انتخاب ترامپ در محافل مختلف گمانه زنی های بسیاری را
درباره آینده جهان و تبعات این انتخاب آمریکایی ها به همراه داشته، در یادداشت پیش
رو نیز تحلیلی مختصر درباره «ترامپ و آینده آمریکا»، «آینده روابط ترامپ و کشور ها
مختلف دنیا» و «تاثیر انتخاب ترامپ بر آینده روابط جمهوری اسلامی ایران و آمریکا» از
دید شخصی نویسنده ارائه خواهد شد.
ترامپ و آینده آمریکا
در مقایسه با اوبامایی که 6 تریلیون دلار در خاور میانه
هزینه کرده عمدتا وعده های انتخاباتی ترامپ، ناظر به بهبود شرایط داخلی آمریکا
بوده و گویا او میخواهد بیشتر تمرکزش را روی مسائل داخلی این کشور بگذارد. در همین
راستا هم طی اظهار نظری گفته: ما اول و قبل از هر کس دیگری و در هر جای جهان به
ایالات متحده اهمیت میدهیم و از این کشور محافظت می کنیم.
صحبت هایی از این دست بسیاری از مردم آمریکا را امیدوار
کرده است که نا به سامانی های داخلی کشورشان بهبود پیدا کند و وقت و هزینه ای که
صرف مداخله گری در امور سایر کشور ها می شود به چالش های جامعه آمریکا پایان
دهد. اما گماردن کابینه ی میلیاردر های یک درصدی در وضعیتی که به اعتراف خود ترامپ
فساد ساختار اجتماعی و سیاسی و معضلات اقتصادی برای آمریکایی ها کمر شکن شده اند و
70 میلیون آمریکایی در فقر مطلق به سر میبرند و حداقل 20 تریلیون دلار بدهی از
دولت های قبل به ترامپ به ارث رسیده و علاوه بر آن تصمیم گیری های غیر قابل پیش
بینی و نداشتن سابقه موثر ترامپ در امور سیاسی که منجر به ترس آمریکایی ها از
تصمیم گیری های نسنجیده او شده ،امید ها را برای رهایی از وضعیت داخلی نابه سامان
آمریکا از بین برده و به طور خاص، بسیاری از اقتصاد دانان عملی شدن وعده هایی که
ترامپ برای بهبود شرایط بد اقتصادی آمریکا داده را خیال پردازی و فاقد امکان
عملیاتی شدن میدانند.
علاوه بر آن درگیری ترامپ با رسانه های آمریکایی و حتی غیر
آمریکایی(همچون سی ان ان و بی بی سی) و وجود گروه های مختلف سرسختی در میان
سیاستمداران (حتی بعضا جمهوری خواه) و مردم آمریکا در مجموع دو قطبی و بی اعتمادی
زیادی را از همین ابتدای کار در جامعه آمریکایی برای ترامپ به وجود آورده اند.
آینده روابط ترامپ و کشور ها مختلف دنیا
مسئولان کشور های اتحادیه اروپا، با وجود گذشت حدود یک ماه
از روی کار آمدن رییس جمهور جدید آمریکا واکنش های گاها غیر متجانسی در مورد
تصمیمات ترامپ بروز داده اندکه نشان از سردرگمی آنان در مورد نحوه تعامل با آمریکا
و ابهام درچگونگی آینده روابطشان با این کشور دارد.
این روزها در رابطه بین آمریکا و اتحادیه اروپا آنچه بیش از
هر چیز خودنمایی میکند حمایت آمریکا از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و انتصاب
فردی که سابقه کاری اش مربوط به عملیات های تجزیه طلبانه است (از جمله نقش آفرینی
در فروپاشی شوروی سابق) به عنوان نماینده آمریکا در اتحادیه اروپاست که میتواند
ادله ای بر تمایل ترامپ به فروپاشی اتحادیه اروپا باشد و از این جهت نگرانی هایی
را برای این نهاد در پی داشته است.
همچنین صحبت های ترامپ درباره لزوم بازنگری در پیمان های آمریکا
با دیگر کشور منجر به نگرانی اروپایی ها به ویژه درباره پیمان آتلانتیک شمالی
(ناتو) شده است.
اما از طرفی دیگر و جدای از سردرگمی مسئولان کشور های
اروپای، در مورد ملت های آن ها روند،متفاوت به نظر میرسد و گویی بین مردم کشورهای
مختلف اروپایی نزدیکی و وحدت دیدگاه ها در مورد مخالفت ودلزدگی از سیاست های
آمریکا در حال شکل گیری است که تظاهرات گسترده و منسجم اروپایی ها و اعلام انزجار
از سیاست های ترامپ در میان نخبگان و عامه اروپایی ها نشان از این وحدت ملی اروپاییان است که البته میتواند در بلند مدت
برای آمریکا خطرساز باشد و امکان تجدید نظر در روابط با این کشور را به همراه
داشته باشد.
در مورد چین افزایش واردات تعرفه فولاد ازچین و تماس با
مقامات تایوان که نقض اصول سیاست خارجی خود آمریکا مبنی بر شناسایی چین واحد و عدم
شناسایی تایوان است میتواند تنش ها را در روابط دوجانبه آنها افزایش دهد و منجر به
جنگی تجاری-امنیتی بین دو کشور گردد. وضعیتی که در رابطه با روسیه نیز کم و بیش در
حال شکل گیری است و طرح مجدد موضوع الحاق کریمه به اوکراین واکنش روس ها را در پی
داشته است. هر چند در رابطه با روسیه تحریم های اعمالی آمریکا و گمانه زنی هایی از
ارتباط پنهانی روس ها با مقامات جدید کاخ سفید نیز بحث برانگیز شده و حتی برکناری
مشاور امنیتی ترامپ را نیز در پی داشته است. لذا آنچه از رابطه چین و روسیه با
آمریکا محتمل تر است افزایش تنش های آمریکا و چین در صحنه بین المللی و افزایش تنش
های درون حاکمیتی در آمریکا در رابطه با روسیه خواهد بود.
همچنین دیوار کشی در مرز مکزیک و ادعای امکان استفاده از
سلاح هسته ای در این منطقه و اعتقاد به لزوم بازنگری در پیمان ها و توافقنامه های
تجاری بین المللی( مانند نفتا، سازمان تجارت جهانی و...) و مسئله ی جلوگیری از
ورود مهاجران که خط بطلانی است بر تمام ادعاهای حقوق بشری، از دیگر چالش های خود
ساخته ی آمریکا در ارتباط با سایر کشور هاست که به طور کلی میتواند منجر به تجدید
نظر جهانی در رابطه با آمریکا شود.
تاثیر انتخاب ترامپ بر آینده روابط جمهوری اسلامی
ایران و آمریکا
با انتخاب پر سرو صدای ترامپ و در شرایطی که بسیاری از کشور
های جهان در حال ارزیابی آینده و روابطشان با آمریکا هستند، شاهد آن هستیم که
تغییری در موضع گیری ها و سیاست جمهوری اسلامی در قبال آمریکا رخ نداده است که این
موضوع را میتوان ناشی از واقعیات زیر دانست:
-حتی با نگاهی سطحی هم میتوان فهمید که رویکرد ترامپ در
رابطه با ایران همان رویکرد اسلاف خود است، با این تفاوت که روتوش های رسانه ای و
عوام فریبانه حقوق بشری کنار رفته و اظهار خصومت های علنی با جمهوری اسلامی ایران
علنی تر شده است.
دستگیری کودک پنج ساله ایرانی در فرودگاه آمریکا و در پی
تصمیم به ممنوعیت ورود اتباع هفت کشور اسلامی (از جمله ایران) به این کشور به
بهانه های امنیتی و در حالیکه نامی از
عربستان که علنا از تروریست حمایت میکند در این فهرست نیست،افزایش تحریم ها (از
جمله تحریم های دارویی) علیه ایران و
ادعای تو خالی و همیشگی روی میز بودن کلیه گزینه ها علیه ایران و موارد فراوان
دیگری از خصومت های ضد حقوق بشری آمریکا، مثبت این ادعای ایران خواهد بود.
با انتخاب ترامپ و علنی تر شدن ادعاهای ضد ایرانی(ضد حکومت
و مردم) آمریکا میتواند تاثیراتی را در داخل و خارج ایران به همراه داشته باشد:
در ایران، حقیقت برای افرادی که خیلی تمایل به دیدن واقعیات
آمریکا ندارند و عینک خوشبینی افراطی بر چشم زده اند تا حدی آشکار خواهد شد، که
این امر میتواند به وحدت کلمه هر چه بیشتر ایرانیان (هم مردم و هم مسئولان) در
مقابل دشمنی های آمریکا گردد.
در جامعه بین الملل نیزکه در بسیاری از موارد متاثر از
سانسور رسانه ای حقایق فی ما بین ایران و آمریکا هستند،با روندی که ترامپ در پیش
گرفته است میتوان به روشن شدن حقایق که میتواند اجماع علیه ایران و به منظور ایجاد
فشار های سیاسی،اقتصادی و... را به چالش بکشاند بسیار امیدوار بود.
لذا ایران باید از فرصت به دست آمده در پی مواضع و اقدامات
ترامپ،(که امکان موقتی بودن آن نیز دور از انتظار نیست) در راستای شناساندن چهره
واقعی آمریکا به جامعه جهانی به نحو مطلوب بهره گرفته و اثبات کند که ترامپ تاییدی
است بر ادعاهایی که جمهوری اسلامی از آغاز تولدش به منظور معرفی آمریکا آن ها را
فریاد زده است. (عدو شود سبب خیر،اگر خدا خواهد.)
از مجموع مطالب پیش گفته به نظر میرسد که:
-انتخاب ترامپ که به نظر بسیاری دارای شخصیتی به دور از
فضای حکومت داری و غیر قابل پیش بینی است به بهبود جامعه فاقد معنویت آمریکا کمک
شایانی نخواهد کرد و نسخه های سیاسی،اجتماعی و اقتصادی ترامپ نه تنها نمیتواند
مانع از مرگ لیبرال دموکراسی شود که با رو شدن چهره بدون بزک وحقیقی آمریکا، به
بیداری جهانی و شناخت چهره توحشی آمریکا و در نتیجه تسهیل و تسریع نظام در
واقع،استکباری و پوشالی و در اصطلاح، ابر قدرتی و کدخدایی آمریکا و تغییر رویکرد جهانی نسبت به این کشور،که مدت
هاست شکل گرفته خواهد انجامید.
- با رفت و آمد دموکرات ها و جموری خواهان ماهیت و چهارچوب
آمریکا تغییری نخواهد کرد و این احزاب در روی سکه ای هستند که با چرخش در دست
صهیونیست عمل میکنند.
-به دلیل لزوم حرکت در چهارچوب و نظام کلی آمریکا روند
تصمیم گیری های ترامپ،تعدیل خواهد شد اما با توجه به ویژگی های شخصیتی او احتمالا
هر از چند گاهی شاهد دردسرهای تازه ای از سوی ترامپ برای مجموعه نظام آمریکا
خواهیم بود.
-لزوم در نظر گرفتن مجموع نظام ایالات متحده آمریکا در
تحلیل ها،نشان میدهدکه ضمن وجود اختلاف نظر ها، ترامپ را باید خروجی کل جامعه
آمریکایی(مردم و سیاسیون) دانست.
