حميد غفاريان
محمد مهدي حيدريان رئيس سازمان سينمايي در جديدترين مصاحبه خود گفت: «برنامه جامع سينما را تدوين كردهايم. اين برنامه شعار يك جملهاي دارد و اين كل فعاليت ما را چه در سازمان سينمايي و چه در بخش خصوصي حول خودش شكل ميدهد. اخذ سهم از بازار جهاني شعار ماست. از اين مخاطبگراتر نميشود فكر كرد.» اين صحبتهاي حيدريان در شرايطي مطرح ميشود كه سينماي ايران در داخل همچنان فراگير نشده است و ميزان كساني كه به سينما ميروند، ميانگين حداقلي دارد و فروشهاي ميلياردي برخي فيلمها هم كه در يك يا 2 ميليارد متوقف ميشود! در ميان مديران سينمايي باب شده است كه بعد از مدتي كتابچهاي تحت عنوان رويكرد خودشان براي مديريت سينما منتشر ميكنند، همانطور كه جواد شمقدري پيش از رسيدن به بهارستان اين رويكردها را آماده كرده بود كه برآيند آن، تشكيل ساختار سازمان سينمايي، شوراي عالي سينما به رياست رئيسجمهور و اصناف سينماي ايران بود يا حجتالله ايوبي كه سنتهاي احساسي خود را از جمله گروه هنر و تجربه، مدرسه ملي سينما كليد زد كه نهايتاً منجر به سازمانهايي شد كه براي وزارت ارشاد هزينه بسياري را به دنبال دارد، اما آنچه حيدريان بايد در تدوين اين طرح جامع سينما رعايت كند، ابتدا حفظ تماميت سينماي ايران و برقراري جريان توليد در ميان اهالي سينما و تشكيل كارگروه ضربتي اكران به رياست خودش است تا شرايط اكران به شكل مطلوب و نزديك به عدالت در شرايط بازار آزاد رقم بخورد و همچنين تلاش براي جلب بخش خصوصي در جهت ساخت سالنهاي سينمايي حتي با تعداد صندلي كمتر به شكلي كه به اين تعداد صندلي هم ميتوان با يك برآورد محلي دست يافت تا بتوان موانع سينما نرفتن در ميان مردم را كاهش داد.
قطعاً مهمترين مسئله در طرح جامع سينما، توجه جدي به جايگاه اصناف بايد باشد، چراكه صنف خانه سينما اين روزها در يك سردرگمي جدي به سر ميبرند و براي ثبت قانوني خود راهكاري را جلو ميبرند كه در بازتعريف فعاليت اعضاي صنف مغايرت بسيار دارد و راهكار ثبت در وزارت كار كه از سوي خانه سينما به صنوف ابلاغ شده است، با شرايطي كه وزارت ارشاد براي صنوف تحت عنوان انجمن فرهنگي در نظر گرفته در تضاد است و اين فضا نيازمند يك راهكار تازه و حقوقي است كه از سوي مديران سازمان سينمايي فراموش شده است، چراكه از زمان بازگشايي مجدد خانه سينما، تنها به روشن ماندن چراغ آن براي هيئتمديره و مديرعامل آن بسنده شدهاست!