روزنامه فيگارو در خبري نوشت ديودونه كمدين فرانسوي 20 ژانويه به‌مدت دو ماه در بلژيك به زندان محكوم شد؛ علاوه بر آن وي بايد جريمه 9هزار يورويي بپردازد. دادگاه كيفري بلژيك او را به خاطر نمايش انكار‌كنندگان هولوكاست كه در سال 2012 اجرا شده بود محكوم كرد. بنا به حكم دادگاه كيفري منطقه ليژ بلژيك اين نمايش باعث تحريك و نفرت افكارعمومي عليه جمعيت يهودي شده بود و با توجه به اينكه پرونده شاكي نيز دارد عامل آن زنداني و جريمه مي‌شود.
به گزارش خبرگزاري فرانسه در بلژيك، اريك ليمانس (وكيل شاكي كه اول اكتبر سال 1984، عضو مؤسس جامعه يهود فرانسه، متخصص حقوق اداري و قانون اساسي) از اين كمدين شكايت كرده و دادخواستي عليه وي تنظيم نموده و گفته است: به دليل تحريك نفرت عمومي و انتشار سخنراني‌هاي نفرت‌انگيز عليه يهوديان از او شكايت شده و دادگاه كيفري بلژيك هم آن را تأييد و تصويب كرده است تا دوماه حبس به همراه 9هزار يورو جريمه نقدي بشود همچنين بايد سه ماه حبس جانبي با پرداخت جريمه هم داشته باشد و حكم او براي اعلام عمومي در دو روزنامه كثيرالانتشار بلژيك منتشر شود. او محكوم به انكار هولوكاست و رويزيونيسم (دشمن طبقه كارگر و همدست امپرياليسم) است. ديودونه امبالا امبالا كمدين شناخته‌شده فرانسوي است كه نمايشنامه و تئاترهاي طنز و كميك مختلفي در فرانسه و كشورهاي همجوار برپا مي‌كند و به تفكرات ضد‌صهيونيستي شهرت دارد. او در مارس 2012 در منطقه ليژ واقع در جنوب‌شرقي بلژيك نمايشي برپا كرد كه تحت تعقيب و پيگرد قانوني قرار گرفت و جامعه يهود در بلژيك از وي شكايت كرد. او هم در نمايشنامه‌اي كه يكهزار تماشاگر داشت، توسط پليس دستگير شد. حكم در اول نوامبر سال 2015 به وسيله دادگاه كيفري ليژ بلژيك اجرايي شد كه با اعتراض و مخالفت مواجه شد و به تعويق افتاد.
محكوميت به‌خاطر انكار هولوكاستموارد محكوميت اين بازيگر و طنزپرداز فرانسوي از نظر دادگاه كيفري بلژيك شامل: تحريك به نفرت‌انگيزي و نگاه يهودي‌ستيزانه و تبعيض‌آميز و انتشار تعصبات نژادپرستانه عليه يهوديان است، همچنين تفكرات رويزيونيسم و انكار حقايق تاريخي يعني هولوكاست است كه در قالب طنز و كمدي ارائه مي‌كند. ديودونه قبلاً نيز بارها به بهانه‌هايي از اين دست زنداني و جريمه شده بود، حتي در پي حمله به نشريه فرانسوي «شارلي ابدو» و گروگانگيري در فروشگاهي يهودي در پاريس كه طي آن فردي به نام «آمدي كوليبالي» اقدام به گروگانگيري كرده بود، با درج مطلبي در صفحه فيسبوك خود نوشت: «من احساسي شبيه شارلي كوليبالي دارم.»
صدايي كه در نطفه خفه مي‌شود درباره اين اتفاق دو نكته حائز اهميت است؛ اول اينكه استقبال از ديودونه به عنوان فردي كه تلويزيون فرانسه به او اجازه فعاليت و حضور نمي‌دهد، بسيار زياد است و در اينترنت آثارش بازديد بالايي دارد و اين مسئله نشان‌دهنده آن است كه ديودونه صداي واقعي مردم فرانسه است؛ صدايي كه خيلي جاها به نام قوانين ضديهود در نطفه خفه مي‌شود. دوم آنكه اين كمدين و هنرمند فرانسوي تنها فردي نيست كه اين‌گونه در كشور مهد آزادي بيان به يك قرباني تبديل شده است، پروفسور روژه گارودي رئيس سابق حزب كمونيست فرانسه كه بعدها مسلمان شده بود و از منتقدان فرضيه هولوكاست بود نيز در دهه90 ميلادي به همين شكل مورد حمله و هجمه قرار گرفت. اين درحالي است كه فرانسه مدعي آزادي بيان، گروهك تروريستي منافقان كه 16 هزار قتل در ايران انجام داده را حمايت مي‌كند؛ چنانكه هر سال كنفرانس‌هاي تبليغاتي آنها در پاريس بدون هيچ مشكلي برگزار مي‌شود. مطمئناً نه ديودونه و نه روژه گارودي تنها قربانيان اين مدعيان دروغين نيستند، اما شايد بتوان گفت از مشهورترين و شاخص‌ترين آنها قلمداد مي‌شوند كه براي افكار عمومي شناخته شده هستند. ديودونه به عنوان هنرمند و گارودي به عنوان دانشمند و سياستمدار مشهور مجسمه‌اي شدند از تضادها و دوگانگي‌هاي آشكار دموكراسي غربي. در كنار اينها آزادي پوشش زنان مسلمان نيز سال‌هاست به مقوله نقض آزادي در فرانسه مبدل شده است كه تمام شعارهاي مزورانه آنها را زير سؤال مي‌برد.
سؤال اينجاست كه آيا آزادي و مبناي آزادي بيان فرانسوي تنها به آزادي‌هاي جنسي و غريزي و تخريب و تمسخر اديان معطوف مي‌شود؟! آيا نقد رفتار يا حتي تاريخ يك طبقه خاص كه قدرت و ثروت را به دست دارند شامل آزادي و چارچوب‌هاي آن نيست؟!
