پوپوليسم ماشين برقي

اگر دو رئيس‌جمهور داشته باشيم كه يكديگر را در همه چيز و همه جا و هر زمان «متهم» مي‌كنند و اگر هواي آلوده پايتخت مي‌خواهد ركورد قرن را بزند، تنها چيزي كه شما را بيشتر از آن هواي آلوده آزار مي‌دهد، گرفتن عكس يادگاري با ماشين‌هاي برقي است!

احمدي‌نژاد سال‌ها پيش با خودروي برقي عكس يادگاري گرفت، لابد براي اينكه بگويد مي‌خواهد تهران را از لوث وجود ماشين‌هاي دودزا نجات دهد و به مردم تنفس تازه دهد و ايران را سرافراز كند و چه و چه. اما هرگز پاي ماشين‌هاي برقي به خيابان‌ها باز نشد. حالا روحاني هم در روز هواي پاك، همين كار را مي‌كند، هم در راهبرد و هم در روش شبيه رئيس سابق است. با آنكه از او خيلي بدش مي‌آيد و همه كاسه كوزه‌ها را حتي در ماه‌هاي پاياني دولتش سر او مي‌شكند، اما درست مثل او پشت فرمان ماشين برقي مي‌نشيند و گاز مي‌دهد،  بدون دود! او مي‌داند كه چيزي به انتخابات نمانده و نمي‌تواند دست روي دست بگذارد تا با ماشين برقي هيچ عكس يادگاري نداشته باشد. بايد مثل احمدي‌نژاد عمل كرد؛ مثل خود خود او.

پوپوليسم ماشين برقي دودش به چشم ملت ايران مي‌رود. ماشين برقي دود ندارد اما رفتار مسئولان ما حسابي دودزاست! سال‌ها بعد عكس روحاني با ماشين برقي در آرشيو رؤساي جمهور ما در كنار عكس احمدي‌نژاد غبار فراموشي مي‌گيرد اما خيابان‌هاي پايتخت همچنان در دود موتورها و خودروهاي دودزا غرق مي‌شود زيرا نه خودروساز لگن‌ساز ما و نه واردكننده و حتي توليدكننده بنزين و نه حتي دولتي كه از يارانه بنزين سودها مي‌برد و نه بسياري ديگر كه بخشي از مافياي بزرگ خودروهاي بنزيني هستند، همه و همه عملگراهاي واقعي ماشين‌هاي غيربرقي هستند نه پوپوليست‌هاي ماشين‌برقي!