بازگشت كرش به ايران مي‌توانست به معناي پايان يافتن حاشيه‌هاي اخير تيم ملي باشد. سرمربي تيم ملي با عدم پذيرش استعفايش برگشته تا با فدراسيون براي سركوب حاشيه‌ها به توافقاتي برسد. اما درست در شرايطي كه همه انتظار روزهاي آرامي را مي‌كشند، انتشار مصاحبه تند و تيز كرش عليه برانكو نشان داد اين داستان سر دراز دارد.
برانكو به من حسادت ميكندكرش برگشت اما با توپ پر. سكوت او در بازگشت، در واقع آرامش قبل از طوفان بود. مسئله‌اي كه صحبت‌هاي تند و تيز او عليه سرمربي پرسپوليس به خوبي آن را ثابت مي‌كند و به وضوح نشان مي‌دهد شمشيرش را عليه برانكو از رو بسته است: «برانكو حسود است و نيم‌نگاهي به موقعيت من دارد. قبل از استعفاي من به برانكو قول داده‌اند كه به تيم ملي بيايد! اما چون به نوعي از اين اتفاق نااميد شده اين توهين‌ها را انجام داده است. برانكو نمي‌تواند به خاطر اشتباهش من را سرزنش كند چون اين جريان را خودش ساخته و هر كسي تاوان اشتباه خود را پس مي‌دهد. من نمي‌دانم او چرا اين كارها را انجام مي‌دهد؟ اما مطمئناً بايد حرفه‌اي‌تر رفتار كند. تاج به من گفت برانكو حق ندارد چنين رفتاري داشته باشد و نمي‌تواند برنامه تيم ملي را تغيير داده يا به آن اعتراض كند. حالا اگر فدراسيون قدرت ندارد با برانكو برخورد كند مقصر من نيستم. من چه كاري مي‌توانم انجام دهم؟ هدف من آماده كردن تيم ملي در راه جام جهاني است كه كار بسيار سختي است. به خصوص با مشكلات و تحريم‌هايي كه روبه‌رو هستيم و حتي نمي‌توانيم بازي دوستانه انجام دهيم. ما حتي پول برگزاري بازي دوستانه را هم نداريم اما با اين مشكلات نيازي به دشمنان بيروني نيست.»
به تيم ملي چشم دارم اما از تلويزيونبرانكو اگر چه ابتدا و بعد از پيروزي تيمش برابر سايپا وقتي نظرش را در خصوص صحبت‌هاي كرش و اينكه او را حسود خطاب كرده پرسيدند، گفت: «نه از حرف‌هاي كرش ناراحت مي‌شوم و نه علاقه‌اي دارم كه بدانم چه گفته است اما از شما ناراحت مي‌شوم كه اين سؤالات را مطرح مي‌كنيد من تمام تمركزم روي تيمم است.» اما در حاشيه تمرين روز گذشته تيمش با گفتن اينكه خيال همه راحت باشد، من با پرسپوليس قرارداد دارم، آب پاكي را روي دست كرش ريخت كه نگاهي به جايگاه او ندارد: «جاي هيچ نگراني نيست، من يك‌سال و نيم ديگر با پرسپوليس قرارداد دارم، اين قرارداد را سال گذشته امضا كردم و از وقتي كه با پرسپوليس در تمرين مي‌گذرانم لذت مي‌برم و از كاري كه در اينجا انجام مي‌دهم، خوشحال هستم. من به تيم ملي نگاه مي‌كنم اما از طريق تلويزيون! البته، بالاخره يك‌نفر به‌جاي كرش سرمربي تيم ملي مي‌شود، شايد هم هيچ كس نشود! ولي سرانجام كه يك نفر بايد به جاي او بيايد. همان‌طور كه بعد از من قلعه‌نويي، دايي، قطبي و كرش سرمربي تيم ملي شدند، ولي خيال همه راحت، من با پرسپوليس قرارداد دارم و تكرار مي‌كنم كه از حضور در اين تيم خوشحالم و نگاهي به جايگاه هيچ كس ندارم.»
سكوت وزارتبرخلاف فدراسيون كه در پي آخرين استعفاي كرش كه البته جدي‌ترين استعفا نيز بود، دست و پايش را گم كرد، وزارت اما اين بار موضع آرامي گرفته و صراحتاً از سرمربي تيم ملي دفاع نمي‌كند. وزير ورزش و جوانان هم وقتي در خصوص استعفاي كرش از او پرسيده مي‌شود، كاملاً خونسردانه و در جمله‌اي كوتاه به بيان اينكه: «بعداً در خصوص استعفاي كرش صحبت مي‌كنم.» بسنده مي‌كند. اين شايد بدان معنا باشد كه وزير جديد نمي‌خواهد مثل فدراسيون خيلي آتش اين مسئله را داغ كرده و سفت و سخت پيگير آن باشد و سعي دارد با بي‌تفاوتي، جو را آرام كرده و نشان دهد كه اين مسئله آنقدرها هم كه به نظر مي‌رسد اهميت ندارد. هرچند كه اين گونه موضع‌گيري آن هم وقتي فدراسيون به شدت به تكاپو افتاده، مي‌تواند اندكي هم كه شده جو را تلطيف كند. هر چند كه سكوت صرف هم نمي‌تواند جواب دهد و وزارت بايد گامي در اين راستا بردارد. اما با انديشه‌اي حساب شده تا اوضاع را آرامتر كند نه متشنج‌تر از آنچه كه امروز شاهد آن هستيم.
اختلافات ريشه‌اي نيستبه رغم موضع‌گيري تند و تيز كرش، برانكو در آرامش كامل پاسخ سرمربي تيم ملي را مي‌دهد و به او مي‌گويد كه در پي بازگشت به تيم ملي نيست. حداقل نه الان. اين مي‌تواند نشانگر آن باشد كه اوضاع آنقدرها هم كه به نظر مي‌رسد بد نيست و كدورت‌ها نه ريشه‌اي كه بسيار سطحي هستند و ناشي از يك عصبانيت آني است. اين مي‌تواند خوشحال‌كننده باشد. چراكه كدورت‌هاي سطحي را مي‌توان در جلساتي كوتاه بلند و در نشستن دور يك ميز حل و فصل كرد. چيزي كه نياز آن بيش از هر زمان ديگري احساس مي‌شود. در واقع شايد همه اين مشكلات خيلي پيشتر حل مي‌شد، اگر فدراسيون برنامه‌اي براي برگزاري جلساتي با حضور مربيان تيم‌هاي باشگاهي با كرش ترتيب مي‌داد. مربياني كه در محدوده فني حرف يكديگر را بهتر مي‌فهمند تا زماني كه تريبوني دستشان مي‌آيد براي نشان دادن اعتراض‌هايي كه گاه مي‌تواند به حاشيه‌هايي جنجالي تبديل شود. اما آيا فدراسيون سرانجام به برگزاري اين جلسه رضايت مي‌دهد؟ جلسه‌اي كه همواره اينطور به نظر مي‌رسد كه كرش خواهان برپايي آن نيست، اما فدراسيون نيز هرگز گامي در برگزاري آن برنداشته است. حال آنكه اين مي‌تواند ساده‌ترين راه براي حل مشكلات فعلي باشد.
