مهناز افضلی، بازیگر نام‌آشنای دهه 70 سینما و تلويزیون اولین کسی بود که در دوره زندانی بودن طولانی شهلا جاهد اقدام به ساخت مستندی درباره او کرد و کوشید با کنار هم قرار دادن محتوای جلسات دادگاه ذهن مخاطب را به سمت بی‌گناهی متهم اصلی پرونده و مظلومیت کلی زن در جامعه ایران ارجاع دهد. مستند کارت قرمز باعث شد مخاطبان برخلاف تلاش فیلمساز نگاه منفی‌تری به کاراکتر اصلی فیلم پیدا کنند و در واقع نتیجه، عکس آن چیزی بود که فیلمساز قصد القای آن را داشت. کمتر کسی با دیدن مستند مهناز افضلی با شهلا جاهد همذات‌پنداری می کرد و او را قربانی سنت‌ها و باورهای غلط جامعه در نظر مي‌گرفت. فیلم به طور غیرمستقیم به مسئله قصاص هم نگاهی انتقادی داشت؛ موضوعی که در سال‌های اخیر جزو سوژه‌های جذاب برخی فیلمسازان برای حضور در جشنواره‌های فیلم خارجی است. حتی تلاش چند ساله دستگاه قضایی و هنرمندان برای جلب نظر خانواده مقتول در آن مستند حذف شده بود.
پس از مستند کارت قرمز ماجرای شهلا جاهد و ناصر محمدخانی برای سینما نه تنها جذابیت خود را از دست نداد، بلکه نمونه‌های دیگری تولید شدند که این سوژه را دستمایه خود قرار دادند. «خشم و هیاهو» عنوان فیلمی به کارگردانی هومن سیدی است که در جشنواره فجر سال گذشته جایزه ویژه هیئت داوران را به خود اختصاص داد؛ فیلمی که در آن کاراکتر زن در مظلومیت کامل در مواجهه با جامعه به تصویر درآمده است. اینکه در پایان زن صیغه‌ای همسر مرد را به قتل رسانده یا خیر در هاله‌ای از ابهام باقی می‌ماند و آنچه جا می‌افتد شرایط نابرابر زنان در مقابل مردان در جامعه ایران است. هومن سیدی در یک برنامه تلویزیونی به این اشاره کرد که داستان زندگی ناصر محمدخانی و شهلا جاهد در ساخت فیلم چندان بی‌تأثیر نبوده است.
امسال هم در جشنواره فیلم فجر فیلمی با این موضوع به چشم می‌خورد. این‌بار علی عطشانی، فیلمساز پرحاشیه و نه‌چندان موفق سینمای ایران فیلمی در این‌باره تولید کرده است با نام «یادم تو را فراموش» که در بخش چشم‌انداز جشنواره به نمایش درمی‌آید. با توجه به اینکه وزیر ارشاد اخیراً گفته 10 فیلم ضدارزش از جشنواره امسال کنار گذاشته شده، باید منتظر ماند و دید که این فیلم از چه زاویه‌ای به موضوع محاکمه و اعدام شهلا جاهد پرداخته است.
