محمدکاظم کاظمي، شاعر افغانستاني و دبير جشنواره شعر فجر درباره راهکارهاي گسترش روابط فرهنگي و ادبي ميان کشورهاي فارسي زبان گفت: مهم‌ترين راه ايجاد شناخت در مردم نسبت به مشترکات فرهنگي و ادبي و هنري بين کشورهاي فارسي زبان است، چراکه بسياري از مردم نسبت به زمينه‌هاي فرهنگي و ادبي مشترک بين اين کشورها بي‌اطلاع هستند و قطعاً زماني که از اين مهم مطلع شوند، ناخودآگاه به سمت آنها ترغيب خواهند شد.
وي ادامه داد: ما بايد موانع ارتباطي فرهنگي و ادبي ميان کشورهاي فارسي زبان را از بين ببريم و از آنجايي که همزباني، همدلي مي‌آورد، مردم خود به خود به سمت يکديگر جذب شده و به قطع ارتباط ميان انديشمندان کشورهاي فارسي زبان هم برقرار خواهد شد. دبير يازدهمين جشنواره شعر فجر با بيان اينکه استفاده از ادبيات و انتشار آثار ادبي نويسندگان فارسي زبان در کشورهاي همزبان از ديگر را‌ه‌هاي گسترش روابط فرهنگي و ادبي به شمار مي‌رود، اظهار داشت: بايد آثار نويسندگان مختلف فارسي‌زبان را بين ملت‌هاي مختلفي که زبان فارسي دارند، منتشر کنيم، چراکه اين کار براي مردم جاذبه‌هاي فراواني دارد به خصوص اگر آنها، آثار شعر و رمان و داستان باشند.
کاظمي در ادامه سخنان خود بيان داشت: بايد رفت و آمدهاي زيادي بين کشورهاي فارسي‌زبان صورت بگيرد و دانشمندان و پژوهشگران فرهنگي و ادبي براي تقويت جنبه‌هاي عملي اين حوزه با يکديگر ارتباط داشته باشند و در حقيقت جهانگردي‌هايي در حوزه هنر، ادبيات و مشترکات فرهنگي برگزار شود. وي با اشاره به نقش شاعران به خصوص بيدل دهلوي در گسترش پيوند زباني و تاريخي بين کشورهاي فارسي‌زبان گفت: قطعاً وقتي با آثار شاعران فارسي زباني که خارج از مرزهاي ايران بودند، آشنا مي‌شويم، در وهله اول به نقش زبان فارسي در آن قلمرو پي خواهيم برد و با واژگان فارسي که در ساير کشورهاي فارسي زبان، وجود داشته، آشنا خواهيم شد، بيدل نيز در اين زمينه نقش مهمي را ايفا کرده و برگزاري مراسم‌هايي مانند «عرس بيدل» مي‌تواند به معرفي نقش وي در اين زمينه کمک کند. وي درباره برپايي چهارمين کنگره «عرس بيدل» تصريح کرد: در دو دوره از اين کنگره حضور داشتم و بايد بگويم که اين کنگره محل تلاقي اهالي فرهنگي و هنر در حول محور بيدل است، چراکه که بسياري از بيدل‌شناسان و بيدل‌پژوهان در اين کنگره حضور دارند، با اين حال متأسفانه «عرس بيدل» تنها با برگزاري کنگره به کار خود پايان مي‌دهد و ما هنوز يک نسخه قابل اعتماد از غزليات بيدل نداريم، در حالي که اين اولين کار در حوزه بيدل‌شناسي و بيدل‌پژوهي محسوب مي‌شود.
