دربي‌هاي بي‌هيجان و اعصاب خرد کن را فراموش کنيد، ديروز دربي 84 روي سکه نبردهاي آبي‌هاي و قرمزهاي تهران بود، مسابقه‌اي که از همان دقايق اول تماشايي و جذاب از آب درآمد تا برخلاف اکثر رويارويي‌هاي دو تيم در چند سال اخير کمتر تماشاگري در ورزشگاه و روي سکوها خميازه بکشد و حوصله‌اش از بازي بي‌کيفيت سر برود. تماشايي شدن دربي ديروز را بايد به پاي منصوريان و برانکو نوشت، دو مربي‌اي که با خارج شدن از پيله محافظه‌کاري، تيم‌هايشان را هجومي به ميدان فرستادند تا تماشاگران مسابقه فرصت پلک زدن هم نداشته باشند. دربي 84 در حالي با تدابير دومربي آغاز شد كه نه استقلال و نه پرسپوليس براي مساوي به زمين بازي نيامده بودند و توپ از سوت شروع بازي در محوطه جريمه دو تيم در جريان بود تا هم رحمتي و هم بيرانوند روز پرکار و شلوغي را تجربه کنند. اين در حالي بود که در مصاف‌هاي قبلي استقلال و پرسپوليس، مساوي‌هاي اعصاب خردکن و نمايش محتاطانه آبي‌ها و قرمزها که اول براي نباختن وارد بازي مي‌شدند، سبب شده بود تا خيلي‌ها براي تماشاي دربي تهران سردرد بگيرند. مسابقه ديروز اما با توجه به شرايط شاگردان برانکو و منصوريان که هر دو تيم در اوج آمادگي و بهترين شرايط به هم رسيده بودند، يکي از بهترين‌هاي نمايش‌هاي چند سال گذشته تاريخ دربي‌ها به خصوص در نيمه اول بود، مسابقه‌اي که پر بود از موقعيت‌هايي که نفس‌ها را در سينه حبس و تماشاگران را از روي سکوها نيم‌خيز مي‌کرد.
***
قبل از بازي کفه ترازو به نفع پرسپوليس سنگين‌تر بود، صدرنشين ليگ که 9 امتياز با نزديک‌ترين تعقيب‌کننده‌اش اختلاف داشت، آن‌سو استقلال تيم سوم جدول اما فاصله 13 امتيازي با صدر باعث شده بود تا کمتر کسي روي منصوريان و شاگردانش شرط ببندد. قرمزها با توجه به داشتن سروش رفيعي در ميانه زمين، روي خلاقيت شماره هفت‌شان حساب ويژه‌اي باز کرده بودند تا پاس‌هاي عمقي، طارمي را با رحمتي تک به تک کند و موقعيت بسازد. علاوه بر اين قرمزها روي نفوذهاي محسن مسلمان و سانترهاي اين بازيکن از جناح چپ‌شان برنامه‌ريزي کرده بودند و گل اول هم با پاس مسلمان به ثمر رسيد. پرسپوليس هم بازي را با گل آغاز کرد، دقيقه پنج نرسيده، سروش رفيعي روي پاس محسن مسلمان با يک ضربه سر ضرب، پرسپوليس را يک بر صفر پيش انداخت تا با اين گل زودهنگام همه در انتظار يک روز رؤيايي براي تيم برانکو باشند. در آن‌سو استقلال هم بيشتر برنامه‌هايش را متوجه سمت چپ پرسپوليس کرده بود، جايي که فرشاد احمدزاده حضور داشت و آبي‌ها از فضاي خالي پشت اين بازيکن که در حمله‌ها به مسلمان اضافه مي‌شد، بهترين استفاده را کردند و به پرسپوليس از همين منطقه هم ضربات نابودکننده‌اي زدند.
ابتدا آبي‌ها با شوت مهارناپذير فرشيد اسماعيلي گل مساوي را زدند، دو دقيقه بعد هم علي قرباني روي سانتري که از سمت احمدزاده روي دروازه پرسپوليس فرستاده شد، گل دوم را در حالي که قرمزها هنوز در شوک گل مساوي بودند به ثمر رساندند تا در کمتر از سه دقيقه بازي باخته را با برد عوض کنند. کاوه رضايي هم در دقيقه 44 گل سوم را روي يک شوت ديدني وارد دروازه بيرانوند کرد تا نيمه اول سه بر يک تمام شد، نيمه‌اي با چهار گل که پرگل‌ترين نيمه اول تاريخ دربي‌ها هم لقب گرفت. نيمه دوم طبيعي بود استقلال براي حفظ برتري عقب بکشد و پرسپوليس سراسر حمله شود، شاگردان برانکو اما با دفاع فشرده و بسته مدافعان استقلال که روز کم‌اشتباهي را پشت‌سر گذاشتند، تنها توانستند در دقايق تلف شده نيمه دوم با ضربه سيدجلال حسيني يکي از گل‌هاي خورده را جبران کنند. در نهايت استقلال سه بر دو برنده بازي لقب گرفت تا طلسم آبي‌ها در دربي بشکند و آبي‌ها بعد از پنج سال پرسپوليس را شکست دهند. دربي 84 در دقايق پاياني جنجالي هم شد و سيدمهدي رحمتي پس از گل دوم پرسپوليس و درگيري با سيدجلال اخراج شد.
***
پيروزي سه بر دو مقابل پرسپوليس، چهارمين برد متوالي آبي‌ها در ليگ با زدن سه گل بود تا نشان دهد آبي‌ها به پيروزي با سه گل عادت کرده‌اند، آنها در چهار بازي آخر 12 گل زده‌اند و بهترين خط حمله ليگ را دارند، اتفاقي که منصوريان، آن را مديون اعتمادش به بازيکنان جوانش است. منصوريان ديروز بار ديگر مزد اعتماد به بازيکنان جوانش را گرفت، اتفاقي که هم توفيق اجباري براي منصوريان بود هم از اعتقادش به بازيکنان کم و نام نشانش سرچشمه مي‌گرفت. محروميت استقلال از جذب بازيکن در نيم‌فصل باعث شد تا سرمربي جوان آبي‌ها قيد آندو و جباروف 34 ساله و مسن را بزند و با بازيکنان جوانش ادامه دهد، جواناني که مي‌گويد باتجربه شده‌اند. به اين اسم‌ها دقت کنيد، علي قرباني، ميلاد زکي‌پور، بهنام برزاي، فرشيد اسماعيلي و اميد نورافکن، بازيکناني که تا فصل قبل کمتر نامشان در فوتبال ايران مطرح بود، اما اين روزها عصاي دست منصوريان در استقلال شده‌اند. آنها مانند بازي با السد، در دربي هم نمايش فوق‌العاده‌اي مقابل ستاره‌هاي پرسپوليس داشتند. نورافکن در ميانه زمين توانست جاي يک بازيکن خلاق را پر کند و اسماعيلي هم که با شوت ديدني گل تساوي را وارد دروازه بيرانوند کرد، دو بازيکني که روي هم 38 سال هم سن ندارند! تکيه منصوريان به بازيکنان استقلال باعث شد تا جواد قراب پيشکسوت اين تيم در دهه 40 و 50، سرمربي جوان آبي‌ها را با رايکوف سرمربي مطرح آبي‌ها پيش از انقلاب مقايسه کند. قراب گفته است: «در دهه چهل رايکوف شروع به نسل‌سازي در تيم استقلال کرد و بازيکناني را در سنين جواني به فوتبال ايران معرفي کرد که هر يک از آنها سال‌هاي زيادي در تيم باشگاهي و ملي بهترين فوتبال را ارائه دادند. به نظر مي‌رسد که منصوريان هم در اين راه قدم برداشته باشد.»
