نخستين آيين «اوج‌هنر» امروز 19 دي‌ماه، قرار است از ربع قرن تلاش گلعلي بابايي در ثبت تاريخ دفاع مقدس تجليل کند. مرتضي سرهنگي، مدير دفتر ادبيات پايداري حوزه هنري درباره شخصيت گلعلي بابايي و تلاشش در عرصه خاطره‌نويسي دفاع مقدس گفت: جنگ ميدان واقعيت‌هاست و بهترين کسي که مي‌تواند آن را توصيف کند، کسي است که در اين ميدان حضور داشته است. گلعلي بابايي يکي از اين افراد است. گلعلي بابايي سربازي است که جنگش را کامل کرده است. سربازي که جنگش را نمي‌نويسد، آن را ناقص رها کرده است، اما رزمنده‌اي که بعد از آنکه در ميدان نبرد جنگش را انجام مي‌دهد و زنده مي‌ماند و برمي‌گردد، قلم و کاغذ برمي‌دارد و مي‌نويسد که در جبهه‌هاي جنگ چه گذشته، اوست که جنگش را کامل کرده است. او به مردم مي‌گويد که زماني سرباز بودم، الان هم يک سرباز فرهنگي هستم که مي‌نويسم چه اتفاقاتي در جبهه افتاده است.
بابايي و بهزاد مبدع لشکرنويسي بودندمدير دفتر ادبيات پايداري حوزه هنري با اشاره به حضور گلعلي بابايي در لشکر 27 محمد رسول‌الله(ص) تصريح کرد: لشکر 27 اين اقبال را دارد که کساني مثل گلعلي بابايي و همکارش حسين بهزاد بخشي از چهره اين لشکر را در «ضربت متقابل» و «همپاي صاعقه» نشان دادند. در واقع اينها مبدع لشکرنويسي بودند. بعد بابايي رفت به سمت گردان‌ها. جنگ ما جنگ گردان‌ها بود. اين کارها در لشکرهاي ديگر صورت نمي‌گيرد، در حالي که لشکرهاي ما به اين نياز دارند که تجربه‌هاي نظامي را که به قيمت گراني به دست آمده به يکديگر منتقل کنند.
ادبيات جنگ را يک سرباز مي‌نويسد نه اديب و نه مورخسرهنگي گفت: در دنيا علمي با عنوان جنگ‌شناسي داريم. نوشتن بعد از جنگ‌ها در دنيا سنت است. جنگ‌ها که تمام مي‌شود، سربازها و کساني که در جنگ بودند يک خط مي‌آيند عقب و اين نويسنده‌ها هستند که جلو مي‌روند. جنس گلعلي بابايي طوري بود که هم اين تغييرات را حس کرد و هم بعد از جنگ در خط مقدم ماند. جنگ ميدان واقعيت‌هاست. طرح چيزهايي که در جنگ وجود نداشته ممکن نيست و اين نثري مي‌خواهد که ساده باشد. البته ساده با سطحي فرق مي‌کند. متن بابايي ساده، روشن و همه فهم است. وقتي گلعلي مي‌نويسد، دقيقاً نثر يک سرباز است. ادبيات جنگ را يک سرباز مي‌نويسد. نه اديب و نه مورخ، چراکه آنها در جنگ حضور نداشتند.
اين نويسنده درباره جنس ادبيات و نوع نگارش گلعلي بابايي نيز گفت: نوشته‌هاي بابايي مستندنگاري است که حاصل يک پختگي است. اين پختگي نتيجه جنگ است. از طرفي نوشتن مستندنگاري خلاقيت مي‌خواهد و بابايي اين خلاقيت را دارد. هم خاطره‌نويسي کرده، هم زندگينامه نوشته است. هم لشکرنويسي کرده و هم گردان‌نويسي و در واقع گونه‌هاي مختلف ادبي جنگ را تجربه کرده است. نثر بابايي نثر گفتاري است. در کار ادبيات جنگ هر چقدر نثر نوشتاري به نثر گفتاري نزديک شود، بهتر است، چراکه مخاطب بايد باور کند که چيزي جز حقيقت نمي‌خواند. اگر غير از اين باشد، شکست مي‌خورد، چراکه ادبيات جنگ به خاطر مردم نوشته مي‌شود. خيلي از جنگ‌ها به خاطر مرزها اتفاق مي‌افتد، اما ادبيات و هنر جنگ بي‌مرز است، چراکه حرف از انسان است و ادبيات انساني مرز ندارد. ادبيات جنگ همدمي غير از انسان ندارد. در همه جاي دنيا ادبيات جنگ را توده مردم مي‌خوانند، به اين خاطر که مردم ديگر مي‌خواهند بدانند کساني مثل خودشان در شرايط سختي مثل جنگ چگونه دوام آورده‌اند.
جنگ براي بابايي تمام نشده، تنها شکلش عوض شدهسرهنگي با بيان اينکه گلعلي بابايي هيچ‌گاه اهل اغراق و مبالغه در بيان تاريخ جنگ نبوده است، افزود: بابايي جنگ را درک کرده و براي همين رهايش نکرده است. جنگ براي بابايي تمام نشده، تنها شکلش عوض شده است. جنگ دو نوع دستور زبان دارد؛ يک دستور زبان براي عصر جنگ که تبليغي، حماسي و شورانگيز است. در همه جاي دنيا هم اين ادبيات وجود دارد، چرا که مردم بايد براي دفاع آگاهي پيدا کنند، در شرايط سخت دوام بياورند و براي جنگ تهييج شوند، اما دستور زبان عصر بعد از جنگ تعقلي است؛ چيزي که بابايي در کتاب‌هايش دارد. وي در پايان گفت: گلعلي بابايي شخصيت دوست داشتني ، دلپذير و فروشنده يک کالاي خيلي خوب است که من از مشتريانش هستم.
