باور كنيد ميتوانيم، خداوند باريتعالي همه نعمتهاي بيكران خود را بهسوي ما روان داشته، اما غفلت ما مانعي شده است تا نتوانيم آنها را بهطور كامل رؤيت کنیم و از آن بهخوبي بهرهمند شويم. فكر ميكنيم تنها مرغ همسايه است كه ميتواند غاز باشد! اما اين ظاهر امر است و باطن چيز ديگري را نشان ميدهد. پرندگان طلايي نعمات بر فراز اين آبوخاك در پرواز و آمادهاند تا باندي براي فرود روي شانههايمان برايشان بگستريم. ما ميتوانيم يگانه ملت موفق و خوشبخت جهان باشيم زيرا خداوند توانا يگانه يار و ياور ماست و نعمتهاي بيكران را به گستردگي آسمانهايش در اختيار ما قرار داده است. نيمنگاهي به اطراف خود بيندازيم تا وجود اينهمه مكنت را بيشتر ببينيم. به ظواهر امر در دنياي فاني توجه نكنيم كه باطني بس آلوده دارد، اينجا و در اين سرزمين مقدس همه همديگر را ميشناسند و به هم عشق ميورزند، آنچه به هم و با هم ميگويند از دلها برميخيزد و لاجرم بر قلبها مينشيند. نيازي نيست از غرب تقليد كنيم بلكه بهتر است مرغ مقلد را در وجود خود كشته و آنچه ميخواهيم در دين و آيين الهي خود جستوجو نماييم. كتاب آسماني ما مصحفي منحصربهفرد است كه ميتواند عالمي را از خسران و تباهي برهاند. هر آنچه گمكرده باشيم را ميشود در آيات آسماني آن جستوجو كرد. ميتوان با تكيه بر آيين الهي ساطعشده از آن تكيه كرد و در پناه هردوي آنها راه رستگاري در فاني و باقي را به چنگ آورد. باور كنيد كسري من و شما عدم شناختمان از آييني است كه به ما هديه شده اما به ديده بصيرت به آن نمينگريم. عزمها را راسخ كنيم و دستها را بر زانو گرفته از جا برخيزيم و بدانيم آنكه پشتيبان ماست، خواهان رستگاري بندگان خود در دوجهان است.
پله اول در نردبان دنياي فاني گذاشتهشده كه اگر ميخواهيم مسير صعود را طي كنيم نياز است كه پاي خود را بر آن نهاده و مطمئن باشيم خداوند باريتعالي در انتظار همت ماست كه قدم اول را محكم برداشته و ياريمان كند تا بتوانيم قدمهاي بعدي را استوارتر برداريم. همانگونه كه به خود اعتماد ميكنيم به ديگر همميهنان خود نيز احترام گذاشته و براي عقايد مثبت و ايدهآل آنها ارزش قائل شويم، سپاسگزار كساني باشيم كه همه داشتههاي خود را در سبد اخلاص ميگذارند تا فداي آسايش ديگران كنند، همچون نوجوانان و جوانان رشيد و سرفراز كه اينچنين كردند و توانستند دين و آيين و سرزمين را از چنگال مزدوران درآورده و از هجوم بيگانگان در امان نگهدارند. براي يكديگر احترام و ارزش قائل شويم چون همگي ميتوانيم آن باشيم كه خداوند ميخواهد. باور كنيد ما نسل ديگري هستيم كه حتي در عصر معصومان(ع) هم چنين خصايصي بين جامعه وجود نداشت. بپذيريد نظركردهايم و بايد از اين فرصتهاي طلايي كه خداوند متعال به ما ارزاني داشته، نهايت بهرهبرداري را بنماييم. انفاق به ديگران از راههايي است كه ميتواند روح ما را شكوفا كند. به نخبههاي خود احترام گذاشته و قهرمانان و مدالآوران مسابقات جهاني را ارج نهيم. بدانيم آنهايي كه به مسابقات جهاني قرآن رفته و بااينكه عربزبان نيستند معالوصف كسب افتخار ميكنند و برميگردند، از وجود ما هستند بنابراين همچون گذشتههاي نهچندان دور برايشان طاق نصرت بسته و بر دوشمان بنشانيم و در شهر و محله بگردانيم. دانشمندان جوانمان را كه در گوشه و كنار دنيا ساكن شدهاند بهسوي خود بطلبيم و اين كاري است كه در همه دنيا انجام ميدهند، آنها نهتنها براي نامآوران خود ارزش قائلند بلكه با نشان دادن در باغ سبزهايي به جوانان نخبه كشورهاي ديگر درهاي بهشت فاني و دنيوي را به روي آنها بازكرده و ضمن سوءاستفاده از تواناييشان مسير سراب را به آنها نشان ميدهند و از الهيات دورشان ميسازند. واضح است «ان اكرمكم عندالله اتقاكم» بنابراين آنكه توانسته مقامي علمي، آموزش، هنري و ورزشي در دنيا كسب نمايد، حق دارد تكريم بيشتري طلب كند و نيازمند و استحقاق دريافت امكاناتي همچون شغل خوب، درآمد مناسب، امكانات زندگي و رفاه نسبي را دارد. بايد اين نيازها را همراه با تسهيلات و وامهاي اداره شده جهت نامآوران فراهم و از آنها خواست كه قدم بر چشم ملت گذاشته و بهسوي وطن رجعت نمايند تا ملت از وجودشان بهرهمند شوند. كمي به خود آييم و در برابر اينهمه نعمت و ثروت خدايناكرده بيتفاوت نباشيم.
*روزنامهنگار پيشكسوت