عضو هيئت مديره كانون عالي كارفرمايان گفت: دولتي كه پولي در سازمان تأمين اجتماعي ندارد و دهها هزار ميليارد تومان به اين سازمان هم بدهكار است امروز اداره‌كننده سازمان فوق است، اين در حالي است كه سرمايه تأمين اجتماعي متعلق به كارگران و كارفرمايان است.
جمال رازقي‌جهرمي در ميزگرد تلويزيوني دستمزد سال 96 كارگران گفت: براساس ماده 41 قانون كار، هر ساله شوراي عالي كار مكلف است، در بحث تعيين افزايش دستمزد همه شاخص‌ها را اعمال كند.
عضو هيئت مديره كانون عالي كارفرمايان، تأمين معيشت كارگران را به تنهايي وظيفه كارفرما ندانست و افزود: آنچه در قانون اساسي آمده است، به عهده دولت است و ما وظيفه‌اي در قبال كارگر به عنوان تأمين اجتماعي داريم كه در همه جاي دنيا 30 درصد به اين سازمان پرداخت مي‌شود كه 23 درصد آن را كارفرما پرداخته و 7 درصد بر عهده كارگر است كه عدد بسيار بزرگي است.
رازقي‌جهرمي ادامه داد: اما بايد پرسيد سازمان تأمين اجتماعي چقدر از بار معيشتي را از دوش كارگران برداشته و آيا واقعاً هزينه درمان كارگران مجاني است؟ خيلي از كارفرمايان را مي‌شناسم براي آنكه بار سنگين درمان را از دوش كارگران خود بردارند به‌رغم تمام مشكلات خود اقدام به بيمه تكميلي كرده‌اند چون تأمين اجتماعي به وظيفه خودش در قبال پولي كه مي‌گيرد عمل نمي‌كند. وي به اين نكته اشاره كرد كه در دولت قبل اساسنامه سازمان تأمين اجتماعي تغيير كرد و سرمايه آن اكنون متعلق به كارگران و كارفرمايان است در صورتي كه كوچك‌ترين نقشي را در اداره سازمان تأمين اجتماعي نداريم. عضو هيئت مديره كانون عالي كارفرمايان تأكيد كرد: بايد پرسيد امروز فرزندان كارگران چه سهمي در آموزش دارند و آيا هزينه آموزش فرزندان كارگران تأمين مي‌شود؟ چراكه طبق قانون آموزش فني كشور مجاني است.
وي در بخش ديگري از ميزگرد به بحث قيمت بالاي تمام شده توليد و مشكلات پيش روي كارفرمايان هم اشاره‌اي كرد و گفت: مگر مقام معظم رهبري امسال را سال اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل اعلام نكردند؟ امروز كدام كالا را در داخل توليد مي‌كنيم كه بتواند از نظر قيمت و كيفيت با نمونه خارجي قابل رقابت باشد؟ اين مشكل از من كارفرما يا كارگر به وجود نيامده است، بلكه به دليل نتيجه عملكرد دولت‌ها و مجلس سال‌هاست كه توليد با بحران قيمت تمام شده مواجه شده است. رازقي جهرمي اظهار داشت: اگر توليد بخواهد جان بگيرد، ابتدا بايد ريل اقتصادي كشور جان بگيرند. امروز توليد سودآور نيست، چرا كه از يك طرف بانك‌ها و از طرف ديگر سازمان‌هاي امور مالياتي و تأمين اجتماعي آن را چسبيده‌ا‌‌ند.
دولت و بخش‌هاي وابسته بلايي بر سر توليد آورده‌اند كه ديگر توليد سودآور نيست و كارگر و كارفرما كه هر دو از يك جنس هستند چوب سوء‌مديريت‌هاي دولت و مجلس‌ها را مي‌خورند.
او ادامه داد: اگر توليد سودآور بود امروز اين همه جماعت بيكار نداشتيم و شاخص‌هاي سرمايه‌گذاري در توليد مثبت مي‌شد. سؤال ما از نمايندگان مجلس و دولت اين است كه چه اقداماتي انجام داده‌ايد كه توليد ديگر سودآور نيست. 80 درصد ماليات كشور را از توليد مي‌گيرند، چرا جلو قاچاق 15 ميليارد دلاري را نمي‌گيرند كه ريشه توليد را خشكانده است و امروز من كارفرما قادر نيستم همين حداقل معيشت را هم تأمين كنم، در حالي كه نظام بانكي خون توليدكننده را مي‌مكد و همين بلا را هم تأمين اجتماعي بر سر ما مي‌آورد، در نهايت كوچك‌ترين باري كه بر توليد اضافه شود مقدار زيادي نيروي كار كاهش پيدا مي‌كند.
گفتنی است که در همه کشورهای دنیا سازمان‌های بیمه‌ای چون تامین اجتماعی و بازنشستگی با مشارکت صاحبان این مجموعه‌ها یعنی کارگران و کارفرمایان به بهترین شکل ممکن اداره می‌شود و بازده دارایی‌های این مجموعه‌ها به دلیل آنکه متعلق به سرمایه‌های انسانی بازار کار است و باید خدمات آنی و آتی به اعضای خود ارائه کند، بسیار بالا است ، اما متاسفانه در ایران مجلس و دولت‌ها مجموعه‌های فوق را تحت اختیار خود گرفته‌اند.
