وي در آغاز درباره مشاوره‌هايي که به کارگردان معماي شاه ارائه کرده، گفت: از آغاز فيلمبرداري سکانس‌هاي مربوط به آيت‌الله طالقاني، معمولاً براي اطمينان از صحت و سقم تاريخي اين سکانس‌ها، در محل لوکيشن فيلمبرداري معماي شاه حضور داشتم و ديدگاه‌هاي خود را در اين‌باره به کارگردان منتقل مي‌کردم.
واقعيت اين است که ايشان و دوستان‌شان هم در اغلب اين موارد، نظرات بنده را اعمال و سکانس‌ها را بر مبناي آن فيلمبرداري مي‌كردند. بنابراين مي‌توان گفت که معماي شاه در حد مقدورات نمايشي، در بازنمايي زندگي سياسي و مبارزاتي آيت‌الله طالقاني موفق عمل کرده که در اين ميان، بازي روان و هنرمندانه آقاي علي دهکردي در نقش پدرم، شايان تقدير است.
وي درباره سکانس سيلي زدن به صورت سرکرده مأموران توسط آيت‌الله طالقاني در جريان پناه دادن ايشان به شهيد نواب صفوي در پاييز 1334 اظهار داشت: واقعه اين سکانس در برابر چشمان خود بنده اتفاق افتاد و علت آن هم عصبانيت شديد پدرم از شکستن در منزل ما در محله قلعه وزير و نيز بالا آمدن عده‌اي از مأموران از ديوار منزل و همچنين زيرورو کردن اثاث خانه و کمدهاي دختران بود. اصلاً اين ماجرا در منزل ما اتفاق افتاد و خانم اعظم طالقاني در آنجا نبودند که بخواهند درباره چيزي که نديده‌اند، اظهارنظر کنند.
طالقاني درباره ادعاي اعظم طالقاني مبني بر جويا شدن ماجرا از حضار در آن واقعه گفت: در هنگام روي دادن آن واقعه، مرحومه مادرم حضور داشت که الان در قيد حيات نيستند و طبعاً اعظم نمي‌توانسته ماجرا را از ايشان جويا شود. خواهرانم مريم و وحيده بودند که اساساً با ايشان ارتباط خوبي ندارند که بخواهند به پرسش‌هاي ايشان در اين‌باره جواب بدهند، مجتبي هم که در آن دوران کودک بود و هم‌اينک هم در خارج از کشور به سر مي‌برد و بعيد مي‌دانم ايشان با او در تماس باشد. حسين هم که خودش شاهد ماجرا بوده و بعيد است ماجرا را به گونه واژگونه براي ايشان روايت کرده باشد!
وي درباره بخش ديگري از اظهارنظر اعظم طالقاني مبني بر اينکه «با نشان دادن تصاوير سيگار کشيدن آيت‌الله، نه نقش پدرم در انقلاب کمرنگ مي‌شود و نه چهره او مخدوش مي‌شود»، گفت: حالا چه کسي ادعا کرده که با نشان دادن سيگار کشيدن پدر، قرار است چهره و نقش ايشان در انقلاب مخدوش شود؟ تنها در اين سريال تلاش شده که نقش پدر، طبيعي و مبتني بر اسناد و شواهد ساخته شود که سيگار کشيدن ايشان هم بر همين مبنا در سريال آورده شده است.
فرزند آيت‌الله طالقاني با رد ادعاي اعظم طالقاني مبني بر ترک سيگار آيت‌الله پس از انقلاب گفت: اتفاقاً در دوران پس از آزادي، سيگارهاي ايشان را من مي‌خريدم! اگر اعظم خانم تنها مروري بر عکس‌هايي که از اعضاي خانواده جمع کرده است، بيندازد، متوجه مي‌شود که اتفاقاً ايشان نه در خلوت، بلکه در حضور اعضاي شوراي انقلاب، اعضاي دولت موقت و حتي در حاشيه مجامع و اجتماعات مردمي هم، سيگارشان را مي‌کشيدند و اين امر تنها به ساعات تنهايي ايشان منحصر نمي‌شد.
وي در ادامه با رد بخش ديگري از اظهارات اعظم طالقاني مبني بر اينکه «نمي‌دانم چطور وقتي به قسمت‌هاي زندان رفتن پدرم اشاره مي‌کنند، آيت‌الله منتظري را نشان نمي‌دهند»، گفت: اصولاً مبارزات آيت‌الله طالقاني از سال 1318 و در اعتراض به کشف حجاب رضاخاني آغاز مي‌شود در حالي که آيت‌الله منتظري همراه با مرحوم امام و از سال 42 به عرصه مبارزات آمد. يعني چه که هر وقت قسمت‌هاي زندان رفتن پدرم را نشان مي‌دهند، بايد دستگيري‌هاي آقاي منتظري را هم نشان بدهند؟ در بخش زيادي از بازه زماني مبارزات پدر، آقاي منتظري اصلاً در اين عرصه حضور نداشت! ايشان تنها در دوره دستگيري سال 54 و در دوره کوتاهي، با پدر در زندان اوين بود. تازه در بخشي از اين دوره از زندان، پدر به بهداري زندان منتقل شد و در کنار آقاي منتظري نبود. بنابراين ادعاي اعظم، فاقد منطق و پشتوانه تاريخي است.
