مي‌توان رستمي را استثنا كرد!

بحث حضور نيافتن قهرمان المپيک ريو در تمرينات تيم ملي موضوعي است که از قبل اين بازي‌ها به وجود آمد و برخلاف آنچه انتظار مي‌رفت کيانوش رستمي در المپيک 2016 خوش درخشيد. اين وزنه‌بردار کشورمان ثابت کرده که توانايي پشت‌سر گذاشتن بحران‌ها را دارد. در المپيک ريو نيز همه ديدند که اين وزنه‌بردار انفرادي تمرين کرد و در نهايت نيز به مرز آمادگي لازم رسيد. نتيجه تمرينات انفرادي‌اش را نيز در ريو همه ديدند. تجربه نشان داده که رستمي در صورتي که با برنامه‌ريزي خودش تمرين کند و آماده شود، قطعاً به موفقيت‌هاي بزرگ مي‌رسد. کيانوش رستمي، ورزشکاري نيست که از اين شرايط سوءاستفاده کند و قيد تمرينات حرفه‌اي را بزند. با توجه به اينکه اين ورزشکار در المپيک توانست پتانسيل بالاي خود را به همه ثابت کند و مدال طلا را به گردن بياويزد؛ مي‌توان در موردش استثنا قائل شد و باز هم به او اجازه تمرين انفرادي را داد. اگر در اين بازي‌ها به مشکل مي‌خورد و موفق نمي‌شد، مي‌توانستيم از او انتقاد کنيم در حالي که درخشش در برزيل نشان داد که تمرين انفرادي نتيجه داده است. در ورزش هميشه استثناهايي وجود دارند.

شايد اينجا بحث بازيکن‌سالاري مطرح شود، اما فراموش نکنيم که رستمي از هر نظر در المپيک موفق بوده و از اين حيث ايرادي به او وارد نيست. اين وزنه‌بردار توانايي‌هاي زيادي دارد و در صورتي که از استعداد او به درستي بهره بگيريم، مطمئن باشيد که در مسابقات آتي نيز دوباره مدال‌آوري خواهد کرد. البته استثنا قائل شدن در ورزش در مورد همه ورزشکاران صدق نمي‌کند؛ چراکه اگر هر کسي بخواهد ساز خودش را بزند قطعاً سنگ روي سنگ بند نمي‌شود و شيرازه کار از هم مي‌پاشد. با اين حال کيانوش رستمي هنر خود را ثابت کرده و بدون شک يکي از استثناهاي ورزش ما محسوب مي‌شود. 
   
به نظر مي‌رسد که فدراسيون وزنه‌برداري نيز از کيانوش رستمي حمايت مي‌کند، اما مسئله اصلي اينجاست که تمرين انفرادي شأن تيم ملي و سرمربي را زير سؤال مي‌برد و کسي اهميتي به اين واقعيت تلخ نمي‌دهد.