کد خبر: 909988
تاریخ انتشار: ۰۹ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۱:۵۰
دانشمندان می‌گویند دوز روزانه جوش شیرین ممکن است به کاهش التهاب مخرب بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید کمک کند.
مترجم: رضا محمدی

تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد که چگونه آنتی‌اسید‌های ارزان می‌توانند طحال را تشویق کنند تا به جای ایجاد محیط ضدالتهابی بتواند زمانی که در معرض بیماری التهابی قرار می‌گیرد خود را درمان کند.
آن‌ها نشان داده‌اند وقتی موش‌ها یا افراد سالم محلول جوش شیرین یا بی‌کربنات سدیم را می‌نوشند، باعث می‌شود معده اسید بیشتری را برای هضم وعده‌های بعدی تولید کند و سلول‌های مزانشیمی‌که در طحال قرار دارند به این اندام که به اندازه مچ دست است می‌گویند نیازی به بهبود پاسخ ایمنی محافظتی نیست.
حفره‌های بدن سلول‌های مزانشیمی، مانند سلولی که دستگاه گوارش ما قرار دارد، و همچنین خارج از اندام ما را پوشش می‌دهد به این دلیل هستند که از برخورد و سایش آن‌ها با یکدیگر خودداری کنند. حدود یک دهه قبل، مشخص شد که این سلول‌ها همچنین سطح دیگری حفاظت را فراهم می‌کنند. آن‌ها انگشتان کوچکی به نام میکروویلی دارند که محیط را حس می‌کنند و اعضایی که آن‌ها را پوشش می‌دهند هشدار می‌دهند که مهاجم وجود دارد و پاسخ ایمنی لازم است. آن‌ها گزارش دادند این گفت‌وگو که با کمک پیام‌رسان شیمیایی استیل کولین رخ می‌دهد، به نظر می‌رسد که چشم‌اندازی را علیه تغییر التهاب ترویج می‌کند.
در مورد حیوانات آزمایشگاهی، مشکلات پرفشاری خون و بیماری مزمن کلیه بود، مشکلاتی که آزمایشگاه اوکانر گمان می‌کرد در مورد جوش شیرین است.
یکی از عملکرد‌های بسیار زیاد کلیه این است که ترکیبات مهم مانند اسید، پتاسیم و سدیم را متعادل می‌کند. اوکانریکی از محققان این طرح می‌گوید: با بیماری کلیوی، عملکرد کلیه مختل می‌شود و یکی از مشکلات ناشی از آن می‌تواند این باشد که خود بیش از حد اسیدی می‌شود. عواقب خطرناک آن می‌توانند شامل افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی و پوکی استخوان باشند. شروع به فکر کردن در این مورد کردیم که چگونه جوش شیرین پیشرفت بیماری کلیوی را کُند می‌کند؟ انتقال از التهاب به حالت ضدالتهابی در همه جا اتفاق می‌افتد. این موضوع را در کلیه‌ها و در طحال مشاهده کردیم و حالا آن را در خون محیطی نیز می‌بینیم. این تغییر با کمک استیل کولین به سلول‌ها و ارتباط آن با طحال مربوط می‌شود. بخشی از اطلاعات جدید در مورد سلول‌ها این است که آن‌ها شبیه نورون هستند، اما نورون نیستند. در حقیقت، هنگامی‌که آن‌ها عصب وگال را قطع کردند، عصب جمجمه بزرگ که از مغز شروع می‌شود و به قلب، ریه‌ها و روده‌ها می‌رسد و به کنترل چیز‌هایی مانند ضربان قلب ثابت و هضم غذا کمک کند، بر رفتار نورون مانند سلول‌های مزون شیمی تأثیر ندارد. به نظر می‌رسد تأثیر آن بیشتر موضعی باشد، زیرا تنها دست زدن به طحال این اثر را دارد.
محققان امیدوارند روزی نوشیدن جوش شیرین بتواند نتایج مشابهی را برای افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی ایجاد کند. دانشمندان گمان می‌کنند به علت محرک‌های ضدالتهابی که طحال تولید می‌کند، اندازه آن با نوشیدن جوش شیرین افزایش می‌یابد. عفونت همچنین می‌تواند اندازه طحال را افزایش دهد و پزشکان اغلب وقتی که در مورد یک عفونت بزرگ نگران می‌شوند، طحال را لمس می‌کنند.

منبع: ساینس دیلی
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر