد با فرزند باید عزیزگونه و محبت آمیز صحبت شود.ج) آموزش عقاید در تربیت فرزند بر هر مسئله دیگری حتی اخلاق تقدم دارد. چرا که اگر عقاید نباشد اخلاق به تنهایی معنا ندارد و پایدار نیست.د) با جوان باید اقناعی صحبت کرد نه دستوری وگرنه جواب معکوس می دهد.

استاد حوزه های علمیه در ادامه مباحث نامه 31 را قرائت کرده و گفت: امام(علیه السلام) خود و فرزندش را به عنوان نویسنده نامه و مخاطب آن با عباراتى بسیار پرمعنا که با روح مجموع نامه هماهنگ است معرفى مى کند و نامه را به عنوان وصیّت پدرى دلسوز و پر محبّت براى فرزندى که شدیدا مورد علاقه پدر است مى نگارد.

وی به نکات مهمی که در این نامه مطرح شده از جمله وصیّت به تقوا، بررسى تاریخ پیشینیان، توصیه به احتیاط در همه امور و تفقه در دین و شکیبایى در برابر مشکلات و توکل بر خداوند و سپردن کارها به دست او اشاره کرد.

حجت الاسلام بهرامپور ضمن بیان این حقیقت که قلب و روح جوان آماده پذیرش هر گونه تعلیماتى است و تأکید بر این معنا که پدرت تجربیات عمر خود را بدون زحمت در اختیار تو مى گذارد با استناد به کلام حضرت امیرحضار را به آشنایى هر چه بیشتر به کتاب خدا و حلال و حرام الهى و سرانجام به اقتدا کردن به سنّت صالحات پیشین و لزوم پرهیز از شبهات، توصیه کرد.

ایشان یاد آور شدندکه حضرت علی علیه السلام از فزونى مجهولات انسان در برابر معلومات و هشدار نسبت به هرگونه انحراف از حق و تأکید بر پیروى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و اینکه هیچ کس بدون تأسى بر او به جایى نمى رسد سپس تأکید بر مسأله توحید و شرح بخشى از صفات خداوند و آن گاه ترسیم ناپایدارى دنیا با ذکر یک مثال زیبا سخن مى گوید.

حجت الاسلام بهرامپور بیان داشت: حضرت علی(ع) این درس را به فرزند دلبندش مى آموزد که خود را میزان داورى براى دیگران قرار دهد; آنچه را براى خود مى پسندد براى آنها بپسندد و آنچه براى خود نمى پسندد براى دیگران نپسندد. آن گاه از آفات اخلاقى مهمى; مانند خودبینى سخن مى گوید و خدمت به خلق را به عنوان زاد و توشه اى مهم براى آخرت مى شمرد و نسبت به راه پر پیچ و خمى که در مسیر آخرت است هشدار مى دهد. از اهمّیّت دعا و اینکه کلید همه خیرات و برکات است به طور مشروح سخن مى گوید و هدف آفرینش انسان را که همان زندگى جاویدان آخرت است نه چند روزه زندگى بى حاصل دنیا، براى فرزندش روشن مى سازد.

استاد حوزه های علمیه متن نامه 31 نهج البلاغه را ادامه می دهد که امام علی علیه السلام : یاد مرگ را وسیله بیدارى مى شمرد و از پیمودن راه دنیا پرستان برحذر مى دارد، از گذر سریع و ناخواسته عمر سخن مى گوید و راه هاى تهذیب نفس و پرهیز از آرزوهاى دور و دراز را نشان مى دهد و در ضمن، یک سلسه مسائل مهم اخلاقى را بر مى شمرد و بر آن تأکید مىورزد. آن گاه از طرز معاشرت با برادران دینى سخن مى گوید و نکات مهمى را در این زمینه یادآور مى شود. بر حفظ حقوق مردم و نیکى به برادران مسلمان تأکید مى کند. سپس اندرزهاى مهمى در زمینه حریص نبودن براى به دست آوردن روزى، بحث مى کند. پس از آن، بخشى از مسائل مهم مربوط به حفظ حرمت زنان و رفتار صحیح با آنها را یادآور شده و از مسائل مربوط به مدیریت زندگى و تقسیم کار در میان افراد سخن مى گوید و سرانجام با توصیه به سپردن خویشتن به خدا و درخواست خیر دنیا و آخرت از او، نامه را پایان مى دهد.

نکته دیگری که این کارشناس مذهبی به آن اشاره کردند این بود که مخاطب در این نامه، طبق غالب متون نهج البلاغه، امام حسن مجتبى(علیه السلام) است و در اکثر طرق این نامه (که به گفته علاّمه تسترى در شرح این نامه به پنج طریق بالغ مى شود) مخاطب آن حضرت است و تنها در یکى از طرق روایت این نامه، مخاطب محمد بن حنفیه شمرده شده است. بعضى از شارحان تأکید بر مطلب دوم دارند که مخاطب محمد بن حفنیه است و ظاهراً دلیلشان این است که بعضى از تعبیرات این نامه نسبت به مخاطب خود با مقام عصمت امام سازگار نیست در حالى که مى دانیم این گونه تعبیرات در مقام اندرز و نصیحت پدرانه به فرزند، مطلبى رایج است. مهم این است که گرچه مخاطب در این نامه یک نفر است; ولى هدف همه شیعیان و مسلمانان جهان، بلکه همه فرزندان آدم اند; گویى امام(علیه السلام) به عنوان پدر همه انسان ها سخن مى گوید و مخاطبش امام حسن(علیه السلام) به عنوان همه فرزندان، مورد نظر است.

وی اشاره کرد اینکه بعضى گفته اند امام(علیه السلام) با توجّه به مقام والاى امامت و عصمت نیاز به نصیحت و اندرز ندارد اشتباه بزرگى است، زیرا مقام والاى امامت و عصمت هرگز با تأکید بر مسائل مهم اخلاقى منافات ندارد. به همین دلیل در آن زمان که امام(علیه السلام) در بستر شهادت افتاده بود فرزندانش امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) را با نام، مخاطب قرار داد و دستوراتى به آنها فرمود که از آن غافل نبودند.

حجت الاسلام بهرامپور در ادامه مباحث این نامه اشاراتی به مبحث تقوا داشتند و گفتند انسان با تقوا از ربا و ریا و.... متنفر و منزجر است در حالی که فرد بی تقوا هرگز این چنین نیست نه تنها متنفر نمی شود بلکه برای خود افتخاراتی هم لحاظ می کند. و همچنین اگر تقوا را ترس از خدا می دانیم به این معنی است که ترس از عدالت خدا داریم نه از اینکه خدا موجود ترسناکی است مانند ترس فرزند از والدین که خود را پیش والدین شرمنده نبیند.

پاسخگویی به سوالات حاضرین بخش پایانی این نشست بود.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار