متوليان مبارزه با جنگ نرم چه مي‌کنند؟

هفته بسيج فرا رسيد. نمي‌شود فداکاري بسيجي‌ها را در دوران دفاع مقدس فراموش کرد. همه دوستان واقعي من از همان دوران هستند و البته خيلي‌هايشان شهيد شده‌اند، اما با همين تعداد اندک باقيمانده که گاهي همکلام مي‌شوم، آرامش معنوي وجودم را فرا مي‌گيرد. طبيعتاً در دوران امروز وظيفه اصلي بسيج مبارزه با جنگ نرمي است که دشمن ايجاد کرده، اما چگونه و با چه روشي؟ يک بحث جدي و اساسي است که کمتر در محافل گفتماني مطرح مي‌شود. سخنان اخير مقام معظم رهبري خيلي دقيق و حرفه‌اي اين نقشه راه را ترسيم کردند. حتماً طي روزهاي آتي شاهد بنرها و کليپ‌ها و شعارهاي جذاب در خصوص «لزوم تشکيل هيئت‌هاي انديشه‌ورز و رصدگر براي مراقبت از نفوذ ويروس‌ها» يا «هم‌افزايي، مردم‌سالاري واقعي و جذب حداکثري (البته نه به هر روشي)» خواهيم بود، اما ‌اي کاش برخي بسيجي‌ها، متوليان امر به‌خصوص رسانه ملي از شعارگويي و به‌خصوص تنگ‌نظري ونگاه جناحي بپرهيزند و زمينه مباحث و گفتمان و نظريه‌پردازي را ايجاد کنند.

به‌خدا قسم اتحاد شگرفي در ميان ملت شاهد خواهيم بود. يکي از ابزار‌هاي مهم در جنگ نرم سينما و تلويزيون است، اما خيلي دلخوش نيستم بتوانند وابستگي‌هاي فردي و جناحي خود را کنار بگذارند به معناي واقعي به اين مباحث بپردازند. مثال ساده‌اي بزنم الان قدري دقت کنيد همه تئوري‌پردازهاي معتقد به جنگ نرم ساعت‌ها مي‌نشينند و از قدرت دشمن در سينماي جهان تفسير و تحليل مي‌کنند، اما هيچ‌گاه نمي‌آيند بحث و گفت‌وگو کنند ما چه کرديم و چه بايد بکنيم. البته دشمن‌شناسي يک اصل است، اما نه اينکه تمام وقت‌مان را بگذاريم همه فيلم‌هاي دشمن را سر فرصت ببينيم و ساعت‌ها حرف بزنيم، اما هم اينکه به عملکرد خودمان مي‌رسد، سکوت کرده يا به‌خاطر ضعف در عملکرد به ديگران حمله کنيم و بد و بيراه بگوييم. الان در اين دوران که سال‌ها از انقلاب مي‌گذرد و انقلابي‌هاي زيادي رشد کردند و به بلوغ رسيدند و سکان‌هاي فرهنگي را در اختيار دارند، بيايند بگويند چه کرديم و چه بايد بکنيم نه اينکه به ديگران حمله کنند که چه کرديد و چرا کاري نمي‌کنيد.