صحبت از واكنش احتمالي ايران در برابر خروج امريكا از برجام اين روزها داغ داغ است. در آخرين موضع گيري وزير امور خارجه كشورمان در مصاحبه با شبكه سي بي اس امريكا اعلام كرد در صورت خروج امريكا از برجام، ايران خود را براي چند گزينه آماده كرده است كه از سرگيري فعاليت‌هاي هسته‌اي با سرعتي بيشتر يكي از اين گزينه‌ها خواهد بود. در چنين وضعيتي و در حالي كه جهان منتظر واكنش احتمالي ايران است، روزنامه آرمان در يادداشتي گفته بايد باز هم صبر كنيم تا ببينيم اتحاديه اروپا چه مي‌كند. اين روزنامه اصلاح‌طلب مي‌نويسد: «اگر بخواهيم در برابر نقض برجام دست به اقدامات انتقام جويانه بزنيم، كار نادرستي خواهد بود و نبايد به سرعت تحت تاثير اقدام ناشايست ترامپ قرار بگيريم تا فضا را بيشتر از اينكه هست تيره و تار نكنيم. چنانچه ترامپ -خداي ناكرده- برجام را نقض كند، طبيعتا تحت تحريم‌هاي سنگيني كه قبلاً هم وجود داشته به طورخودكار قرار خواهيم گرفت؛ بنابراين دست زدن به اقدام سريع و بي‌درنگ، مي‌تواند به منزله يك خودزني سياسي باشد و نبايد سياست انتقام جويانه را به‌كار گيريم، بلكه بايد باز هم صبر كنيم و شكيبايي به خرج دهيم تا ببينيم با اتحاديه اروپا تا كجا خواهيم رسيد. »
دنياي سياست البته دنياي اين صبر كردن‌ها نيست. كشوري كه در برابر هر نوع عهدشكني خارجي صبر كند و همچون متن اين يادداشت، با عبارت «خدايي ناكرده» از احتمال عهدشكني بدقول‌ترين دشمن خارجي خود ياد كند، يعني ضعف خود براي انجام هر عمل مستقلي را پذيرفته و لاجرم يا بايد معطل اتحاديه اروپا بماند يا امريكا يا كلاً بنشيند و بقيه برايش تصميم بگيرند.
در حالي روزنامه آرمان معتقد است بايد منتظر بمانيم ببينيم اتحاديه اروپا چه مي‌كند و معتقد به پيش بيني احتمالي حركات دشمن و چينش گزينه‌هاي احتمالي مان در برابر آن نيست كه روزنامه دولتي ايران در شماره ديروز خود آورده كه «انتظار مي‌رود به‌دليل حجم گسترده مبادلات اقتصادي اروپا با امريكا درصورت خروج اين كشور از برجام و اجراي تحريم‌هاي ثانويه، اتحاديه اروپا و ساير كشورهاي طرف ايران، از ادامه همكاري اقتصادي با ايران خودداري كنند».
نبايد مغاير با نظر فراكسيون نطق كنيم!
محمود صادقي، نماينده تهران در مجلس شوراي اسلامي تصريح كرده كه انصرافش از استيضاح سه وزير صرفاً به خاطر التزام تشكيلاتي بوده و نه اينكه قانع شده باشد. او كه خود عضو فراكسيون اميد مجلس است، در مصاحبه با خبرگزاري ايلنا با انتقاد از مديريت فراكسيون مي‌گويد كه «شخصاً يكي از متقاضيان استيضاح يكي از سه وزير بودم كه در آخرين فرصت‌ها به‌خاطر التزام تشكيلاتي از نطق در جايگاه استيضاح‌كننده صرف‌نظر كردم. با اين حال به آقاي دكترعارف هم گفتم كه فراكسيون حتي يك بار هم از بنده به‌عنوان متقاضي استيضاح نپرسيد، درد و مشكلت با اين وزارتخانه چيست و دوستان حتي يك بار از ما نپرسيدند علت امضاي استيضاح از جانب ما چه بوده است. »
محمود صادقي كه خود با دستور از بالا، از استيضاح وزرا كنار كشيد، حالا منتقد اين نوع نگاه در فراكسيون اميد است و مي‌گويد: «اين درست نيست كه فراكسيون يا هر تشكيلاتي با نگاهي از بالا به پايين به اعضا تكليف كند كه نبايد مغاير با نظر فراكسيون نطق كنيد. بلكه كار تشكيلاتي و فراكسيوني بايد شكل اقناعي و مشاركتي داشته باشد. »
او از رئيس فراكسيون اميد، يعني محمدرضا عارف هم انتقاد كرده و مي‌گويد: «آقاي دكتر عارف به اصطلاح چندان «پاشنه وركشيده» نيست. آقاي دكتر عارف تاحدودي از جمع نمايندگان جدا هستند و مثلاً در گروه فراكسيون در فضاي مجازي نيز حضور ندارند. به طور كلي معتقدم مديريت فراكسيون پويا‌تر و فعال‌تر عمل كند. »
مساله بنده با حزب و جناح همین است
