کد خبر: 833450
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۵ - ۲۱:۳۹
هنگامي كه وزير امور خارجه كشورمان در كميسيون امنيت ملي مجلس شوراي اسلامي، شجاعانه (اما محرمانه!) گفت: «اشتباه كردم كه...
سيد عبدالله متوليان
هنگامي كه وزير امور خارجه كشورمان در كميسيون امنيت ملي مجلس شوراي اسلامي، شجاعانه (اما محرمانه!) گفت: «اشتباه كردم كه به جان كري اعتماد كردم، او به من قول داده بود كه با اوباما جلوي تمديد تحريم‌هاي ايسا را خواهد گرفت... » بارقه‌اي از اميد در دل مردم روشن شد كه اگر چه بسيار دير ولي گويي چراغ صداقت و سخن گفتن صميمي با مردم در كشور روشن شده است، با خود گفتيم كه كليد تدبير و اميد در حال باز كردن قفل‌هاست.

اما ظاهراً مردم اشتباه كرده بودند، چون رئيس‌جمهور به جاي پذيرفتن واقعيت و حقيقت بدعهدي و فريبكاري امريكايي‌ها در برنامه گفت‌وگوي تلويزيوني مجدداً بر موفق بودن برجام تاكيد كرد و به اين ترتيب مردم دريافتند كه باز شدن قفل اشتباهات تصوري بيش نبوده است. سؤال مردم و صاحب نظران اين است كه ريشه تسلسل اشتباهات مجريان امور چيست و چرا حاضر نيستند اشتباهات خود را بپذيرند. پاسخ به اين سؤال كليدي به وعده‌هاي انتخاباتي رئيس‌جمهور بر مي‌گردد. هنگامي كه رئيس‌جمهور وعده‌هايي به مردم داده كه به هر دليلي امكان تحقق آنها وجود نداشته است، به جاي اذعان به اشتباه بودن وعده‌ها و تلاش براي جبران اين اشتباهات، متأسفانه با اصرار بر درست بودن شعارهاي انتخاباتي خود، در گرداب اشتباهات جديد گرفتار مي‌شود.

براي حل اين مشكل، اولين قفلي كه بايد با كليد تدبير باز شود پاسخگويي به اين سؤال كليدي است كه وعده‌هاي رئيس‌جمهور در كوران تبليغات انتخاباتي سال ۹۲ (به‌ويژه وعده ۱۰۰ روزه حل مشكلات اقتصادي كشور و چرخيدن چرخ‌هاي اقتصاد كشور همراه با چرخ سانتريفيوژ‌ها و... ) بر اساس كدام معيار و مبنا داده شده است.
جناب آقاي روحاني در تبليغات انتخاباتي خود بالغ بر ۴۲۸ وعده و شعار پر طمطراق تبليغاتي در حوزه‌هاي فرهنگي، امنيتي، سياسي، اقتصادي، اجتماعي، ورزشي، علمي و... داده و با اميدوار كردن مردم، نيمي از شركت‌كنندگان در انتخابات را با خود همراه نمود اما هم اينك با گذشت حدود كمتر از چهار سال مي‌توان گفت مردم كماكان چشم به‌راه تحقق وعده‌هاي كارشناسي نشده رئيس‌جمهور مانده‌اند اما خبر و اثري از تحقق وعده‌ها ديده نمي‌شود. واقعيت تلخ و گزنده اين است كه عدم تحقق وعده‌هاي انتخاباتي رئيس‌جمهور، علاوه بر بروز آشفتگي‌هاي اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و امنيتي، موجب نااميدي، بي انگيزگي و بي تفاوتي مردم شده و باعث تخريب ايمان و باورها و اعتقادات مردم نيز مي‌شود.

سر دادن شعارهاي انتخاباتي و وعده‌هاي پوچ، كارشناسي نشده، غيرواقعي و بدون پشتوانه اگر چه اختصاص به يك دوره و انتخابات خاص (اعم از رياست جمهوري و مجلس شوراي اسلامي) ندارد، ليكن بنا به قرائن و شواهد موجود و نظر كارشناسان و صاحب‌نظران، دولت يازدهم ركورددار اينگونه وعده‌هاي غيرعملي و پوچ بوده است. مردم با خود مي‌گويند: بنا بود سفره ما پر نان شود اما سفره نجومي بگيران پر شد؛ بنا بود چرخ اقتصادمان هم مثل چرخ سانتريفيوژ بچرخد؛ چه شد كه ظاهراً هر دو از چرخش بازمانده است. گير كار كجاست؟ چرا نظام ما در امر انتخابات به اين بليه مشترك گرفتار است؟ چرا هر كس براي رسيدن به كرسي‌هاي مجلس شوراي اسلامي و رياست جمهوري، وعده‌هايي به مردم مي‌دهد كه عملا امكان تحقق آنها وجود ندارد؟ چرا نامزدهاي انتخاباتي با وعده‌هاي بدون پشتوانه و پوچ، ايمان و باور مردم را نشانه مي‌گيرند؟ چرا كساني كه بابت وعده‌هاي انتخاباتي خود رأي مردم را به سمت خود جلب مي‌كنند نسبت به ناتواني در تحقق وعده‌ها پاسخگو نبوده و به توجيه مي‌پردازند؟ چرا هيچ نهاد و‌ساز و كاري براي پاسخگو نمودن مسئولان نسبت به وعده‌هاي انتخاباتي، پيش‌بيني نشده است؟ ضمانت اجراي وعده‌هاي انتخاباتي چيست؟

اين سؤالات و دهها سؤال مهم از اين دست وجود دارد كه اگر براي آنها پاسخ روشني پيش‌بيني نشود، دومينوي وعده‌هاي پوچ و كارشناسي نشده در دوره‌هاي آتي، علاوه بر تخريب باورها و اعتقادات مردم، سبب واگرايي ملي و بروز تهديدات امنيتي براي نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران خواهد شد. ناگفته پيداست كه وعده‌هاي كارشناسي نشده و بي مبنا توسط نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري، يكي از عوامل اصلي بروز اختلافات بين قواي سه گانه نيز تلقي مي‌گردد.

مرور اختلافات رؤساي جمهور ادوار گذشته تا كنون با قواي ديگر از اين حقيقت پنهان پرده بر مي‌دارد كه رؤساي جمهور براي پنهان كردن ناتواني خود در تحقق وعده‌هاي داده شده، به جاي اعتراف به اشتباه بودن آن وعده‌ها به راه‌هاي غلط و توجيهات غيرمنطقي روي آورده و همين امر سبب غفلت از انجام مسئوليت‌ها از يك‌سو و بروز اختلاف با ساير قوا از سوي ديگر شده است. بديهي است كه با عدم تحقق وعده‌هاي انتخاباتي و ورود رئيس‌جمهور به ميدان دومينوي اشتباهات توجيهي و بروز اختلافات بين قوا كه سبب آسيب ديدن سرمايه‌هاي اصلي نظام و از دست رفتن فرصت‌هاي ناب خدمت به مردم و نظام و پيشرفت كشور خواهد شد، هزينه ناتواني رئيس‌جمهور را مردم و نظام پرداخته و بار اصلي فشارها روي دوش مردم و رأس نظام خواهد بود. به نظر مي‌رسد علاوه بر ارائه تعريف جامع و مانع از رجل سياسي، يكي ديگر از فوريت‌هاي انتخاباتي كشور اين است كه با ايجاد ساختار مناسب در رأس نظام، هر يك از نامزدهاي انتخابات را نسبت به وعده‌ها و شعارهاي انتخاباتي خود پاسخگو نموده و به اين ترتيب نامزد انتخابات، براي تك تك شعارهاي انتخاباتي خود راهكارهاي عملي همراه با تضامين لازم ارائه كنند.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار