17 ديماه هر سال يادآور سالروز درگذشت جهان پهلوان تختي است، پهلواني كه اسطوره پهلواني و جوانمردي بود و با وجود اينكه چندين طلاي المپيك و جهان را در كارنامهاش دارد، اما نه اين مدالها كه اخلاق و مردمدارياش سبب شد تا نامش در ورزش كشورمان ماندگار شود. به همين بهانه در گفتوگو با محمدابراهيم سيفپور، دارنده نشان برنز بازيهاي المپيک 1960 و برنده دو نشان طلاي 1961 و 1965 و يک نقره 1963مسابقات جهاني كه از همدورههاي مرحوم تختي است، درباره اسطوره ورزش ايران و جاي خالياش در اين روزها صحبت كردهايم.
زياد در اين باره صحبت شده است، اما هرچه از خوبي هست، در ايشان بود و چند دوره از مسابقات با مرحوم تختي بودم. در المپيك 1961 توكيو، بيشتر بچهها مثل حبيبي و مهديزاده بد آوردند و من و تختي طلا گرفتيم و تيم ايران قهرمان شد و اين خاطره خوبي بود از مسابقاتي كه همراه آقا تختي رفته بودم، برايم به يادگار مانده و وي مرا راهنمايي ميكرد و باعث شد تا اول شوم. البته وي وقتي ديد بقيه بچهها نتيجه نگرفتند خيلي آشفته شد.
برخورد خيلي خوبي با كشتيگيران جوان داشت و همواره آنها را تشويق ميكرد و اگر كاري داشتند سعي ميكرد، انجام دهد. آقا تختي همواره نسبت به همه حسن نيت داشت، نسبت به مليپوشان و بيشتر نسبت به مردم حسننيت داشت. گذشت زيادي داشت. دنبال كارهاي مردم ميرفت و اگر گير و گرفتاري داشتند آن را برطرف ميكرد. هرچه بگويند كم بوده است، هميشه از تيم و بچهها پشتيباني ميكرد و هميشه وقتي با فدراسيون درگير ميشد به خاطر بچهها بود و اينكه حق و حقوق مليپوشان را از فدراسيون بگيرد. به كشتيگيران توصيه ميكرد سالم زندگي كنند.
چند تا شديم رفتيم بازار و مردم خيلي استقبال كردند و خيلي محبت كردند و كمك كردند و آقا تختي با چند تا از بچهها به بوئينزهرا رفتند و به خيريهاي دادند تا كارهايي كه لازم است، انجام شود. اصلاً انتظار نداشتم كه مردم اينطور استقبال كنند و هر مغازهاي ميرفتيم داخل يك لنگ مردم كمكهايشان را ميريختند. منشأ اين كمكها آقا تختي بود و مردم به اين خاطر كمك ميكردند و ما هم دنبالهروي ايشان بوديم.
همه آقا تختي را دوست داشتند، به خصوص بين روسها خيلي محبوب بود و يكي چيزي كه آقا تختي داشت محبتش به دل همه نشسته بود. روابط عمومياش خوب بود و همه دوستش داشتند و با وجود اينكه قهرمان بود، اما چون خارجيها ميدانستند در قيد و بند غرور و ديگر چيزها نيست، بين آنها هم محبوب بود.
كشتي همواره در جوانمردي و پهلواني زبانزد بوده است و انسانيت و گذشت الان هم هست تقريباً اما كم شده است. قديم خانوادهها بچههايشان را به كشتي ميفرستادند، اما امروز ديگر خبري از آن علاقه قبلي نيست و الان نگاه ميكنيد، ميبينيد كه گرفتار هستند و وضع مردم طوري است كه نميتوانند و با توجه به مشكلاتي كه به وجود آمده ديگر آن رغبت قبلي و شور و اشتياق نيست.
نسل قديم با عشق و علاقه روي تشك مبارزه ميكرد و به خاطر پول نبود. آن موقع پولي به ما نميدادند و همين علاقه بود كه باعث ميشد نسل قديم ماندگار شود، تمريناتمان منظم بود و سالم زندگي ميكرديم.
توصيهام به قهرمانان اين است كه از مسائل منفي كه روي روند ورزششان تأثير ميگذارد، دوري كنند. از دارو و دوپينگ براي رسيدن به موفقيت استفاده نكنند. در گذشته در يك تيم هشت تا كشتيگير بوديم، من و آقاي مهديزاده، آقاي حبيبي، آقا تختي و... و اين تيم در مسابقات مختلف كه شركت ميكرد روي هم 40 تا مدال ميآورد، اما الان يك تيم كشتي سه تا مدال هم نميآورد. به خاطر اينكه قهرمان شوند دنبال قرص و دارو نروند و خودشان را با ورزش قوي كنند. استفاده از قرصها و آمپولهاي غيرمجاز باعث ميشود تا كشتيگير سلامتياش را هم از دست بدهد.
تا حالا بين كشتيگيران نسل امروز كسي را نديدهام كه در مرام و جوانمردي مانند آقا تختي و نسل قديم باشد. خدا كند معجزه شود و دو، سه نفر مثل آقا تختي در ورزش ايران بيايد و تنها با معجزه تختي تكرار ميشود.