ششمين كنفرانس بين‌المللي حمايت از انتفاضه فلسطين صبح روز سه‌شنبه و با حضور مقام معظم رهبري، رؤساي سه قوه و هيئت‌هايي از 80 كشور جهان در سالن اجلاس سران برگزار شد. سخنراني رهبر انقلاب در مراسم افتتاحيه از سوي رسانه‌هاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي مثل خبرگزاري فرانسه، شينهواي چين، بي‌بي سي، المنار لبنان و الجزيره انعكاس داده شد و حتي الجزيره بخش‌هايي از اين سخنراني را به صورت زنده پخش كرد. رهبر انقلاب بعد از اشاره به تاريخ پرمصيبت فلسطين و رنجي كه بر اين ملت رفته، به شرايط فعلي منطقه پرداخت و بر اين نكته مهم انگشت گذاشت كه بحران‌ها و ناآ‌رامي‌هاي موجود در منطقه باعث رشد جرياني براي كم‌رنگ كردن حمايت از فلسطين و آرمان مقدس آزادي قدس شده است. اين جريان براي كم‌رنگ كردن موضوع فلسطين اصل مقاومت را با طرح پرسش و ترديدهايي مورد هجوم قرار داده و به همين جهت هم رهبر انقلاب در سخنراني خود لازم ديده با پاسخ به پرسش‌ها و ترديد‌هاي اين جريان، معلوم كند كه مقاومت در مقابل سازش تنها گزينه و راه ممكن براي حل مسئله فلسطين است.
اين پاسخگويي رهبر انقلاب از دو جهت قابل توجه است؛ جهت نخست عبارت از شرايط فعلي در منطقه‌است كه به بهانه جنگ‌ها و درگيري‌هاي فعلي، يك نوع همگرايي مخفي يا آشكار بين برخي از كشورهاي منطقه با رژيم صهيونيستي به وجود آمده است. سخنراني‌هاي اخير وزراي خارجه تركيه و عربستان سعودي در كنفرانس امنيتي مونيخ مثال بارز اين همگرايي است كه به طور كامل نسخه بدلي از سخنراني يكي از دشمنان شاخص ملت و آرمان فلسطين، آويگدور ليبرمن وزير دفاع رژيم صهيونيستي بود. اين همگرايي باعث شده آن كشورها در مراسمي مثل كنفرانس امنيتي مونيخ به جاي جلب توجه جهاني به موضوع فلسطيني، درگيري‌هاي منطقه‌اي را دستمايه طرح موضوعات موهوم مثل درگيري‌هاي فرقه‌اي يا طايفه‌اي كنند كه نه به نفع كشور خودشان است و نه گرهي از مشكلات منطقه حل مي‌كند. اين همگرايي و همدستي پنهاني در حالي اتفاق مي‌افتد كه رژيم صهيونيستي شهرك‌سازي غيرقانوني خود در بيت المقدس را با وجود قطعنامه 2234 و مخالفت جهاني با اين اقدام از سر گرفته و با دادن 18 ماه حبس به جاي 20 سال، به الور آزاريا جايزه مي‌دهد كه با خونسردي تمام يك فلسطيني زخمي را با شليك گلوله مستقيم به سرش به قتل رساند. شايد به دليل همين همگرايي است كه حالا بنيامين نتانياهو، نخست‌وزير رژيم صهيونيستي، مدعي مي‌شود كه اعراب ديگر ما را دشمن خود نمي‌دانند و ليبرمن در كنفرانس امنيتي مونيخ به جاي دفاع از رژيم خود و دغدغه‌هاي آن، خود را مدافع آل سعود نشان مي‌دهد.
وجه ديگر از جهت سياست منطقه‌اي دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور امريكا، قابل طرح است كه با بيان مواضعي مثل عدم اعتقاد به راه حل دو ملت دو دولت يا انتقال سفارت امريكا در رژيم صهيونيستي از تل‌آويو به بيت‌المقدس، خط قرمزهايي را زير پا گذاشته كه در مقايسه با اسلافش سابقه نداشته است. اسلاف ترامپ و حتي فردي تندرو افراطي مثل جورج بوش پسر هم دست كم ظاهرسازي را رعايت مي‌كردند و اين دو خط قرمز را رعايت مي‌كردند تا اصل روند سازش از اسلو به اين سو حفظ شود. حالا ترامپ با بيان اين مواضع مستقيم به روند سازش شليك كرده و ظاهرسازي‌هاي قبلي واشنگتن را كنار‌زده تا معلوم شود كه امريكا در اين دو دهه و نيم اخير بعد از پيمان اسلو هيچ گاه به دنبال تشكيل دولت فلسطيني نبوده و تنها براي حفظ منافع رژيم صهيونيستي بوده كه روند سازش را دنبال كرده است. حالا كه رژيم صهيونيستي با شهرك‌سازي‌ها در شرق بيت المقدس به دنبال بلعيدن كامل اين شهر است، به نظر مي‌رسد كه واشنگتن هم به كمك اين رژيم آمده و با همدستي همان كشورهاي به ظاهر دوست‌نماي فلسطيني‌ها به دنبال طرح نسخه‌اي متفاوت از اسلو است. ايوب قرا، وزير مشاور در كابينه رژيم صهيونيستي، در همين جهت است كه از انتقال دولت فلسطيني به غزه سينا به جاي كرانه باختري مي‌گويد كه گويا در ديدار اخير ترامپ و نتانياهو مطرح شده است. اين طرح چيزي نيست جز اشغال كامل كرانه باختري توسط رژيم صهيونيستي و تسليم تمام و كمال بيت المقدس به اين رژيم. اين طرح بي‌شك و ترديد به معناي نابودي كامل فلسطين است كه در برابر آن چاره‌اي جز توسل به مقاومت نيست كه در حال حاضر و در قالب انتفاضه سوم در جريان است. به همين جهت است كه رهبر انقلاب در سخنراني افتتاحيه خود توجه خاصي به پاسخ به آن پرسش‌ها و برجسته ساختن ماهيت مقاومت داشته چرا كه در شرايط فعلي، با مقاومت و حمايت يكپارچه از انتفاضه سوم است كه مي‌توان مقابل چنين طرح خطرناكي عليه فلسطين و آرمان‌هاي آن ايستاد.
