وقتی شنیدیم سنای امریكا طرح تمدید تحریم‌های ایران را با ۹۹ رأی موافق، بدون حتی یك رأی مخالف تصویب كرده، گفتیم بابا دمتون‌گرم! چه اتحادی! احسنت! ركورد مجلس ما را در تصویب برجام شكاندید. فقط جسارتاً خیلی دلمان می‌خواهد بدانیم مدت زمان تصویب طرح چقدر بوده؟! یك وقت ركورد ۲۰ دقیقه ما را نزده باشید كه آن وقت دیگر نمی‌توانیم سرمان را بالا بگیریم.
از این حرف‌ها كه بگذریم، باید بگوییم كه تا اوباما را داریم، غم نداریم. او قول داده بود كه هر گونه تمدید تحریم در سنا را «وتو» می‌كند! این بود كه خیالمان راحت شد و گفتیم نیازی نیست غصه بخوریم، وگرنه با پرخوری‌های قبلی در غصه خوری، دلدرد می‌گیریم. خلاصه در همین اوهام به سر می‌بردیم كه گفتند: اوباما «وتو» نكرد!
حالا واكنش برخی از چهره‌ها را در ایران ببینید.
(البته برخی چهره‌ها به دلایل شخصی شطرنجی شده‌اند!)
چهره اول: با همان لباس‌های راحتی كه موقع بازی‌های جام جهانی پوشیده بود و با همان ژست، نگاهش روی صفحه مانیتور ماسیده ولی این بار لبخند نمی‌زند و هر چند دقیقه یك بار می‌پرسد: یعنی همین اوباما كه باهوش و مؤدب بود؟ خدای من؛ چطور ممكنه؟! الآن شماره‌شو بلاك می‌كنم كه بفهمه با كی طرفه!
چهره دوم: در بالكن محل كارش ایستاده است و خاطرات گذشته را مرور می‌كند: قدم زدن‌ها... دست دادن را بگو... اون جلسه‌های مشترك...
آه... جان! تو مگه به من قول نداده بودی؟ یعنی همش دروغ بود؟... آه...جان... پاهام سست شدن... دوباره نیاز به ویلچر دارم...
چهره سوم: در حالی كه به تندیس ماله طلایی‌اش نگاه می‌كند، می‌گوید: ای بابا... نكنه این همه ایمیل رو اشتباهی برای یكی دیگه فرستادم... خودكاره چی؟ یعنی اونم به یكی دیگه خورد؟! این همه هشدار و تهدید... آیا اینها كافی نبود؟ حالا اینهمه(!) تهدید به كنار، یعنی تندیس ماله طلایی من رو هم ندیدن؟ عكسای سلفی چی؟ هدایای گرانبها چی؟ این دوتای آخری رو كه دیگه در راستای همبستگی با ملت شریف امریكا انجام دادم.... حیف!
چهره چهارم (آقای سخنور): روبه روی انبوه خبرنگاران ایستاده. با لبخند و چشم در چشم آنها می‌گوید: البته كه آقای اوباما وتو میكنن... كی گفته نكرده؟ ایشون این حرفارو فقط برای رضایت افكار عمومی امریكا گفته؛ وگرنه اینكه امضا نكرده، ولی اجازه داده تبدیل به قانون بشه، این خودش یعنی یه موفقیت بزرگ... این یعنی اینكه هنوز دلش با ماست... و بالاخره یه جایی وتو میكنه...!
چهره پنجم (آقای قشنگ بیان): روی تخت دراز كشیده و به پرچم امریكا كه به دیوار اتاقش نصب است خیره شده... هر چند دقیقه یك‌بار، جیغ می‌زند و به زیر پتو می‌رود. وی معتقد است اوباما اصلیتش امریكایی نیست... وگرنه یك امریكایی، هیچ وقت قولش را فراموش نمی‌كند! ما باید وفای به عهد را از امریكایی‌ها یاد بگیریم.
لازم به ذكر است كه افراد نامبرده وضعیت جسمی و روحی خوبی ندارند. از شما استدعا داریم برای سلامتی‌شان دعا كنید.
