كاراته به عنوان يكي از اميدهاي مدالآوري ورزش ايران در بازيهاي آسيايي جاكارتا و البته المپيك 2020 نيازمند حمايت و توجه بيشتر است، توجهي كه بهرغم تأكيدها و گوشزدهاي تكراري هنوز آثار چنداني از آن ديده نميشود. اين را ميتوان از حرفهاي قهرمانان و مدالآوران اين رشته فهميد.
ذبيحالله پورشيب، كاپيتان تيم ملي كاراته يكي از مؤثرترين و موفقترين كاراتهكاهاي ايران در اين خصوص گفت: «ما در مسابقات جهاني لهستان با وجود حضور برترينهاي جهان و بالا بودن سطح مسابقات بهترين نتايج را كسب كرديم، اما مسئولان پاداش ما را پرداخت نميكنند.» او كه با فارس صحبت ميكرد، ادامه داد: «اين خيلي براي ما ناراحتكننده است كه هر دو سال يكبار از قهرمانان تجليل ميشود و در اين ميان حتي بعضي مدالهاي ما كه ارزشمند هم هستند، ديده نميشوند. نميدانم گناه ما چيست كه ميرويم و مدال ميگيريم، اما نه ديده ميشود و نه پاداشي به آن تعلق ميگيرد.» كاپيتان تيم ملي افزود: «ما براي اولين بار در تاريخ اين ورزش توانستيم در بازيهاي جهاني به فينال راه پيدا كنيم و بعد از 27 سال طلا گرفتيم، اما متأسفانه هيچ توجهي به ما نشد. اين در حالي است كه بيهيچ بهانهاي از رشتههاي توپي كه همه ميدانند چه رشتههايي هستند تجليل ميشود، اما وقتي نوبت به ما ميرسد دو سال يكبار ديده ميشويم، آن هم به صورتي كه همه شاهد آن هستند.»
پورشيب خاطرنشان كرد: «تيمهايي كه از طرف دولت حمايت ميشوند و همه ميدانيم كه چه تيمهايي هستند، بعضاً بازيكناني دارند كه ميلياردها پول دريافت ميكنند، تفاوتي هم نميكند بازيكن خارجي باشد يا داخلي. ما در ورزش شاهد بازيكناني هستيم كه حتي يك دقيقه هم بازي نميكنند و نيمكتنشين هستند، اما قراردادهاي ميلياردي دارند و ارز كشور را به راحتي خارج ميكنند، ولي امثال بچههاي كاراته كه براي ورزش كشور زحمت ميكشند و در ميادين مهم افتخارآفريني ميكنند و پرچم ايران را بالا ميبرند، مورد توجه قرار نميگيرند.» حرفهاي پورشيب در شرايطي مطرح ميشود كه طي روزهاي گذشته و با شروع فصل نقل و انتقالات فوتبال، باشگاههاي دولتي با استفاده از رانتهاي موجود اقدام به عقد قراردادهاي ميلياردي با بازيكنان مختلف كردهاند و جالب اينكه اكثر اين بازيكنان حتي به اندازه درصدي از رقم قراردادهايشان هم ارزش ندارند.