«ماجراي نيمروز» فيلمي خوشساخت با روايتي ساده و روان، بيننده را به عمق حوادث سياسي، اجتماعي و امنيتي سال 60 ميبرد. مقطعي حساس از دوران انقلاب که نقش سازمان منافقين در شکلدهي به آن حوادث بيش از ساير گروهها و گروهکهاي برجسته و تعيينکننده آن دوران پرالتهاب بود و کارگردان به خوبي گوشهاي از جنايتها و رذالتهاي اين جماعت حقير و پست را به تصوير کشيده بود. ترورهايي که نام منافقين را با شهادت 17هزار مرد و زن و کودک بيگناه اين سرزمين گره زده است و همه اينها ريشه در انحرافات فکري و اخلاقي اعضاي سازمان داشت که جاي پرداختن به همه آنها در اين فيلم فراهم نبود.
تابستان 1360 مصادف بود با اوج ترورهاي منافقين که در آن نه تنها به مردم عادي کوچه و بازار رحم نکردند بلکه با شهادت ياران اصلي انقلاب از جمله آيتالله بهشتي، رجايي، باهنر و ترور آيتالله خامنهاي، عملاً کشور را به لبه پرتگاه بردند تا به خيال خود کار نظام نوپاي اسلامي را در آن مقطع يکسره کنند که اگر نبود نفس قدسي امام خميني(ره) و امدادهاي غيبي، معلوم نبود چه سرنوشتي در انتظار کشور بود.
در مقابل اما تلاشهاي خستگيناپذير و مجاهدتهاي خالصانه نيروهاي اطلاعاتي آن روزها، از ديگر نقاط برجسته فيلم است که کارگردان به خوبي آن را به تصوير کشيده و نقطه اوج آن در گفتوگوي مسئول نيروهاي اطلاعاتي در يک جلسه بيان ميشود، آنجا که برادر رحيم ميگويد: «ما همه کار کردهايم تا جلوي اين حوادث را بگيريم. شب و روزمان را به هم دوختهايم، اما آنها برخي مواقع جلوتر از ما عمل ميکنند.» شخصيتپردازي مناسب و سير روايي داستان نيز به گونهاي است که بيننده را تا انتها با فيلم همراه ميکند. نگارش گفتوگويهايي با تهمايه طنز براي برخي شخصيتها در فيلمنامه بر جذابيت فيلم افزوده است که خندههاي تماشاگران حاضر در سينما بيانگر موفقيت نويسنده در همراهي مخاطب با اين موضوع است.
از جمله نقاط ضعف فيلمهايي که حوادث سالهاي ابتدايي انقلاب را روايت ميکنند، طراحي صحنه و انتخاب لوکيشنهاي نامناسب است که در اين فيلم اتفاقا از جمله مواردي است که به جرئت ميتوان آن را بهترين طراحي صحنه در نوع خود دانست و اين موفقيت تا جايي پيش رفته است که تماشاگر مرزي ميان تصاوير واقعي و فيلم تصور نميکند.
به هر صورت «مهدويان» شاهکار سينمايي ديگري را خلق کرد و برگي ديگر از تاريخ هزار برگ حوادث انقلاب را مقابل ديدگان مخاطبان مشتاق قرار داد و در آن گوشهاي از مظلوميتهاي مردم ايران که تازه از زير بار ظلم و ستم شاهنشاهي رهايي يافتهاند از يکسو و از سوي ديگر بيرحمي و کوردلي اعضاي گروهک تروريستي منافقين را به تصوير ميکشد که حتي به يک کودک چهار ساله نيز رحم نميکنند.