مترجم: احمد رسوليمحققان يك نسخه سنتزي از سلول بنيادي قلبي ارائه كردند. اين سلول‌هاي بنيادي سنتزي مزاياي بيشتري در مقايسه با سلول‌هاي بنيادي طبيعي ارائه مي‌كنند و استفاده از آنها مي‌تواند برخي از خطرات استفاده از درمان‌هاي سلول بنيادي را كاهش دهد. علاوه بر اين، اين سلول‌ها پايداري حفظ (فنوتيپ) بهتري دارند و اين فناوري براي ساير انواع سلول‌هاي بنيادي قابل تعميم است.
چنگ و همكاران او يك ميكروذره تقليدكننده سلول (CMMP) را از پلي(لاكتيك- كو- گليكوليك اسيد) يا PLGA ساختند كه PLGA يك پليمر زيست‌تخير‌پذير و زيست‌سازگار است. اين محققان سپس پروتئين‌هاي عامل رشد را از سلول‌هاي بنيادي قلبي انساني كشت داده شده جدا‌سازي كردند و آنها را به PLGA اضافه نمودند. در نهايت، آنها ذره را با غشاي سلول بنيادي قلبي پوشش دادند.
چنگ مي‌گويد: «ما حامل و پوسته سلول بنيادي را گرفتيم و از آن براي بسته‌بندي ذره زيست‌تخريب‌پذير استفاده نموديم.»
وقتي تست در شرايط برون تني انجام شد، هم CMMP و هم سلول بنيادي قلبي باعث رشد سلول‌هاي عضله قلبي شدند. آنها همچنين CMMP را در يك مدل موش با سابقه سكته قلبي تست كردند و به اين موضوع پي بردند كه توانايي اتصال به بافت قلبي را دارد و در مقايسه با سلول بنيادي قلبي، رشد را بعد از حمله بيشتر تقويت مي‌كند. CMMP به سبب ساختارش نمي‌تواند تكثير يابد كه اين موضوع احتمال شكل‌گيري تومور را كاهش مي‌دهد.
چنگ مي‌گويد كه سلول‌هاي سنتزي تقريباً به همان شيوه كار يك واكسن غير‌فعال‌سازي شده كار مي‌كند و غشاهاي آنها امكان جلوگيري از پاسخ ايمني، اتصال به بافت قلبي و همچنين رهايش عامل‌هاي رشد و بازسازي را فراهم مي‌كنند ولي نمي‌توانند يكديگر را تقويت نمايند. در نتيجه، مزاياي سلول‌هاي بنيادي را بدون ريسك‌هاي آن خواهيم داشت. سلول‌هاي بنيادي سنتزي دوام بسيار بيشتري از سلول‌هاي بنيادي انساني دارند و مي‌توانند شرايط سخت يخ‌زدگي و باز شدن يخ را تحمل نمايند. همچنين، آنها را لزوماً نمي‌بايست از سلول‌هاي خود بيمار به دست آورد و فرآيند ساخت آنها براي هر نوع سلول بنيادي ديگري قابل استفاده است.
محققان معتقدند: ما اميد داريم كه اين موضوع گام اولي به سوي توليد سلول بنيادي حقيقتاً تجاري باشد كه اين امكان را به مردم مي‌دهد تا مزاياي درمان‌هاي سلول بنيادي را در هنگام نياز و بدون هر گونه تأخير زيان‌آور دريافت كنند.
منبع: ساينس ديلي
