يكي از بزرگ‌ترين آرزوهاي انسان در طول تمام دوران، رسيدن به صلح جهاني بوده است. در واقع صلح را مي‌توان بزرگ‌ترين آرمان جهاني خواند كه به رغم تمام تلاش‌هايي كه براي رسيدن به آن مي‌شود، برخي خودخواهي‌ها و خودكامگي‌ها، مانع بزرگي بر سر راه آن است كه اجازه نداده در طول ساليان سال، جهانيان به اين آرزوي مشترك دست يابند. با اين وجود، بسياري معتقدند كه مهم‌ترين ابزار براي تحقق اين آرمان جهاني چيزي نيست جز ورزش.
در دنياي مدرن امروزي كه در ظاهر تعامل حرف اول و آخر را مي‌زند، باز هم هستند كشورها و ملت‌هاي زيادي كه نمي‌توانند به دلايل مختلف و متعدد راهي براي رسيدن به صلح و ايجاد روابط دوستانه بيابند. با اين حال، در اكثر مواقع، ورزش توانسته حتي اين كشورها را نيز در مقاطعي خاص و به بهانه‌هاي ورزشي، كنار يكديگر نشانده و صلحي هر چند مقطعي و كوتاه را به تصوير بكشاند. مسئله مهمي كه نشان مي‌دهد ورزش در تقويت صلح جهاني و تفاهم بين‌المللي چه نقش پررنگي ايفا مي‌كند و در حل كشمكش‌ها و درگيري‌هاي سياسي، به ابزاري مهم تبديل مي‌شود. به طوري كه در بسياري مواقع مي‌توان گفت كه ديپلماسي ورزشي، به مراتب موفق‌تر از ديپلماسي‌هاي سياسي و اقتصادي و... عمل كرده و باعث آرامش جامعه بين‌المللي مي‌شود.
اين مسئله زماني بيشتر نمود پيدا مي‌كند كه شاهد اجتماعات بزرگ ورزشي نظير جام جهاني فوتبال يا رقابت‌هاي المپيك هستيم. مسابقات بزرگي كه تمام دنيا را به خود مشغول كرده و براي مدتي هر چند كوتاه، صحنه‌هايي ديدني از رفاقت و دوستي بين جوامع مختلف را به تصوير مي‌كشد و ثابت مي‌كند كه ورزش مي‌تواند نقشي سازنده در ايجاد روابط دوستانه بين‌المللي داشته باشد و فارغ از هرگونه كدورت و دشمني دولت‌ها، ملت‌ها را به يكديگر نزديك كرده و زمينه‌ساز صلح جهاني باشد. به طوري‌كه المپيك بعد از آنكه به يكي از مهم‌ترين رويدادهاي ورزشي در كل دنيا تبديل شد، با هدف پايان دادن به درگيري‌ها و كشمكش‌هاي سياسي و توسعه صلح و دوستي بين جوامع پايه‌ريزي شد و تاكنون نيز با شعار جدايي سياست از ورزش پيش رفته تا شايد بتواند نقشي پررنگ در برآورده شدن آرمان صلح جهاني داشته باشد.
اما اهميت نقش ورزش در ايجاد صلح در جهان زماني پررنگ‌تر مي‌شود كه متوجه باشيم يكي از ملزومات جامعه است و از بطن جوامع برمي‌خيزد و رشد مي‌كند و شايد به همين دليل هم هست كه تأثير زيادي در افكار عمومي دارد، چراكه مقوله‌اي از جنس مردم است نه تفكرات سياسي و تراوشات ذهني دولت‌ها. مسئله‌اي كه باعث شده جدا از درگيري‌هاي سياسي دولت‌ها و حكومت‌ها، تصويرهاي زيادي از رفاقت و دوستي ملت‌ها رقم زده شود. اما ورزش علاوه بر نقش پررنگي كه در ديپلماسي كشورها بازي مي‌كند، سهم مهمي نيز در به تصوير كشيدن فرهنگ جوامع مختلف دارد و واقعيت‌ها را آنطور كه هست نشان مي‌دهد نه آن گونه كه چهره‌هاي سياسي و حكمرانان برنامه‌ريزي كرده و مي‌خواهند. نمونه بارز اين تصوير‌سازي را به وضوح مي‌توان از رفت و آمدهاي چهره‌ها، مربيان و ورزشكاران خارجي به ايران ديد. در واقع به رغم تصوير غلطي كه برخي دولت‌ها از ايران براي عموم مردم جهان كشيده و بازگو كرده‌اند، اين افراد همواره در مراودات ورزشي كه با ايران دارند، چهره واقعي ايران را معرفي مي‌كنند؛ چهره‌اي كه با آنچه پيش‌تر به تصوير كشيده شده بود تفاوت‌هاي فاحشي دارد و باعث ايجاد آگاهي مردم در سراسر جهان دارد. مسئله‌اي كه به خودي خود مي‌تواند نقش مؤثري در پاك كردن ذهنيت‌هاي اشتباه و دشمني‌هاي ناخواسته‌اي باشد كه دليل اصلي آن عدم بيان واقعيت بوده است.
اهميت نقش ورزش در برچيده شدن سياست‌هاي اشتباه و ايجاد صلح جهاني، بارها و بارها از سوي بسياري از پژوهشگران در سرتاسر دنيا مورد بررسي قرار گرفته و مي‌توان به جرئت گفت كه نتيجه‌گيري تمامي اين تحقيقات همانطور كه بارها ثابت شده اين بوده كه ورزش نه فقط باعث ايجاد سرعت در روابط دوستانه دولت‌ها و ملت‌ها مي‌شود، بلكه كليدي است براي شناخت جوامع مختلف. البته نمي‌توان منكر اين مسئله شد كه همين ورزش گاهي دستاويزي مي‌شود براي دولت‌ها كه قدرت‌نمايي كرده و در عرصه‌هاي مختلف رقابت، به آنچه در سر دارند دست يافته و سياست‌هاي خود را با چهره‌اي متفاوت اعمال كنند اما با اين وجود، هنوز هم ورزش پرقدرت‌ترين ابزار براي ايجاد صلح بين جوامع مختلف است و بسا روزي برسد كه اين ابزار، براي هميشه بساط هرگونه جنگ را برچيده و صلحي پايدار را در جهان پايه‌ريزي كند. مسئله مهمي كه ساليان سال است كه بسياري آرزوي آن را دارند و اميد آن مي‌رود كه ورزش بتواند اين آرزو را تحقق بخشد.
