در كشور ما گويا ايمني حرف آخر را ميزند؛ چراكه به دليل رعايت نكردن مسائل ايمني، عدهاي سلامت جسمي و رواني خود را از دست ميدهند تا عدهاي به سودهاي كلان برسند. حوادث حين كار در كشور ما در سال تلفات بسياري را ميگيرد. در اين ميان هنوز آمار مشخص و دقيقي از تعداد مجروحان و صدمهديدگان حوادث كاري وجود ندارد.
روز گذشته يك شركت پيمانكاري با به كارگيري كارگران بعضاً افغان و اتباع بيگانه كارهاي عمراني و لولهگذاري فاضلاب شهري را در حالي انجام ميدهد كه افراد كم سن و سال در اين شغل پراسترس و خطرناك به كار گرفته شدهاند. آنچه در اين ميان توجه عابران را به كارگران جلب كرده، نداشتن تجهيزات ايمني براي كارگران كم سن و سال بود كه با سختي با دستگاه برش آسفالت و دژبر كار ميكردند صداي بالا و لرزش دستگاه كندن آسفالت، اپراتور دستگاه را در معرض انواع و اقسام بيماريها قرار داده بود. در حقيقت انجام كارهاي نامتناسب از يك سو و تهديد سلامت كارگران از سوي ديگر بدون هيچ نظارتي در گوشه و كنار شهر در حال اتفاق افتادن است و كسي هم پاسخگوي اين بينظمي و زيرپا گذاشتن قوانين نيست و نبوده است.گويا دستگاههاي مسئول همچون وزارت كار و ساير نهادها چشم روي عبور از خط قرمز قانون بستهاند تا عدهاي فقط سود به جيب بزنند و عدهاي از جان مايه بگذارند. انجام كار در محيطهاي پر سر و صدا به گفته كارشناسان سبب ميشود تا افراد حاضر در آن محيط به انواع و اقسام بيماريهاي روحي و جسمي مبتلا شوند و پس از گذشت چندين سال كارگران بايد هر چه را كه از كار كردن به دست آوردند هزينه درمان دردهاي خود بكنند البته اگر بشود برخي امراض جسمي و روحي را درمان كرد.
براين اساس لازم است تا متوليان حوزههاي كاري و ايمني در كشور به بحث اول ايمني و بعد كار توجه ويژهاي در عمل داشته باشند نه اينكه تابلوي اين شعار را در محل كار نصب كنند ولي از ايمني خبري نباشد.